Stijn Vranken: Dystopia

Dystopia

Deze stoet van altijd weer wij, wij, wij, met onze
uit begeerte bijeengesnaaide lichamen nonchalant
om de genen geslagen, dit ontembare circus ooit
halt te houden

al was het maar een halve hartslag

dit vel niet zo veelkoppig voort te slepen, geslacht
aan geslacht, schedel aan schedel, huig aan huig
hengelend naar de wansmakelijke wortel
van deze grap

het valt niet eens te proberen

het zelfs maar heel even niet omhelzen van onszelf,
één seconde bovenaardse twijfel, het voelbaar weten
dat we voortvluchtig zijn, onvoorzien wild, en maar
één ding zullen: steeds nauwkeuriger niet ontsnappen


Stijn Vranken is geboren in 1974 te Leuven.
Hij is universitair opgeleid en werkzaam als industrieel ontwerper, maar hij is bovenal dichter-performer.
Hij is de mede-oprichter van 'De Sprekende Ezels' met maandelijkse optredens in Leuven, Gent en Brussel.
Ook is hij mede-oprichter van 'Stichting Zondag!', die ook optredens verzorgt op diverse podia.
Hij is gastheer/presentator bij 'Open Podium' in de Arenbergschouwburg te Antwerpen.
Hij trad o.a. op tijdens: Crossing Border, Nacht van de Musea, Hotel Ideal, Dichters in de Prinsentuin, Vurige Tongen, Beat!, Gentse Feesten, Theater aan Zee, Zuiderzinnen, Paulusfeesten, Literaal en De Nacht van de Poëzie.
Hij was de tekstschrijver voor de show 'Helden' van De Nieuwe Snaar en hij herschreef het kinderboek 'Mannetje Jas' van Sieb Posthuma tot een dialoog voor theaterhuis Luxemburg. Hij schreef ook radioboeken voor kinderen, zoals 'Milan' en 'Leven mag geen gewoonte worden'.
Hij is Nachtdichter van Antwerpen en Gent en hij was columnist voor 'Zone03'.
Hij publiceerde o.a. in: Deus ex Machina, Querido's poëziespektakel, BoekieBoekie, de bloemlezing van liefdesgedichten 'Ik wil je' en 'Om Gent Gedicht'.
In 2003 was hij de winnaar van het Antwerpse stadsgedicht en in 2004 winnaar van een andere poëziewedstrijd, waarbij hij de beste poëzieperformer van Vlaanderen en Nederland werd.
In 2006-2007 was hij op tournee met de voorstelling 'Komen, zien, en nog eens komen', samen met Andy Fierens.
In 2007 had hij zijn eerste, succesvolle theatermonoloog 'Oraal en zonen'.

In 2008 verscheen dan zijn dichtbundeldebuut 'Vlees mij!' bij Meulenhoff/Manteau, over de liefde en de vergankelijkheid, vol zwarte humor, die inderdaad op de lachspieren werkt.
In 2010 verscheen 'Aaron Holsters, de restauratie van een droom' bij De Eenhoorn, in samenwerking met de illustratrice Sabien Clement.
Begin 2011 verscheen zijn tweede dichtbundel 'Wees gerust, maar niet hier' bij De Bezige Bij te Antwerpen. Het handelt over de hoogmoedswaanzin van de geest, over het onhandige lichaam, tederheid, haat en subtiele gevechten. Over illusies, hoop, ongelijkheid en seks.

Tijdens de Nacht van de Poëzie 2011 in Utrecht wekte hij de woede van Ellen Deckwitz, die zijn uiteenzetting over 'tentsletten' beantwoordde met de wil om even helemaal zonder alle mannen op aarde te vertoeven, met de nadruk natuurlijk op 'even'.
Stijn is niet iemand die zich laat intimideren, dus we kunnen nog veel eerlijke, rauwnaakte taalwonderen verwachten!

'Ik ken je land, liefste, ik heb het zo vaak ten voeten uit veroverd. En toch, toch lig ik hier weer heen en weer aan de rand van mezelf, dicht en dringend tegen je aan'

Stijn Vranken Dystop Dystopia

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 5 stemmen 188