K.H.R. de Josselin de Jong: Montmartre: Piaf

Montmartre: Piaf

Zij heeft zich dood gezongen in haar lied.
Zij kon niet staan, niet ademen, niet leven,
Als niet haar hart zich in het lied mocht geven
Uit afgrond van verrukking en verdriet.

Zij zong de liefde en zij zong de pijn,
De eenzaamheid der namenloze velen.
Haar rauwe stem kon smeken, schreien, strelen:
'Je ne regrette rien...' zo moest het zijn.

De wereld die zij aan haar voeten ziet,
Heeft eindeloos het doek voor haar doen halen.
De kleine Mus mocht zelf de prijs bepalen:
Zij heeft zich dood gezongen in haar lied.

Kitty Henriette Rodolpha de Josselin de Jong is geboren in 1903 te Den Haag.
Kitty is opgegroeid in een uitzonderlijk evenwichtige en vermogende familie. Ze kreeg zanglessen van Theodora Versteeg en vioollessen van Francis Koene. Ze wilde aanvankelijk serieus carrière maken binnen de muziekwereld, maar de liefde voor de literatuur won het. Ze las als meisje al graag romans en gedichten. In haar dagboek schreef ze af en toe al zelfgeschreven gedichten.
Ze was financieel onafhankelijk en dus in staat om zich levenslang volledig aan haar schrijfkunst te wijden, wat ze dan ook deed.
Ze is nooit getrouwd geweest.
Haar lievelingsdichters waren Adriaan Roland Holst en P.C. Boutens. Haar lievelingsschrijvers waren Louis Couperus, die in Den Haag op stand woonde, Ina Boudier-Bakker, de auteur van 'Armoede', en Top Naeff, toneelexpert.

Kitty schreef psychologisch-realistische romans, in navolging van haar voorgangers, terwijl dat genre allang niet meer in de mode was bij de up-to-date literatuurminnenden. Haar roem bleef daardoor grotendeels afwezig. Poëtisch was ze ook niet bepaald vooruitstrevend te noemen, eerder oudbakken, braaf aangepast en traditioneel, al geldt dit niet voor al haar gedichten, ze was niet vernieuwend, maar ze flikte het toch maar steeds met haar voorzichtige aanpak. Ze schreef ook verzetsgedichten, dus er zat wel kritische pit in haar, maar het kwam er wat al te braafjes uit.

Voorts vertaalde ze het werk van Ludwig Bäte, H.E. Bates, Albert Schweitzer en de Duitse grootmeester Hermann Hesse.

Ze publiceerde in vele tijdschriften, o.a. De Gids, Elsevier en De Vlaamse Gids. Ze had een belangrijke post bij de PEN-club, van 1945 tot 1949 was zij de secretaresse van de Nederlandse afdeling. Ze reisde als PEN-afgevaardigde naar Edinburgh, Barcelona, Parijs, Stockholm, Zürich, Nice, Dublin, Wenen en Londen.

Ze debuteerde in 1926 met 'De éne richting: een roman voor jonge mensen'. In 1945 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Nacht en ontij' bij uitgeverij L.J.C. Boucher te Den Haag.
Van 1963 tot 1978 was zij jurylid van de Tollensprijs, o.a. uitgereikt aan haar geliefde schrijfster Ina Boudier-Bakker, die aan de Oude Gracht in Utrecht woonde, waar ze vaak op bezoek kwam, tevens bij andere literaire vriendinnen, zoals Henriette de Beaufort en Annie Salomons.
Kitty kende ook de dichteres Harriet Laurey, die veertien jaar jonger was.

Ze stierf in 1991 te Warnsveld (Zutphen).

'Zij leeft nog bij ons, maar zij is er niet: haar ogen zwerven ver voorbij de ramen, haar glimlach streelt afwezig onze namen, want zij heeft los gelaten wat zij ziet...'

K.H.R. de Josselin d Montmartre: Piaf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 146