Peter Verhelst: Kijken in de flits
Kijken in de flits
Gij zult en zult Met volle mond Met volle kracht Met heel uw lijf Met alles wat gij in u
hebt Op leven en op dood Als voor de laatste keer Met volle
teugen Wijdbeens Kijk niet achterom In stijl Uit liefde Juichend Koortsig Gelukzalig Zwijmelend Met volle moed
Met open mond Van links naar rechts Van voor naar achter Op je knieën Op je mond
Als nieuw Genietend Als het ons maar door de nacht sleept Ons verlost De uitputting voorbij De hoop voorbij Verdriet voorbij Immer vooruit Als voor de eerste keer Al weten wij Al kennen wij Al hopen wij vergeefs want zijn we niet vergeefs - dat vieren wij, dat willen wij, dat jaagt ons op en maakt ons mooier, trekt ons uit onszelf, buiten onszelf, dat laat ons branden, want zo zijn we, vuurwerk opspuitend in de lucht
Alleen als we vallen
Hebben we het hart van de zon bereikt.
Peter Roger Arthur Marcel Verhelst is geboren in 1962 te Brugge.
Hij las al zeer vroeg boeken, ook atlassen en encyclopedieën.
Hij begon op zijn zestiende met gedichten maken.
Hij volgde de lerarenopleiding aan het P.H.O. Heilig-Hartinstituut-Heverlee. Dit deed hij in de vakken Nederlands, Engels en geschiedenis. Hij was lange tijd leraar Nederlands en Engels in de Brugse hotelschool Ter Groene Poorte, ook wel het instituut voor Voeding genoemd.
Hij is ook romancier en theatermaker.
Hij publiceerde o.a. in Yang, Dietsche Warande & Belfort en De Revisor.
In 1987 verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Obsidiaan'.
In 1993 verscheen zijn romandebuut 'Vloeibaar harnas'.
In 1997 verklaarde hij zichzelf als dichter dood, maar hij is gelukkig weer opgestaan uit die dood.
In 1999 zei hij het onderwijs voorgoed vaarwel en werd hij full-time schrijver.
In 2000 won zijn roman 'Tongkat' de Gouden Uil en de Jonge Gouden Uil. Vanaf 2006 is hij regisseur bij het theaterhuis NT Gent.
Zijn werk is esthetisch postmodernistisch, wat hij overigens zelf bestrijdt. Hij wordt vergeleken met Dirk van Bastelaere, Erik Spinoy en Stefan Hertmans. De beeldende kunst is volop aanwezig binnen zijn werk.
In 2007 stelde hij zichzelf verkiesbaar voor de partij Groen!
In 2008 verscheen de bundel 'Nieuwe sterrenbeelden', waarvoor hij twee literaire prijzen ontving. Het bestaat uit 125 bladzijden poëzie en op de bloedmooie cover spat de passie ervan af, maar dat doet het vanaf de inhoud nog vele malen meer. Hij maakt de woorden lichamelijk, tastbaar, het hart veroverend.
Peter en zijn vrouw hebben twee kinderen. Momenteel wonen ze in Nazareth (België).
Hij ontving talloze prijzen, waaronder: de Paul Snoekprijs, de Dirk Martensprijs, de F. Bordewijkprijs, de Jan Campertprijs, de Herman de Coninckprijs, de Woutertje Pieterse Prijs voor zijn jeugdboek 'Het Geheim van de Keel van de Nachtegaal', de Taalunie Toneelschrijfprijs.
Men zegt wel eens dat hij meer prijzen dan lezers heeft, maar dat is sterk overdreven.
In zijn roman 'Huis van de aanrakingen' gaat een jonge vrouw op zoek naar de ultieme verlichting, die zij ook vindt, maar het vernietigt haar tevens.
In 2009 werd hij stadsdichter van Gent, wat hij blijft tot augustus 2011. In 2011 verscheen de bundel 'Zoo van het denken'.
Zijn stem klinkt donker-mannelijk, humoristisch, scherp turend in combinatie met zijn bijna uitstekende, aandoenlijke roofvogelogen.
Al heeft hij zijn sporen al meer dan verdiend, deze speurneuskanjer gaat zeker nog veel literairs voor ons opsporen. Hij bezit nog genoeg borrelende bronnen.
Geplaatst in de categorie: literatuur
Peter Verhelst
178
Geef je reactie op deze inzending: