Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Hans Tentije: Op den zoom

Op den zoom

Scheldeoever, schootsveld, baarmoederzoom -

tussen havenmond en afgekard heuvelland, schorren
en slikken en stuifzandgrond ligt onneembaar
het verleden, het verdwenen vestingwerk, dat staande bleef
tot het bij Koninklijk Besluit werd opgeheven, op dit ene
ravelijn na en deze nog altijd natte gracht

de bastions droegen namen als Boerenverdriet
of Beckaff, het gangenstelsel begaf zich
ver buiten de sterkte om alle naderingsloopgraven
te kunnen ondermijnen -

dodelijk waren de spits toelopende flanken
van de sterrenschansen, musketvuur, kartetsvuur
kon het hele voorterrein bestrijken, er kwamen
schepen uit het Zeeuwse en uit den vreemde, vaten rolden
over de kade en sjouwers torsten balen
meel, bonen, erwten, tabak

laat de muren voor een ogenblik herrijzen, het geschut
in stelling brengen, de paardenhoeven goed omzwachtelen
voor een laatste uitval, 's nachts -

elke tijd heeft zijn huurlingen, zijn krijgsgeruchten
en duistere machten, zijn dolkstoten in de rug
maar vrede zij ulieden

Hans Tentije, pseudoniem van Hans Krämer, is geboren in 1944 te Beverwijk en opgegroeid in Wijk aan Zee. Toen hij werd geboren zat zijn vader ondergedoken in Dinxperlo (Achterhoek), want het Duitse leger had hem opgeroepen, maar hij werd getipt. Zijn vader werkte bijna zijn hele leven bij de Hoogovens. Hans en zijn moeder dreigden gedeporteerd te worden, maar door een kennis wisten ze onder te duiken tot de bevrijding.
Hans zat op de HBS, maar dat ging nogal stroef, vooral de exacte vakken lagen hem niet, liever las hij literatuur en haalde hij aangespoeld hout met een oude strandjutter of speelde hij met zijn vrienden in de duinbunkers.
Hij las Campert, Hermans en Boon.
Op zijn vijftiende begon hij te schrijven. Op de Kweekschool werd hij gestimuleerd door zijn leraren Nederlands, maar hij moest eerst nog zijn eigen stijl ontdekken. Na de Kweekschool studeerde hij nog enkele jaren Nederlands.
Samen met zijn vrouw Marion woonde hij in een oude boerderij te Wijdenes, heerlijk rustig en ruim, terwijl hij leraar Nederlands op een middelbare school in Hoorn was, wat hij zeventien jaar heeft gedaan. Hij en Marion hebben twee kinderen.
Na zijn leraarschap werd hij fulltime schrijver, mede dankzij het Fonds van de Letteren.
In 1973 verschenen gedichten van hem in De Gids en De Revisor. Jaco Groot van uitgeverij De Harmonie nodigde hem uit voor een gesprek en hij werd binnengehaald, zodat in 1975 zijn dichtbundeldebuut 'Alles is er' verscheen. Dertien bundels later verschenen in 2011 'In omgekeerde richting' en 'Wat het licht doet'.

Hij is o.a. beïnvloed door Céline en Faulkner, films en beeldende kunst. Terwijl Marion werkte, kookte hij vaak en het liefst Italiaans eten. Hij slikt antidepressiva, omdat hij aan winterdepressies lijdt.
In 1985 verhuisde hij met zijn gezin naar Bergen.
Hij werkte samen met de (ets)kunstenaar Peter Bes en de kunstfotograaf Rob Verkerk.
Hij is lid van de kunstenaarsvereniging KCB en hij was redacteur van Raster.
In 1979 won hij de Van der Hoogtprijs en de Herman Gorterprijs voor 'Wat ze zei'.
In 1990 verscheen zijn debuutroman 'De innerlijke bioscoop'.
Hij publiceerde o.a. in: De Gids, De Revisor, Raster, Ons Erfdeel, Septentrion, Poëziekrant en het Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde.
In 2005 trad hij op tijdens Poetry International.
In 2005 ontving hij de Guido Gezelleprijs voor 'Deze oogopslag' uit 2004.

Momenteel woont Hans met zijn vrouw en zijn Deense kater in De Rijp, de kinderen zijn het huis uit en hij bewoont een statig huis uit 1850, midden in het dorp.
Zijn stem klinkt krachtig, evenwichtig, emotioneel en donker-mannelijk. Ik denk dat ik op mijn zevenenzestigste niet zo nodig meer met de taal zou willen stoeien, ik zou bewust de zwijgende jaren inlassen, maar misschien voelt dat heel anders voor een oerdegelijke letterman als Hans Tentije.

'Stil maar liefste, ga nu maar mee - een van de geneesheren die wij spraken zei dat jij, patiënte der eerste klasse toch, niets van anderen te vrezen hebt, niet van halfrustigen en woeligen of rondsluipende bezetenen'

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 januari 2012


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.6 met 7 stemmen 144



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)