Erwin Mortier: Mit Brennender Sorge
Mit Brennender Sorge
Ik dank u mijn taal, omdat ik dagelijks in uw sleetse laarzen door de straten van Babel mag dwalen en handel mag drijven in beurse tomaten en dadels, en dat ik Babels magen hoor gisten wanneer wij kauwen, ik dank u voor het gif van de poëzie. Voor de dans van de tong op de kantelen van de tanden, voor de cimbalen en de tempelbellen, de wankelmoed van deze lettergrepen en de razende slaap diep in de magmakamers achter de stem. Ik bid u mijn taal, houd ons vloeibaar, laat ons niet stollen tussen de scherven van het dak op het schaakbord in een ongeschreven hemel. Laat de inkt hier van dit vel aflopen, dat er inkt genoeg is om de groeven te vullen als ander rampspoed zilt als vanouds smaakt in het jongste woord. Leg ons niet vast, vries ons niet dicht in de harde knarsende wereld. Blijf broos als geliefden, mijn taal, ik dank u voor uw vluchtig bevingeren van lip tot lip, de klapwiekende microscopie van de geest in de syllaben, voor het gefluister dat al onze boeken doorbladert en in ons hoofd de schroeven laat zingen. Heb meelij met koketterende meisjes, bushokken in de schemering, het vuil onder het viaduct, met de schamele hebzucht van dichters en diamantairs, het smeulende hout in de synagoge en de lange lijst der vermisten. Spaar uw woede niet noch uw deernis voor de klerk, die de namen noteert en tevreden vaststelt dat de rekening klopt. Ik dank u, voor uw zieke en oeverloze memorie, voor de foetussen en de mummies, de reuzengeraamtes in de geschonden vitrine, de kale grammatica van wervel knieschijf ligament en voor de metastasen, de connotaties, wanneer onze tong zich in uw holten wentelt als een slak. Ik bid u, val ons niet samen in uw vouwen, berg ons niet op in roversholen, laat ons als lederen rollen verbrokkelen wanneer men de deksels van de kruiken licht en hoopt het hiaat te dempen.
Erwin Mortier is geboren in 1965 te Nevele (nabij Gent).
Hij groeide op in Hansbeke, een deelgemeente van Nevele.
Hij studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Gent. Hij is een afgestudeerd psychiatrisch verpleegkundige.
Van 1991 tot 1999 was hij wetenschappelijk medewerker aan het Gentse Dr. Guislan Museum voor de Geschiedenis van de Psychiatrie.
In diezelfde periode schreef hij gedichten en essays voor De Revisor, De Gids, het Nieuw Wereldtijdschrift en Optima.
Hij schreef artikelen voor De Morgen en sinds 1999 is hij full-time schrijver.
In 1999 verscheen zijn debuutroman 'Marcel' bij uitgeverij Meuenhoff, autobiografisch en over het schimmige oorlogsverleden van zijn familie. Het boek werd bekroond met de Gerard Walschap-prijs, de Van der Hoogtprijs en het Gouden Ezelsoor.
In 2000 verscheen 'Mijn tweede huid', een vervolg op 'Marcel'.
In 2001 verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Vergeten licht', waarvoor hij de C. Buddingh'-prijs ontving.
In 2002 verscheen de roman 'Sluitertijd' en de essaybundel 'Pleidooi voor de zonde'.
Zijn werk verscheen in Frankrijk, Engeland, Duitsland en Spanje.
In 2004 verscheen de novelle 'Alle dagen samen' bij zijn nieuwe uitgeverij De Bezige Bij.
In 2005 verscheen zijn tweede dichtbundel 'Uit één vinger valt met niet', met artistieke foto's van Lieve Blancquaert, foto's van het pas verlaten Klooster van de Minderbroeders in Gent.
In datzelfde jaar werd hij voor twee jaar stadsdichter van Gent.
In 2007 verscheen 'Avonden op het Landgoed. Op reis met Gerard Reve.', een diepzinnige kennismaking met de oudere volksschrijver.
Ook verscheen bij Poëziecentrum Gent 'Stadsgedichten 2005-2006'.
In 2008 verscheen de roman 'Godenslaap', waarvoor hij de AKO Literatuurprijs 2009 ontving.
In 2009 verscheen 'Voor de stad en de wereld, de gedichten tot dusver', waarin hij terugblikte op ruim tien jaar actief dichterschap.
Zijn vriend heet Lieven Vandenhaute, een bekende radio- en televisiemaker, en ze wonen samen in Gent.
Lieven inspireerde Reve tot het creëren van een personage in 'Het hijgend hert'.
In 2011 verscheen 'Gestameld liedboek', een portret van zijn moeder, die Alzheimer heeft.
Erwin is zeer begaan met de taalbeleving en de taalkunst, vooral het historische aspect ervan.
Geplaatst in de categorie: literatuur
Erwin Mortier
98
Geef je reactie op deze inzending: