Bovenal een koningin van innerlijke schoonheid

(voor Marie Euphrosyne Spartali-Stillman (1844 - 1927))

Je bent geboren in Middlesex als de jongste dochter van vader Michael, die de Griekse consul-generaal in Londen was en een goedopgeleide, rijkgeworden koopman.
Je moeder heette Euphrosyne Varsari en je twee jaar jongere zus Christine. Je kreeg een zeer gedegen opvoeding en opleiding, terwijl al snel duidelijk werd dat je over een uitstekend tekentalent beschikte. Je was charmant en humoristisch, levenslustig en vol artistieke ambitie. Je kreeg privé-lessen van Ford Madox Brown, die ook aan Rossetti les had gegeven.

Mister Brown was voor de tweede keer getrouwd met zijn model Emma Hill en zij hadden drie kinderen: Lucy, Catherine en Oliver. Ook zij waren in de leer bij hun vader, terwijl je stijl werd beïnvloed door Rossetti en Burne-Jones.
Ford vond het fantastisch, wanneer je voor hem poseerde en Rossetti wilde al gauw niets liever, dus smeekte hij hem om jou te doen uitlenen.
Je woonde in Clapham Common, Zuid-Londen, in een kolossaal, Georgisch landhuis met een grote, ronde hal, omringd door marmeren pilaren, een idyllische verdwaaltuin en het uitzicht op de Thames en Chelsea.
's Zomers vertoefde je in het tweede huis op Isle of Wight, waar je vader zijn druiven kweekte en wijn maakte. Hij gaf er graag grote tuinfeesten met jonge kunstschilders en schrijvers. Jij en je knappe nichten Maria Zambaco en Aglaia Corinio werden 'De Drie Gratiën' genoemd, omdat jullie uitzonderlijk mooie modellen waren. Jij was één meter negentig en je droeg vaak lange, soepele jurken, terwijl je die typische, Griekse, mysterieuze, donkere, oerwijze uitstraling had.

Swinburne moest acuut huilen toen hij jou zag in een witte jurk met een blauwe sjerp, hij kon zijn ogen niet geloven, jij overtrof zijn idee over de vrouwelijke schoonheid en hij kreeg bijna een hartaanval van geluksvervoering.
In het landhuis van de Griekse zakenman A.C. Ionides ontmoette je hem, samen met Christine, terwijl je ook een handkus van Whistler aanvaarde, die meteen een poseerafspraak met je maakte. Na hem volgden Rossetti, Spencer Stanhope en Burne-Jones.

Je was drieëntwintig toen Rossetti je portretteerde en een jaar later werd je door Julia Cameron gefotografeerd, je rijzige gestalte werd nog eens geaccentueerd door je lange krulharen, die tot over je billen vielen. Je edele gezicht is door alle kunstschilders geprobeerd te evenaren, maar geen van hen heeft de bovennatuurlijke kern kunnen pakken. Naast je dromerige aura was je uiterst intellectueel en dat verwarde de gehypnotiseerde heren. Ze kregen geen vat op je onbekende, adellijke, door feeën verdoezelde verschijning. Ze waren te zeer verblind door je uiterlijke schoonheid, dat ze je innerlijke schoonheid niet konden peilen, slechts minimaal konden vermoeden, maar die aanblik had hen eerlijk gezegd doen wegsmelten, verteren, uiteenbrokkelen.

Op je zevenentwintigste ben je getrouwd met William James Stillman, een journalist, kunstschilder en fotograaf. Hij had drie kinderen uit een eerder huwelijk; Russie, Lisa en Bella. Zijn eerste vrouw Laura Mack had twee jaar eerder in Athene voor zelfdoding gekozen, daar ze leed aan een postnatale depressie en het niet kunnen verwerken van de Kretenzische opstand tegen de Turken, welke gruwelijkheden ze als consulvrouw op Kreta had meegemaakt. Laura werd maar negenentwintig.
Je ouders waren fel gekant tegen je trouwerij, maar daar trok je je niets van aan. Met William kreeg je drie kinderen; Euphrosyne, James William en Michael. Je was al zwanger toen je trouwde en zeven jaar later kwam James, die als zuigeling gestorven is, al snel opgevolgd door Michael. Russie was al op zijn dertiende gestorven.

Nadat je man voor het Amerikaanse kunstblad 'The Crayonne' had gewerkt, werd hij correspondent van 'The Times', waardoor je vanaf 1878 tot 1883 deels in Florence woonde, waar Michael geboren was, en vanaf 1889 tot 1896 deels in Rome, al was William in die tijd al met pensioen en verbleef je meer en meer in Engeland.

Je werd in je schilderwerk geïnspireerd door Dante, Boccaccio, Petrarca en Shakespeare, de Italiaanse landschappen en de ideale, schone vrouwen, zoals je als vrouwelijke Prerafaëliet gewend was. Bella stierf op haar achtentwintigste, niet eens ouder dan haar moeder, en William stierf, toen je zevenenvijftig was, waarna je zwaar versomberd naar Kensington, Londen, verhuisde.
Tien jaar later stierf Euphrosyne, die ook kunstschilderes was geworden en inmiddels getrouwd was. Ze werd veertig.
Michael werd architect en ging naar Amerika, waar hij trouwde en pas in 1967 stierf.
Je kende Amerika, want je had er een tijd geschilderd en volop geëxposeerd.

Je stierf in Ashburn Place, Zuid-Kensington en je werd gecremeerd, waarna je as bij je man is begraven, in Brookwood Cemetery, nabij Woking.

Tijdens je leven heb je weinig schilderijen verkocht, maar de totale waarde van al je schilderijen is nu rond de zeshonderd miljoen dollar. Inderdaad, daar hadden ze eerder mee moeten komen, de trage kunstkenners, dan had je ook een soort Buckingham Palace kunnen kopen!

Marie Euphrosyne Spa Bovenal een koningin

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 114