Tine Moniek: Insomnia

Insomnia

In een nacht als deze vaart de reddingssloep niet uit.
Dus hoe het hoofd van sloop tot sloop een plaats verovert
en hoe de lakens stormen in de benen plooien,
alle hulp is overboord.

Ik kan een kapitein bedenken die je roer een plotse wending geeft of wat inhoud als beschuiten lozen. Het helpt geen steek: dit is geen droom.
Je slaapt nog steeds geen golfje
en de sterren zijn voor jou te hoog.

Als de zon je oorlog met het duister staakt,
voel je vissen uit je ogen kruipen.
Je kijkt hen na en gaapt de gaten uit je slaap.

Tine Moniek is geboren in 1979 te Kortrijk, ze is lerares in het kunstonderwijs en medewerkster van de Poëziekrant. Ze is ook een begaafd actrice, wat ze volop gebruikt tijdens haar poëtische voordrachten. Tine studeerde Woordkunst aan het Conservatorium van Gent. Ze was de initiatiefneemster van het internetmagazine 'Parlando'. Van 2004 tot 2009 hield ze in haar eentje de site 'Parlando' gaande. Ze had toen weinig tijd over om zelf dingen te schrijven. Ze startte 'Parlando' uit onvrede over de schaarse podiumoptredens in België en omdat ze de kwaliteit niet naar behoren vond. Ze wilde echt alles aankaarten, wat er zoal aan poëzieoptredens te doen was in den lande, ze gaf liever aandacht aan aanstormende dichters, dan reeds gevestigde namen, wat vaak minder spannend was/is. Voor beginnende dichters die het podium op willen zijn Antwerpen, Leuven en Gent de beste plaatsen. Ze wilde graag dichters filmen, maar dat ging de mist in, evenals een rubriek over wat de beginnelingen van hun eerste podiumervaring vonden, niemand stuurde meer wat in en zij was te verlegen om er achteraan te zitten. Ze schrijft al vanaf haar negende levensjaar en haar werk verscheen in: En er is, Meander, Rucola, Isel, Verlanger - Behanger, Het Tafelblad, Woordenvloed, Balustrada, Das Gefrorene Meer, Stroom, Kluger Hans, in 'In stilte van papier' en in '25 jaar Nederlandse poëzie 1980 - 2005 in 66 en een stuk of wat gedichten'. Ze trad en treedt op in België en Nederland. Ze is nogal verlegen (nu niet meer zo erg) en ze wilde altijd graag een soort van Annie M.G. Schmidt worden. Tijdens haar Parlando-tijd onthield ze zich van haar persoonlijke mening over de dichtkunst van de bij haar publicerende dichters, want ze wilde de dichters niet tegen de haren instrijken, noch op de kast jagen. Voor haar klas schreef ze ooit een kindermusical. Ze is woordlerares in het Deeltijds Kunstonderwijs in Menen, ze geeft zowel aan jongeren als aan volwassenen les. Soms was ze poëziegids voor het PoëzieCentrum. Ze werkte aan een podiumtraject met eigen monologen. Ze ging op tournee met haar theatervoorstelling 'Ontboezemingen'. Ze is een echte letterfreak. Ze is een grote fan van de schrijver Haruki Murakami. Ook zweert ze bij Amélie Nothomb, Jeanette Winterson, Michel Faber, Peter Verhelst en Paul Auster. Voorts zou ze wel eens een poos in de huid van Ivo Michiels willen kruipen. Ze gebruikt met name haar humor als schild, pijl en boog. Ze stond ook op het podium tijdens de Gentse Feesten 2009. Als het moet, dan schrijft ze iedere dag minstens één gedicht. Ze woont in Beveren-Leie (Waregem). Haar stem klinkt hoog, betrokken, echt Vlaams, gedreven, krachtig en vertrouwd intiem. Ze is zeer zeker ook een uitstekende kandidate voor een eerste dichtbundel, zeker na die vijf jaren 'Parlando', nu ze meer tijd voor het maken van haar eigen gedichten heeft gekregen. Ze heeft ook nog veel tijd nodig gehad om haar huis weer schoon en stofvrij te maken na die vijf jaren zelfopoffering, al heeft het haar poëziewereld verrijkt en deed ze het met veel genoegen. Tweeëndertig en de poëziewereld aan haar voeten!

Tine Moniek Insomnia Insomnia

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 209