Pedofilie.

Ik wil in deze beschouwing het probleem “pedofilie” ter discussie stellen. Onder pedofilie wordt verstaan de seksuele aantrekking tot kinderen. Iemand die deze seksuele gevoelens heeft noemen we een pedofiel.

Meestal zijn het volwassenen die zich tot kinderen aangetrokken voelen, doch bij veel pedofielen was deze seksuele begeerte al voor de volwassenheid aanwezig. Er zijn pedofielen die vallen op heel jonge kinderen in de leeftijd onder de 6 jaar en pedofielen die zich aangetrokken voelen tot kinderen vlak voor of net in de puberteit.
Sommige pedofielen ambiëren seks met kinderen, anderen niet. Een pedofiel die seks heeft met een kind noemen we een pedoseksueel. Pedoseksueel gedrag kan net zoals hetero- en homoseksuele seks liefdevolle en agressieve vormen aannemen. Pedofilie is gerelateerd aan de erotiek, pedoseksualiteit is daarbij een fysieke uitdrukkingsvorm van die begeerte. Vijandig pedoseksueel gedrag zou geen pedofilie moeten worden genoemd, maar lust-crimineel gedrag.

Pedofilie is niet iets van deze tijd, het kwam ook al in de klassieke oudheid voor. Kinderen werden in het verleden niet als een speciaal soort mens gezien, maar als een klein formaat volwassene. Vanaf de leeftijd van 7 jaar was het gebruikelijk dat kinderen ook moesten meewerken in het huishouden en op het land en waren aanwezig bij onthoofdingen, ophangingen en keken naar het vuur van de brandstapel.
In de Grieks-Romeinse cultuur kwam een vorm van pederastie voor, waarbij de oudere zijn op levenservaring berustende kennis overdroeg aan een jonge leerling, in ruil voor regelmatig gezelschap en genegenheid. Het ideale model was misschien zuiver didactisch van karakter, doch seksuele voorkeuren en liefde speelden soms een belangrijke rol. Ook werden leerlingen ingewijd in de mysteriën van het leven, waarbij bepaalde riten werden gevolgd. In het verleden was seksualiteit tussen volwassenen en kinderen niet abnormaal. Dit kwam voor in alle milieus, ook aan het hof van de Franse koning.

Wij zijn als maatschappij bang dat onze kinderen worden blootgesteld aan seksueel misbruik. Dat een pedoseksueel een kind verkracht of misschien wel vermoordt. Maar we moeten ons goed realiseren dat een pedofiel zeker geen verkrachter of moordenaar is, net zoals een heteroseksuele man die sterk opgewonden raakt door een prostituee, haar normaal gesproken geen schade zal toebrengen. We kunnen als maatschappij het bestaan van mensen met pedofiele neigingen niet ontkennen en we zullen deze speciale genegenheid voor kinderen moeten leren accepteren.
Het in bezit hebben van kinderporno is terecht strafbaar, omdat kinderen hiervoor worden misbruikt, maar er zal een alternatief moeten komen. Misschien is kunst porno, door de computer gefabriceerde plaatjes van jonge kinderen, een mogelijkheid om een pedofiel of pedoseksueel te bevredigen. Ik beschouw dit als een probleem van onze maatschappij, dus een probleem dat ons allen aangaat.

Een mens is een bijzonder gecompliceerd wezen en wat wij normaal vinden is gekleurd door de tijd en de mening van anderen. Zij doen ons geloven dat er maar een soort normaal mens zou moeten bestaan. Gelukkig hebben we ons steeds meer kunnen bevrijden van taboes die ons anders zijn afkeuren. Ik hoop dat een zo emotioneel beladen onderwerp als pedofilie bespreekbaar kan worden.

Zie ook: http://www.spirituelefilosofie.blogspot.com

Schrijver: J.J.v.Verre, 3 augustus 2011

jjvverrelive.nl

maatschappij pedofil pedofilie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 22 stemmen 851