Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Delia Bremer: Het was anders

Het was anders

voelde vreemd
je bent geen deel meer van mij
terwijl je mij naar je toe trekt
en onbeantwoorde zoenen
van mijn lippen neemt

onwezenlijk
wanneer je zo met elkaar
vervlochten bent
dat je dan zo vervreemd
van het samen zijn
dat de afstand fijner voelt
je liever alleen bent
juist met de pijn

het voelt zo vreemd
nu ik geen deel meer kan zijn
terwijl ik elke keer weer
mij heb gegeven
blijkt dat wat nog over is
bij mezelf is gebleven

Delia Bremer is geboren in 1969 te Hoogeveen.
Ze schrijft en tekent al vanaf haar elfde jaar.
Ze woont vanaf 1987 in De Wolden.

In 1992 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Hemelkind'.
Naast dichteres is ze kunstschilderes/beeldend kunstenares en een gevierd zakenvrouw met haar eenvrouwsbedrijf 'Delibre'.
In 1999 begon ze weer met schilderen via een schildercursus bij Harm de Noord. Dit stimuleert haar tot een heropleving van haar passie voor de kwast. Ze hanteert basale kleuren en ze combineert verschillende technieken. Ze werkt bij voorkeur met acrylverf en ze gebruikt scherpe vormen en lijnen. Daarnaast maakt ze ook kunstwerken van gevonden voorwerpen, iets wat ik andere kunstenaressen ook heb zien doen. Milieubewust en inventief. Ook beschildert ze in opdracht koffers voor kinderen van gescheiden ouders.

In 2000 verscheen haar kinderboek 'Een koe met schaatsen aan'.
In 2001 stond ze in de verzamelbundel 'Gebundeld (ge)dicht'.
In 2004 verscheen 'Woordsprongen vanuit een kindermond', kindergedichten. En 'Waar is Hij?' verscheen, een bundel spirituele gedichten.
In 2006 ontving zij de publieksprijs van Hasselt.
In 2007 kwam de bundel 'Grand Cru' uit, een bundel over verloren en gewonnen liefde.
In 2008 stond ze in de verzamelbundel 'Hart & Zacht'.
In 2009 verscheen het opmerkelijke 'Minnezinne' (= erotiek), vol Drentse, erotische gedichten, die ze met kunstenares Ria Westerhuis geschreven heeft. Beiden spreken ze perfect Drents. Ik raak niet echt opgewonden van dialecten, maar de Drenten wellicht wel. Bij mij werkt zoiets steevast op de lachspieren. Origineel is het overigens wel.

Delia heeft als danseres gewerkt met Vicky Brown en Jan Vayne. Ze danst ook op haar eigen gedichten, dan beweegt ze hartstochtelijk in een mix van tai-chi en moderne dans en ze heeft inderdaad een lichaam dat zich daarvoor leent.
Bij Radio De Wolden presenteert ze het programma Cult-uur, daarmee zet ze kunstenaars in het zonnetje.
Ze dicht over verlangens, lichamelijkheid en liefdesverdriet.
Ze treedt ook op met de gitarist Marius Klein.
Ze stuurde gedichten in flessen (flessenpost) naar alle wethouders van Kunst en Cultuur in Drenthe.
Ze was freelance journaliste bij de Hoogeveensche Courant.
In 2009 was ze te gast bij 'Spuiten en Slikken'.
Haar stem klinkt harmonieus, duidelijk, kordaat, positief en opbouwend. Haar naam doet me wel denken aan de vrouw van Simson, die zijn haren (kracht) eraf sneed, maar dat terzijde.
Een gevoelsdichteres!

'plots voel ik je aanwezigheid als een messteek door mijn verlangen... ben aan een draad blijven hangen. vlees en bloed hielden het niet meer tegen, na de daad ben je weggebleven, omdat jij kreeg wat ik je nu geef, eerlijke antwoorden in dit nieuwe gedicht, terwijl jij zweeg...'

Schrijver: Joanan Rutgers, 2 mei 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.5 met 2 stemmen 128



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)