Piet Gerbrandy: Vandaag is mijn lichaam...

Vandaag is mijn lichaam voor aarde een last.
Zij torst het met vallen en opstaan vanavond
rekt zich een scheur in haar vel en ik daal

tot onder verdieptste kelders. Mijnen voorbij.
Dieper dan langste boor dorst reiken passeert het
mantel korst schollen tot magma dat roert

om bovengronds te geraken. Koel te schouwen?
Op eilanden sterven zwanen in Weense cafés
verdrinkt men hoestende katten. Fijnbestoft zwerk

dreunt van vlerkvoetige kisten vervoerend schrik
jagend gespuis dat ratkruid verslikt. Wee en rood
het voorschoot van de paardenslager zacht en rood

zijn mokerende handen. In koopstraat wentelt orgeltje
zeg ken jij de muzelman hij hosselt om verlossing. Kijk
stormt vader binnen met zijn schaar nu gaat hij mama

doden. In schurft van groene kraters groeien puisten.
Uit spleten spuiten stoom en steenfonteinen tenen
wroeten zich een schede naar luid licht.
Vuist


Pieter Sjoerd (Piet) Gerbrandy is geboren in 1958 te Den Haag.
Hij studeerde klassieke talen en vergelijkende Indo-Europese taalwetenschap aan de Universiteit van Leiden, van 1976 tot 1984.

Vanaf 1982 was hij docent op verschillende gymnasiumscholen.
Hij is nu docent Latijn aan de universiteiten van Gent en Amsterdam.
In 1983 verhuisde hij naar Winterswijk.
In 1984 is hij afgestudeerd classicus.
Hij debuteert in die periode in Maatstaf.
In 1993 schreef hij essays voor De Groene Amsterdammer.
In 1996 werd hij poëzierecensent bij de Volkskrant; hij was niet zachtzinnig in zijn visie.
In datzelfde jaar verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Weloverwogen en onopgemerkt'.
In 1997 ontving hij de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs.
In 1999 werd hij genomineerd voor de VSB Poëzieprijs en in 2003 opnieuw. In 1999 verscheen zijn tweede bundel 'Nors en zonder haten'.
In 2001 verscheen 'De zwijgende man is niet bitter'.
In 2002 ontving hij de Herman Gorterprijs.
In 2004 stopte hij met lesgeven op gymnasia uit wanhopige woede over het tekort aan intellect.
In 2005 verscheen 'Drievuldig feilloos vals' en hij ontving de Frans Kellendonk-prijs.
In 2006 won hij de Gedichtendagprijs en 'Krang en zing' verscheen.
In 2008 verscheen 'Vriendinnen'.
In 2009 promoveerde hij op een proefschrift over de poëzie van H.H. ter Balkt en Jacques Hamelink.
Hij was medewerker voor enkele schoolboeken aangaande het eindexamen Grieks.
Hij schreef essays over de Nederlandse poëzie en Griekse en Latijnse literatuur.
'De opleiding tot redenaar' is zijn vertaling uit het Latijns van Quintilianus.

Zijn hoofdthema's zijn angst en weerzin.

Hij is de kleinzoon van de voormalig minister-president Pieter Sjoerds Gerbrandy.

Zijn stem klinkt belegen, wat bozig, kordaat, bewust, elitair, serieus en het is moeilijk bespeurbaar, maar wel muzikaal. Hij staat qua diepgang op eenzame hoogte, maar ondanks dat, zijn er velen die zijn taalkunst aanbidden en dat maakt hem weer minder eenzaam.

Piet Gerbrandy Vanda Vandaag is mijn lich

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 99