Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Myrte Leffring: Zwarte koffie

Zwarte koffie

Vijf dagen geleden
duwde zij de deur dicht.

Ze had hem gekust,
driemaal op de kaken.
Ernstig. Zware violen
klonken uit de keuken.
Ze had hem niet aangekeken.

Ze had geroken naar zeep uit Bretagne.

Ze had onhoorbaar gezucht en haar jas
over de arm geslagen. Er miste een knoop
aan haar mouw.

Het haakje waaraan haar jas hing.
Het kopje waaruit zij had gedronken. Melk
met een klein schepje suiker.
De wasknijpers die haar nylons
liefdevol hadden vastgehouden -
nutteloos als vogels, als muziek,
nutteloos als de lucht, als het licht.

Vooral maandag heeft hij heel erg gehuild.

Myrte Leffring is geboren in 1973 te Nieuwegein.
Ze zat op de lagere school in Heiloo.
Ze studeerde Vertaalwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam.
Ze is naast dichteres ook literair docent.
Ze werkt free-lance voor o.a. het poëzietijdschrift Awater, de Stichting Kunstzinnige Vorming Rotterdam en Stichting Autoped.
In 2006 en 2008 werden enkele gedichten van haar gezongen gepresenteerd door de Jeugdtheaterschool Dordrecht.

Ze debuteerde in 2008 (ze was al 35!) in het tijdschrift Het Liegend Konijn (met als speedmotor Jozef Deleu), er werden zes gedichten van haar opgenomen.
Ze schrijft ook geregeld voor BoekieBoekie, een tijdschrift over kunst, literatuur en poëzie (6 tot 13 jaar).
Ze is literair docent op diverse basisscholen in Rotterdam en ze geeft ook schrijf- en dichtworkshops in het voortgezet onderwijs, aan volwassenen en senioren, onder de noemer 'De gelukkige schrijver'.
Ze werkt mee aan de Poem Express, een project van Autoped en de SKVR.
Ze draagt geregeld voor, zo was ze o.a. bij Onbederf'lijk Vers (Nijmegen) en Dichters in de Prinsentuin (Groningen).

In 2009 publiceerde ze drie gedichten in Krakatau en eind 2009 begon ze met de muzikant Marijn van de Ven de salon 'Dichter aan de vleugel', vier keer per jaar muziek, poëzie en zang.
Waarom heeft ze toch zo lang gewacht met publiceren? Wilde ze niet eerder? Echt een mysterieuze vrouw, maar goed, nú is ze er maar mooi!
Haar poëzie heeft een weemoedige, zwaarmoedige sfeer, haalt wrang en vlijmscherp uit met wakkere woorden. Zo schrijft ze heel rauw en eerlijk: 'Je neukte me kreupel, nam me voor lief, schond mijn schande, verdraaide mijn armen, mijn woorden'.
In 2010 publiceerde ze één gedicht in Op Ruwe Planken en twee in Krakatau. In 2011 droeg ze in de Laurenskerk tijdens de dodenherdenking een gedicht voor. Ook verscheen er in dat jaar een gedichtenposter met haar gedicht 'Lees je' erop, gekozen door Ester Naomi Perquin. Ze gaf een dichtworkshop in het Stedelijk Museum van Schiedam, waar de tentoonstelling van allround-kunstenaar Alex van Warmerdam te zien was.

Ze is docent van de Schrijversschool en in opdracht van Hotel New York deed zij de vertaling in het Engels van vier literaire verhalen.
Ze was jurylid van de Chaos & Orde Poëzieprijs, tijdens Poetry International bekend gemaakt en uitgereikt.
Ook was ze aanwezig bij de Haarlemse Dichtlijn, waarbij zo'n honderd dichters op en rond de Grote Markt voordragen uit eigen werk.

Myrtes stem klinkt deftig, verbitterd, depressief, agressief, helder, scherp, rancuneus en vrouwelijk gekwetst. Ze is knap, ook qua uiterlijk en ze heeft een fragiele, maar pezige lichaamsbouw, zeer schoon/geschikt als model voor een vermaarde kunstschilder.

'Toch zou ook zij zo graag in kleine korte jurkjes uitdagend kirren bij de Spaanse trappen, lonken naar smetteloze matrozenpakken, in plaats van daar haar schouders op te halen, haar caffé ristoretto in een teug achterover te slaan en met een tandenstoker in de mond de Corriere della Sera uit haar kontzak te betalen'

Schrijver: Joanan Rutgers, 11 september 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.3 met 3 stemmen 141



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)