Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Roel Richelieu van Londersele: Toen ik klein was...

'Toen ik klein was en onder de tafel woonde'

Toen ik klein was en onder de tafel woonde
kende ik de enkels van de grote mensen
nu ken ik enkel de grote mensen
en dat is niet de bron van mijn vreugde

laten we ons voortaan alleen nog vergissen
en lachen met de spijkers van het geduld
we zullen hout geven aan de bossen
en goud aan de bankiers van het leven
in de lente van de leugens zullen we de snoeiers
handhaven en waken over de tongen en het woord

laten we weer vossen kweken en de telers
van de macht verschalken met raven en kazen
we zullen de paleizen smaller maken
en de sleutels uitdelen aan de gekken van de stad
maar de wetten weten wie ze dragen en aan de hoofden
van de gekken wordt geschaafd zonder verpozen

Roel Richelieu van Londersele is geboren in 1952 te Ninove.
Hij is schrijver van misdaadromans, die worden uitgegeven bij Manteau onder de korte naam Londersele.
In 2004 verscheen de thriller 'Onzichtbaar', in 2006 'Het laatste Lijk' en in 2008 'De vernietiging van Einstein'.

Hij studeerde Germaanse filologie in Gent en hij is ook schilder en etser. Hij was de uitgever van het literaire tijdschrift 'Koebel', waar vele beroemde tijdgenoten in publiceerden.
In 1973 debuteerde Roel met de gedichtenbundel 'Marie Sans Toilette'.
In 1975 verscheen 'Appel en Treurigheid' en in 1977 'Mijn stilstaand Woord'.
In 1980 verscheen 'Mijn geboomde Vader' en in 2001 'Een Mens Op De Bodem' bij uitgeverij Atlas.
In 2003 was hij de eerste Gentse stadsdichter voor één jaar.
Hij won diverse literaire prijzen, o.a. de Prijs van de Vlaamse Club Brussel, de Prijs voor Literatuur van de stad Gent en de Louis Paul Boonprijs.
Hij trad op met de gitarist Juan de Granero en de zanger/pianist Luc Callaert.

Hij heeft onvrede met de werkelijkheid en hij is dan ook een ware romanticus, zonder overdreven sentimenteel te doen.
Hij is het meest beïnvloed door Paul Snoek, al las hij ook graag het werk van Hugo Claus, Lucebert en Hans Lodeizen.

In 2009 verscheen zijn topbundel 'Tot zij de wijn is' bij uitgeverij Atlas, een prachtige titel van een bundel met een schitterende cover, een witte gatenkaassprei op een geheimzinnige, bloedmooie vrouw. Zeer schoon gedaan. 'Tot zij de wijn is' handelt over een gestrand huwelijk, zijn mateloze, ontembare liefde voor vrouwen, zijn kinderen, zijn stad, ouderwetse schutterfeesten en zijn jeugd.
Soms is hij erg somber, maar vaker bevrijdend luchtig. Hij heeft acht jaar aan deze bundel gewerkt.

Hij werd gekozen als Landschapsdichter 2010, dat wil zeggen dat er twaalf gedichten van hem op deuren staan, dit in de natuur van de Kalkense meersen.
Hij won de Herman de Coninckprijs voor het beste gedicht met zijn gedicht 'Mats' uit 'Tot zij de wijn is'. 'Tot zij de wijn is'- ik kan niet nalaten die magistrale titel nog een keer te herhalen! - werd genomineerd voor de Herman de Coninckprijs.

Zijn stem klinkt zwaar-mannelijk, melodieus, intens en geëmotioneerd, scherpzinnig als een jager, kristalhelder als wodka.

'eten, je moet er alle tijd voor nemen, de middag vullen, de avond bereiden, de nacht kruiden tot de slaap ontwaakt en vooral: tafelen met haar tot zij de wijn is'

Schrijver: Joanan Rutgers, 30 juni 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.5 met 2 stemmen 290



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)