Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Vastgelegde droombeelden

(voor Sir Edward Burne-Jones (1833 - 1898))

Je bent geboren in Birmingham, waar je arme moeder Elizabeth Coley zes dagen daarna stierf, waardoor je bent opgevoed door je vader Edward Richard, een lijstenmaker, en de eenvoudige huishoudster Ann Sampson, die je als een puppie vertroetelde.
Je zat op de King Edward's School, mooier kon niet, en op je vijftiende ging je naar de Birmingham School of Art, waar je vier jaar hebt gestudeerd, waarna je naar de Universiteit van Oxford ging om theologie te studeren, want je wilde dolgraag anglicaanse predikant worden, maar tijdens je studie veranderde die richting, want je originele kunstzinnigheid bleek toch een sterkere kracht te zijn en daarbij, je kon het een met het ander combineren en dat deed je dan ook op voortreffelijke wijze.

In het oude Oxford was je bevriend met William Morris en zijn sirene-achtige vrouw Jane Burden, die model stond voor jouw leermeester Dante Rossetti, die jou zozeer beïnvloed heeft. William en jij waren serieuze poëzieliefhebbers en dat Jane ook de liefde met Dante bedreef maakte in jullie de poëzie aanschouwelijk. De diepste droefenissen gleden door jullie melancholische zielen. Toch bleef Jane haar Tarzan William trouw, ondanks de scheve schaatsen.
Op je zesentwintigste maakte je je eerste reis naar Italië, waarna je als toegenegen fan van Botticelli terugkeerde.
Op je zevenentwintigste ben je getrouwd met de integere, trouwe, kameraadschappelijke Georgiana MacDonald, die zeven jaar jonger was, een spits gelaat had met grote, heldere ogen. Ze kreeg schilderles van jou en ze was bevriend met de schrijfster George Eliot, terwijl een zus van haar getrouwd was met de kunstschilder Sir Edward Poynter.
Op je achtentwintigste werd jullie zoon Filips geboren, die later portretschilder werd. Drie jaar later werd jullie tweede zoon geboren, maar die overleed vlak na de geboorte, omdat Georgiana roodvonk had. Weer twee jaar later werd jullie dochter Margaret geboren.

In datzelfde jaar maakte je kennis met je model Maria Zambaco, die poseerde voor 'Cupido vindt Psyche'. Maria was de dochter van een rijke, Griekse koopman en ze was de ex van een dokter, met wie ze twee kinderen had gekregen. Ze studeerde beeldhouwkunst aan de Slade School en ze was eveneens model voor Whistler en Rossetti, gepusht door haar moeder. Je begon een noodlottige seksaffaire met haar, maar je zou om haar nooit bij Georgiana weggaan; daar kwam ze achter en om je te chanteren deed ze twee zelfdodingspogingen, één met teveel laudanum en één met het proberen zichzelf te verdrinken in Regent's Kanaal. Toch was ze inderdaad zwaar depressief, want niet voor niets kijkt ze ons nu voor altijd aan met een diep droefgeestige blik. Haar eenzame ziel was gedoemd om eenzaam te blijven.
Ondertussen werd Georgiana verliefd op Morris, waar Jane door Rossetti werd bemind, dus er was genoeg ingang en noodzaak, maar ondanks de vurige erotiek bleef ze toch bij jou, zodat jullie relatie boven alle erotiek uitsteeg. Morris tijdelijk in mineurstemming, totdat Jane weer als vanouds de hare werd en bleef.
Inmiddels woonde je in Fulham (Londen), waar je in een huis uit de achttiende eeuw woonde, omringd door een immense tuin. Je schilderde je hemelse, dromerige jongedames en op je zevenendertigste eindigde je seksgedoe met Maria, die in Parijs de leerlinge van Rodin werd.
Je was bevriend met de kunstcriticus John Ruskin en de dichter Lord Alfred Tennyson, getrouwd met Emily Sellwood, die zijn poëzie op muziek zette.
Je kocht een vakantiehuis aan het dorpsplein in Rottingdean, waar Margaret trouwde met de letterkundige poëzieprofessor John Mackail en hun kinderen waren de romanschrijvers Angela Thirkell, prachtig geschilderd met vederhoed door Collier, en Denis Mackail.
Op 'De barmhartige ridder' kust de gekruisigde Christus een ridder, die genade heeft getoond aan de moordenaar van zijn broer.
Je schilderde de kloosterheks Sidonia von Borche, 'Het verleidelijke van Merlijn' en je grootste meesterwerk 'De laatste slaap van Arthur in Avalon', waar je zeventien jaar over gedaan hebt, tot in je sterfjaar. In 1963 is het bij Christie's verkocht aan een slimmerik uit Puerto Rico, waar het nu in een museum hangt.

Je kreeg griep en een fatale hartaanval en na je dood is je as is begraven in het schip van de St. Margaret's Kerk in Rottingdean, waarin je ooit enkele glas-in-lood-ramen hebt gemaakt; later kwam Georgiana erbij en nog later Angela Thirkell, die blijkbaar een nauwe verwantschap met jullie voelde.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 maart 2012


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

5.0 met 3 stemmen 95



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)