Minnaar van natuurelementen

(voor Joseph Mallord William Turner (1775 - 1851))

Je bent geboren in Covent Garden, Londen, waar je vader Wiliam een kapper en pruikenmaker was.
Je moeder Mary Marshall kwam uit een slagersfamilie.
Op je derde werd je zus Mary Ann geboren en op je achtste is ze overleden, waarna je toch al instabiele moeder geestesziek werd en jij werd opgevangen door oom Joseph in Brentford.
Je verbleef in de kustplaats Margate, waar je de huizen en de omliggende natuur tekende. Je keerde er nog vaak naar terug. Je vader verkocht je tekeningen in zijn zaak.
Op je veertiende ging je weer naar oom Joseph, die nu in Oxford woonde, waar je veel sierlijke huizen tekende. Je werkte voor architecten als Thomas Hardwick, die een goede vriend werd en je aanmoedigde. Je beste leermeester was de topograaf Thomas Malton.
Op je vijftiende werd je door Sir Joshua Reynolds toegelaten op de Koninklijke Kunstacademie, waar je twee jaar later al naaktmodellen mocht schilderen, wat op die leeftijd een unicum was, maar hoogst aangenaam. Tijdens de onrustige nachten droomde je van wilde handelingen met hen.
Je maakte aquarellen in Wales en op je eenentwintigste behaalde je eerste olieverfschilderij 'Vissers op zee' veel eer. Je werd een succesvolle zeeschilder en van het salaris reisde je naar Frankrijk, waar je in het Louvre studeerde, en naar Zwitserland en Venetië, de stad die je zo beminde vanwege de eenheid tussen water, wolken en licht.

In Otley vertoefde je maandenlang bij je mecenas Walter Ramsden Fawkes, de eigenaar van Farnley Hall en lid van het Europees Parlement. Hij kocht ruim tweehonderd aquarellen van jou en hij liet het toe dat zijn vrouw Maria je ontgroende in de liefde, want dat werd de hoogste tijd.
Je woonde op je vierentwintigste nog steeds in je ouderlijk huis, terwijl je moeder in een inrichting was opgenomen vanwege geestesziekte.
Je negen jaar oudere buurvrouw Sarah Goose-Danby was weduwe geworden en als actrice en zangeres deelde ze met jou de liefde voor de kunsten, bovendien had ze een uitzonderlijk figuur, wat je ogen deed knipperen. Ze werd je geheime minnares en zelfs je vader heeft het nooit geweten. Haar borsten, billen stonden quitte met de natuurschoonheden.

Op je negenentwintigste overleed je moeder in de inrichting, wat je veel verdriet heeft gedaan, ondanks dat je vader vond dat dat maar het beste voor haar was, omdat de arme ziel zo ongenadig geleden heeft.
Je raakte bevriend met graaf George O'Brien Wyndham van Egremont, die maar liefst vijftien minnaressen had en ruim veertig kinderen, die allemaal in zijn zeventiende-eeuwse landhuis Petworth House woonden en onderling ruzie maakten. Met één van de vijftien, Elizabeth iLive, was hij getrouwd, wat nog meer kift en onvrede opleverde. Door zijn aankopen kon je reizen naar Italië, Duitsland, Nederland, België en Schotland.
Je vader bleef bij jou wonen en hij assisteerde je met je schilderwerken. Je had al met Sarah dochter Evelina gekregen en tien jaar later, in 1811, kregen jullie dochter Georgiana.

Je had geen echte vrienden en je duldde geen pottenkijkers tijdens je schilderprocessen en reizen deed je steevast in je eentje.
Op je vierenvijftigste stierf je vader, waardoor je last kreeg van zware depressies en de noodzaak voelde om te vluchten in de alcohol. Tussen Sarah en jou boterde het daardoor minder, waarbij je een seksuele relatie met Sophia Caroline Booth begon, een waardin te Margate, waar haar taverne het uitzicht op de haven had. Ze was ooit je hospita geweest, toen je nog studeerde. Jullie moesten voorzichtig zijn, want haar man zou nog vier jaar in leven blijven.
Je kocht een statig huis te Chelsea, Cheyne Walk Street 119, waar Sophia met je samenwoonde en waar je tot je laatste dagen de liefde met haar bedreef. In die straat woonden ook Rossetti, Whistler en de Schotse Walton.

De laatste jaren werden overschaduwd door veel teveel jenever en rum, maar je had nu eenmaal heel wat psychisch lijden weg te drinken, zo was acht jaar voor jouw overlijden Georgiana op tweeëndertigjarige leeftijd overleden. De zielverwoestende depressie had je in zijn greep en vlak voordat je hemelde prevelde je als een Inca-priester 'De zon, dat is God!', nadat je nog een laatste zonsopgang had meegemaakt.

Op je eigen verzoek ben je begraven naast Sir Joshua Reynolds en John Opie, van wie datzelfde verzoek ook was ingewilligd, in een beschuttende crypte van de St. Paul's Cathedral.

Joseph Mallord Willi Minnaar van natuurel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 156