Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Allard Schröder: Het jaar 1955

Het jaar 1955

O de stille optocht van verloofden
's avonds door oktoberstraten, sterren in de ogen,
de weemoed van mevrouwen, hun licht bepoederd zuchten,
de serene dans van Sunlight-kinderen - en hun ernst,
want oud zullen ze als kind niet worden.

Dan voorjaar en veevreugde, uitgelaten staarten,
mijn vader in augustus overvallen
door een onbegrijpelijke stilte.
De buren met vrede in de blik
en het Godsdiploma zuchtend aan de muur.

't Kind ik in alle jaargetijden kijkt uit over de velden,
heerser zou 't worden, heerser over eiken, beuken, elzen,
heerser met zware bruine geuren in de neus
en een verlangen naar bloed.

Dat deel van mij werd boekhouder,
briljantinemens en vanger van seconden.

Het andere heeft jaren later dit geschreven.

Allard Schröder is geboren in 1946 te Haren.
Over zijn biografie is weinig meer bekend dan wat hij zoal in de loop der jaren heeft gepubliceerd. Hij publiceerde 'Drie gedichten' in Optima en 'Zelfportret als tol' in de Revisor. Hij is overigens redactielid van De Revisor. Hij publiceerde ook in Raster.
In 1989 debuteerde hij met 'De gave van Luxuria', een novelle. 'Raaf' was zijn eerste roman bij De Bezige Bij.
In 1991 verscheen 'De muziek van de zwarte toetsen'.
Zijn proza wordt vergeleken met het werk van Bordewijk, Rosenboom en Hermans.
Met 'Raaf' won hij de Halewynprijs van de stad Roermond.
Hij is ooit begonnen als tekstschrijver en vertaler.
Hij schrijft dus romans, korte verhalen, essays en hoorspelen. Zo schreef hij essays over o.a.: de roman 'Lucien Leuwen' van Stendhal, superhelden, literair surrealisme, Palladas, de bevrijding van de hatelijke Christengod en de toekomst van de klassieken.
Hoorspelen maakte hij o.a. over: Mozart, Mahler, Machiavelli, Borgia en Hofmannsthal.
In 1999 verscheen de roman 'Grover', de zoon van een garagehouder heeft een slippertje met de mondaine Madeleine Bork, wat zijn leven verwart.
In 2002 ontving hij de AKO-Literatuurprijs voor zijn roman 'De hydrograaf' - een hydrograaf is iemand die de golfslag van de zee onderzoekt.
In 2004 werd het boek in het Frans uitgegeven bij uitgeverij Phébus, in 2005 in het Noors bij uitgeverij Aschehoug en in 2006 in het Italiaans bij uitgeverij Iperborea.
In 2005 verscheen 'Favonius' en in 2008 'De econome'.
In 2009 verscheen de roman 'Amoy', Amoy is een Zuid-Chinese havenstad, een man onderzoekt de verdwijning van een andere man, hij wordt zelf verliefd op dezelfde vrouw, met lichte thrilleringrediënten, zoals een sprekend, afgehakt hoofd.
In datzelfde jaar verscheen ook 'Wenst'.
De mooiste literaire seksscène komt volgens Allard uit 'Het leven uit een dag' van A.F.Th. Van der Heijden, hoe Gini en Benny elkaar benaderen.

In 2011 verscheen zijn dichtbundeldebuut 'Het meisje met de afstandbediening' (De Bezige Bij), waarin hij gedichten samenvoegde van over pakweg 35 jaar. Hij hanteert mede daardoor een grote diversiteit aan stijlen en thema's. Hij zegt dat hij zijn gedichten schreef op momenten dat hij niets anders te doen had of omdat het andere werk stagneerde, maar dit is voorgewende bescheidenheid, een oude truc, want hij probeert wel degelijk de gangbare poëzie te overtreffen, sterker nog, hij doet het zelfs. De cover van het handzame bundeltje is opvallend mooi uitgevoerd. Drie prachtige jonge vrouwen met ravenzwarte haren in edelwitte bruidsjurken staan op een balkon nabij een mysterieuze, kalme zee ergens in een mediterraans land. Het luchtige is dat ze alle drie op het punt staan om een gevouwen vliegtuigje weg te gooien. De achterflapfoto toont ons Allard in zweeftoestand (een Hans Klok-truc), volgens mij springt hij op en neer op een trampoline, die niet in beeld is gebracht, heel mooi in tegenstelling met de verstilling van zijn werkbureau op de achtergrond, een geslaagde kunstfoto.
Ik neem aan dat hij van die 35 jaar gedichten schrijven nog wel een paar bundels in elkaar kan zetten, of is de koek nu al op? Dan raad ik hem aan enkel nog cola met spirulina/guarana/ginseng/Q10/rum te drinken en hard aan de slag te gaan voor die tweede bundel, die, ik voel het, al in de lucht van de Bezige Bij-kamers hangt.

Schrijver: Joanan Rutgers, 26 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

2.0 met 1 stemmen 200



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)