Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Anneke Haasnoot: Bateau des poètes

Bateau des poètes

Op mijn uitademing
De eerste lettergreep
Van zijn naam

Op mijn inademing
De tweede
Zo zing ik zijn naam
Met gesloten mond

Nu hij in mij woont
Boots ik in mijn eentje
Zijn klanken na

Loods ons de veilige haven in
Van het gedicht
Daar gaan we voor hoop, liefde
En geloof, terwijl hij de tweemaster
Met vlaggen versiert om het feest

Rondom ons dobberen
Jan van Genten

Op de kade
Kuiert een ongeletterde landrot
Die dan wel de versiering keurt
Maar geen weet heeft
Van het ruim en de lading
Waarmee ik tot Gods Altaar steeg

Anneke Haasnoot is geboren in 1953 te Den Haag. Ze heeft ook in Spijkenisse gewoond.
Rond haar dertigste begon ze met schrijven. Ze nam deel aan poëzieworkshops en ze deed enkele cursussen Creatief Schrijven. Aan de Hogeschool van Diemen studeerde ze levensbeschouwingen, kunst en cultuur. Ze staat in diverse verzamelbundels, ze publiceerde in tijdschriften en kranten en ze droeg haar dichtwerk voor op radio 5.
Haar poëzie staat op een CD, dit gebeurde in 2005 via het Dichterscollectief Polder//Poëzie Voorne Putten.
Ze publiceerde op verschillende websites, zoals op gedichten.nl, Meander en Contrabas. Ook droeg ze voor op Poetry International, waar alleen de allerbesten mogen voordragen.
Anneke had de stoute schoenen aangetrokken, ze stuurde wat gedichten naar Poetry International en prompt werd ze uitgenodigd. Wie niet waagt...

Ze schrijft ook kinderverhalen en korte verhalen voor ouderen. In 2000 verscheen het allegorische prozaverhaal 'De golf van snik' (eigen beheer). Ze schreef tevens columns en liedteksten, waarvan sommige op muziek gezet werden door troubadour Frans Lodewijk.
Met Manja Herstel schreef ze artikelen over kunst voor o.a. Het Beeldend Kunstjournaal en de site Poëet en route. Ze vormt met Manja het schrijversduo Graspin.
Haar korte kinderverhalen werden geïllustreerd door Inger Israël.
Ze heeft gedichten vertaald uit het Frans en Engels.
Ze gaf workshops op basisscholen, in bibliotheken en in het middelbaar en voortgezet onderwijs.
Ook heeft ze letterkunde gestudeerd, vermoedelijk aan de universiteit van Leiden.
Ze schreef gedichten voor een expositie in het Nationaal Brandweermuseum in Hellevoetsluis.
Ze publiceerde vele dichtbundels in eigen beheer. Ze zal dan ook goed bij kas zitten, want uiterlijk lijkt ze op een goedverzorgde barones, die een riante patriciërswoning met bloemrijke achtertuin bezit, her en der versierd met antieke beelden van Griekse goden en godinnen, een waterval en fonteinen.
De onderwerpen van haar poëzie onderstrepen haar enorme belezenheid. Je moet van goede huize zijn om haar te kunnen bijbenen. Ze hanteert zowel het vrije vers als de vaste vorm. Ze geniet meer van het creatieve proces op zich, dan van het eindresultaat, al vindt ze de emotionele reacties van het publiek net zo aangenaam. Nu is Chablis-poëzie al gauw verrukkelijk natuurlijk, maar toch, je hebt er wel smaakkenners voor nodig.
Anneke wordt geïnspireerd door het zuiver Goddelijke, zeg maar de Heilige Geest die waait waarheen Zij wil, door reeds in de eeuwigheid vertoevende dichters/dichteressen en door aardse geliefden.
Ze is o.a. geïnspireerd door: Jan Kal, Jean Pierre Rawie, Patty Scholten, Driek van Wissen, Rainer Maria Rilke, Sir Walter Scott, Antjie Krog, Komrij, Vroman, Heytze, Nasr, Michaelis en zo voort.
Anneke houdt niet of nog niet zo van poetry-slam, dat is vooralsnog te wezensvreemd voor haar. Al dat theaterspektakel hoeft niet zo nodig voor haar, daar is ze ook te ingetogen/introvert voor, voor wat betreft poëzie.

Ze publiceerde twee dichtbundels bij uitgevers, haar tweede bundel heet 'Binnen mijn zinnen' en deze bundel verscheen in 2011 bij de Witte Uitgeverij te Leiden.
Ze is medewerker studentenadministratie en gastvrouw in musea en galeries. Veel van haar poëzie is waarschijnlijk alleen te waarderen door een belezen elite met extra smaakpupillen en vrijgevochten kunstopvattingen.

'Zwijg, mijn allerliefste, en verbreek de betovering niet, laat me alleen met mijn gedachten, ik schep, vergeef me, het me niet kunnen binden, de schaduw van mijn vader viel over mijn licht en ik word zo angstig van dichtbij, kan binnen de ander niet'

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 september 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.7 met 6 stemmen 151



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Anneke
Datum:
17 september 2011
Email:
annekehaasnoothotmail.com
Mijn dank! Las vandaag pas je beschouwing!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)