Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Martin Reints: Hofvijver bij avond

Hofvijver bij avond

Het water in de vijver weerspiegelt
in golven het lamplicht waar de minister-president in zit
en de oude maan

en de wolken waar het sombere oranje in blijft hangen
dat als een damp uit de hele omgeving komt

het gesprek dat u en mij hier heeft gebracht
valt stil
en het verkeer om ons heen is aan het ruisen:

een zwakke maar trage wind die door de bomen waait
alsof we nog aan een meer in de duinen stonden:

een slap applaus dat wordt weerkaatst door de coulissen
alsof we nog naar de garderobe van een schouwburg gingen

en in dit stille lawaai staren we, en proberen
de dure armoe van de ministeries uit de achtergrond
weg te denken.

Martin Reints is geboren in 1950 te Amsterdam.
Hij studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam.
Hij publiceerde in De Revisor.
In 1981 verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Waar ze komt daar is ze'.
Elf jaar later, in 1992, verscheen zijn tweede dichtbundel 'Lichaam en ziel', waarvoor hij in 1993 de Herman Gorterprijs ontving.
In 1998 verscheen zijn essaybundel 'Nacht- en dagwerk', waarvoor hij in 2000 de J. Greshoff-prijs kreeg.
In 2001 verscheen 'Tussen de gebeurtenissen' bij De Bezige Bij.
In 2005 verscheen 'De ballade van de winstwaarschuwing', genomineerd voor de VSB Poëzieprijs 2006.
In 2010 verscheen de dichtbundel 'Lopende zaken'.

Martin is een zakelijk dichter, een rationele dichter. Zijn gedichten gaan over de omgeving, over het verstrijken van de tijd, over het geheugen en over de wil om boven voorwerpen, herinneringen en gebeurtenissen uit te stijgen, om er los van te komen. Martin gebruikt graag moderne woorden, die je niet gauw in poëzie aantreft, zoals bijvoorbeeld: jaarcijfers, faxapparaat en consumentenvertrouwen. Hij gebruikt ondubbelzinnige spreektaal en hij houdt van spontane ingevingen.
Zijn werk is te vergelijken met het werk van Remco Campert, wat hij zelf beaamt, een lichte toon met verborgen diepgangen voor de ingewijden. Soms registreert hij de werkelijkheid wel heel letterlijk en kun je jezelf afvragen of je nog poëzie leest of de poëtische werkelijkheid en bij dat laatste vind ik dat de dichter ongeïnspireerd te werk lijkt te gaan, zodat hij dan journalistiek beoefent. Het aanbod moet dan ook nog eens werkelijk poëtisch zijn, wat voor mij niet altijd het geval is, waardoor neigt te vervallen tot gefrustreerde saaiheid, het tegendeel van wat hij zegt te bedoelen, ontsnappen aan de realiteit.

Zijn stem klinkt helder, fris, Thom Hofman-achtig, vriendelijk, guitig, maar zoals opgemerkt zo strikt zakelijk. Hij improviseert graag in het grensgebied tussen weten en niet-weten, binnen droomwerelden en hallucinaties vanuit slapeloosheid. Zou hij niet gewoon een stevige borrel bedoelen?
Zijn robotachtige registratiepoëzie trekt je mee naar zijn kijk op de wereld, die soms erg verrassend is, maar soms ook voorspelbaar. Hij doet dan in mijn visie ook de Vijftigers en de Zestigers na. Ik krijg de indruk dat bij een voordracht voor een bomvolle zaal enkel de handen van Remco Campert tegen elkaar klappen, wat natuurlijk op zich een mooi resultaat is.
Martin Reints, je moet ervan houden!

'De gordijnen hingen, maar nu begon zijn geheugen te haperen en hij wist niet meer welk gebaar daarbij hoort, de wind was gaan liggen en dichtbij hoorde hij een zwerm krekels, maar uit de verte kwam daar een laag en oud gebrom doorheen'

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.2 met 5 stemmen 127



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)