MaanJuweel
(De lucht ruikt naar bloemen)
ZOALS DE MAAN DE DROEVE ZEE VERLAAT
LIET MIJ MIJN LIEF IN EEN BEDROEFDE STAAT
SLECHTS ÉÉN VERSCHIL - HET LIEF LIET GEEN SPOOR
WAAR TOCH DE MAAN HAAR BEELTENIS ACHTERLAAT
Uit: De Koning van Kader Abdolah
Het verhaal in deze prachtroman speelt zich af in Perzië, het huidig Iran, waar de ontwikkelingen elkaar in een hoog tempo opvolgen. Van een niveau en in een snelheid die de dan heersende sjah eigenlijk op geen enkele manier kan bijbenen. Bovendien, en minstens zo kwalijk is, dat deze progressie en bloei het gezag van de heerser langzaam maar zeker meer en meer ondermijnen. Westerse grootmachten melden zich aan de Perzische poort. Elektriciteit, spoorwegen en de vondst van olie, het zwarte goud, gaan de (Midden-)Oosterse landen grondig veranderen.
Reizen is de kunst, zich thuis te blijven voelen. (Eric van der Steen). De huidige omstandigheden in het (Midden-)Oosten en Noord-Afrika zijn aan het einde van de negentiende eeuw reeds begonnen; de voedingsbodem dateert uit die betreffende periode. Op de keper beschouwd, heeft al het huidige wereldnieuws een historische achtergrond en voedingsbodem. Het verleden in de huidige tijd, de 21ste eeuw waarin wij nu leven. Wordt ooit ergens een punt achter gezet? Kán ooit ergens een definitieve punt achter worden gezet? Een open vraag die waarschijnlijk nooit definitief en finaal kan worden beantwoord, daar de toekomst met geschiedenis is verweven en andersom is precies hetzelfde het geval.
Feit is, dat veranderingen van regime aan de orde van de dag zijn. Bovendien staat vast dat uiteindelijk het volk, de mensen, dus wij altijd sterker is. Zij, dus wij, trekken uiteindelijk en terecht ten langen leste aan het langste eind. De wereld heeft nooit iets moeten hebben van potentaten die zichzelf ten koste en over de rug van onderdanen, wat een vreselijk woord trouwens!, ontzettend verrijken....
Afkeer, aversie is een gevoel dat op zeker moment zo hoog is opgelopen dat het explodeert en zich heeft ontwikkeld tot een intense haat. In De Koning wordt op zeker moment 'Ya margh, ya ghanoen' gescandeerd. Deze kreet vertegenwoordigt miljoenen mensen in de Arabische wereld; 'De dood of het wetboek' is de realiteit.
Potentaten op retour. Alleenheersers naar en in de andere wereld. Heel ver achter een Juweel van een Volle Maan die 's nachts de Arabische Lente een glans geeft, zoals overdag de zon...!
Leestip: De Koning van Kader Abdolah
hotmail.comGeplaatst in de categorie: literatuur
Koning
546
Geef je reactie op deze inzending:
Ofschoon ik dictators en menig tiran ook als
'volk' zie. Zij zijn misschien uiteindelijk de
onderdanen... als de kracht van het geweten
mag worden afgelegd.
Nee, er valt nergens nimmer nooit ergens
een punt achter te zetten...
Hoe moet, zal ik dan nu beëindigen??