Hilde Keteleer: Ariadne...

Ariadne, de draden van de nacht

In deze ene nacht dromen de vrouwen
van verraad, geven zich over aan de daad
die lang geleden verten openlaat en sluit.

Ze spinnen de dunne draad die dichters
en ontrouwe minnaars horen in hun slaap,
een ijl gefluit dat door de bomen gaat.

De vrouwen staan tastend in het donker op,
struikelen over sokken, stinkende asbakken
en hurken aan de rand van hun droom.

Ze vinden hun weg naar de veranda,
maanlicht schijnt op de mandarijntjes,
de eerste verzen in het opengeslagen schrift.

Als een vloeiing gaat hun spinsel
in het onvoltooid gedicht, zonder
dat de schrijver er weet van heeft.


Hilde Keteleer is geboren in 1955 te Schoten (Antwerpen).
Ze is literair vertaalster Duits en Frans en ze was Duitse tolk. Ze was ruim tien jaar redactrice van het prachtig vormgegeven tijdschrift 'Deus ex Machina'.
Ze publiceerde vele artikelen, interviews en recensies. Ze publiceerde o.a. in: De Gids, Poëziekrant, De Brakke Hond, Revolver en Krautgarten.
Ze is een geliefd docente aan het Conservatorium van Antwerpen en de Academie van Ekeren. Ook begeleidt ze literatuurgroepen.
Ze vertaalde o.a. een theaterstuk van Elfriede Jelinek, twee boeken van Julia Franck, Olivier Rolin, Juli Zeh, Christoph Ransmayr.
In 1999 verscheen 'Ik heb de zomerdageraad omarmd', vertaalde liefdesgedichten en brieven van Arthur Rimbaud, uitgeverij Bert Bakker.

Hilde heeft een warmbloedige, hartverwarmende, zachtaardige, harmonieuze stem. Zij die les van haar krijgen, hangen daarom al ademloos aan haar lippen. Ze kijkt helder, melancholisch en dramatisch uit haar ogen. Haar totale uitstraling getuigt van een mysterieuze oerbron, wat ze graag zo wil houden, daar ze niet te koop loopt met haar levensloop of je zou het handig uit haar poëzie kunnen ontfutselen.
Haar liefde voor een dichter als Rimbaud pleit voor haar. Ze zal veel in hem herkend hebben. Ze zal iets van zijn genialiteit delen.

In 2001 verscheen haar dichtdebuut 'Al wat winter is en waar', uitgeverij Wereldbibliotheek.
Haar thema's zijn: woorden op zoek naar een lichaam, het gevangen zitten in woorden, de mystieke erotiek.
In 2003 verscheen 'Twee vrouwen van twee kanten/ Entre-deux', uitgeverij Le Fram (Luik), een tweetalige dichtbundel.
In 2004 verscheen 'Deuren', uitgeverij Wereldbibliotheek.

Sinds 2005 is zij verantwoordelijk voor het Writers-in-Prison-Comité van de Vlaamse PEN. Vooral in China zitten veel auteurs gevangen (uit Tibet), ook in Somalië, enkele Arabische landen en niet te vergeten Rusland. Tel Iran daar maar bij op.

In 2009 verscheen haar debuutroman 'Puinvrouw in Berlijn', genomineerd voor de Gouden Uil 2010. Het gaat over een journaliste, die een jaar naar Berlijn gaat en daar smoorverliefd op een Duitser wordt. De verzengende passie voor deze fatale man verwoest haar leven in roes en ontnuchtering. Het is een verbijsterende liefdesroman, waarin ze en passant veel schrijvers en filosofen citeert, dat had wel minder gekund. In een park te Berlijn staat een standbeeld van een puinvrouw, die na de oorlog vooral nog bruikbare bakstenen moest schoon bikken. De symboliek is knap gevonden, daar de journaliste het traumatische verleden van de gevaarlijke man moet opruimen, verwerken.

Hilde levert enkel kwaliteit en dan doet de kwantiteit er niet toe, al hopen we wel dat ze gauw weer met een nieuwe bundel komt, wat na zeven jaar best wel weer eens kan. Een andere uitgeverij wellicht?

Hilde Keteleer Ariad Ariadne puinvrouw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 4 stemmen 139