Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Saskia de Jong: Nur erhitzen

Nur erhitzen

het is maandag in tegenstelling tot vrijdag
dus is dit hoe je de tijd doorkomt
genoeglijke aandoening zover je kunt kijken

er worden volop stillevens geboden (als
niet bij jou thuis dan bij mij) na verloop
van tijd wordt men verwijderd, uw kinderen
en gekken hoeven niet verstaanbaar

je pantoffels staan klaar
pamflet van het eeuwige leven
is dit escher?
of een lolly eten al flierefluitend, ja
het doet ertoe wat simpelweg
in steken aaneen valt
te rijgen, plausibel
hoor ik nu denken, voor dieren niet
hier toont zich de afvalrace, het
vervangender lot


Saskia de Jong is geboren in 1973 te Alphen aan de Rijn. Over haar gezinssituatie of schoolopleiding is mij niets bekend, ze is er zoals de meeste jonge dichteressen zomaar ineens, zonder meer.
Haar biografie is al even vaag als haar poëzie. Je krijgt nauwelijks hoogte van haar, maar ze fascineert misschien wel daardoor bovenmate.

In 2004 verscheen haar debuutdichtbundel 'Zoekt vaas', waarvoor zij een nominatie voor de C. Buddingh-prijs 2004 kreeg. Ze sloeg in als een bom met haar uitzonderlijke gedichten, heel apart in elkaar geschroefd. Ze schrijft zeer ontoegankelijk, mystificerend en gekmakend. Ze is bitter van toon en geobsedeerd door het christelijk offerschap en de smerige destructiviteit daarvan, ze worstelt met de bijbel, het resulteert in hevige conflicten met dat boek, waar al zovelen onder geleden hebben, psychisch aan kapot gegaan zijn, want in hun jeugd erdoor dodelijk vergiftigd.

Ze hanteert een fascinerende zwaardvechttaal, alsof je te maken hebt met gehavende, geamputeerde gedichten.

Bibliofiel verscheen 'Poëzie', ook voorzien van collages.
In 2006 verscheen de bundel 'Resistent' bij uitgeverij Prometheus.
Ze ontving de Gedichtendag-prijs 2007 en ze was genomineerd voor de Paul Snoek Poëzieprijs.

Taal is haar eerste grote liefde. Ze verlegt met taal graag haar brein. Geestverruiming dus.
Ze is met poëzie begonnen rond 1997 en ze is geïnspireerd door o.a. H.H. ter Balkt, Ouwens, Oosterhoff, Murray en Kouwenaar.
Ze barst werkelijk van het dichttalent. Rimbaud had het over 'de ontregeling van de zintuigen', zij ontregelt gewoon direct de poëzie!
Ze is zeer eigenwijs in haar omgang met de taal, die ze het liefste verwart en verbastert met originele effecten.
Gebruikt ze gewoonweg een taaltruc, die imponeert door een merkwaardig verrassingseffect? Ook al zou ze dat doen, dan blijft het nog verbazingwekkend en hoge kunst.

Ze las voor in Perdu en Winternachten 2008. Ze heeft een zuivere, bijna volmaakte stem, die iedere letter fruitig doet smaken naar gepelde lychees. Ze kan ook wel als fotomodel aan de slag, zo betoverend mooi is ze.

In 2010 verscheen haar kinderpoëziebundel 'De deugende cirkel' bij De Harmonie, weer met eigen collages verrijkt. Het bevat 26 gedichten van elk 13 regels. Vormvast dus. Hierin beschrijft ze op kolderieke manier het dierenrijk van a tot z. Bij haar moet ik denken aan het lied van U2 'She moves in mysterious ways'. Zoveel liefde blijft pijnlijk opgesloten en zal pas na ons aardse leven zichtbaar worden.

'en zie nu toch dat glibberlijfje, dat bruin dat spant om wervels, waardoor het lijkt alsof je niet het touw strak om de enkels bindt en aan een haak aan het plafond als iets wat zojuist is geslacht, maar dat vanzelf glijdt in een lus van tederheid, trots op de buit, daar in mijn droom ben ik diegeen, heb ik een mondje stukgekust, geen lippenstift wat u daar ziet, vel dat ontbreekt, ja, zoenen met je hele mond'

Schrijver: Joanan Rutgers, 20 april 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.0 met 5 stemmen 254



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)