Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Dansend op de kerkhofmuur van Père-Lachaise

(voor Michael Kelland John Hutchence (1960 - 1997))

Je bent geboren in Sydney, waar je vader Kelland een zakenman was en je moeder Patricia Kennedy een make-up artieste.
Je half-zus Tina was twaalf jaar ouder en je verhuisde al vrij snel naar Brisbane, waar je broer Rhett geboren is. Daarna woonde je in Hong Kong en op je vijftiende ging je terug naar Sydney, waar je op de Davidson High School zat. Daar zat je in een band met de gitarist Andrew Farriss, de basgitarist Garry Beers en Geoff Kennelly.

Je ouders gingen scheiden en de band werd je nieuwe 'home sweet home'. Je woonde bij je moeder in Sydney en Tim en Jon Farriss kwamen ook bij de band. Met de gitarist Kirk Pengilly erbij was de band compleet. Je verzorgde optredens en je trad samen op met 'Midnight Oil'.
Op je negentiende heette de band INXS en een jaar later verscheen het debuutalbum 'INXS', weer een jaar later opgevolgd door 'Underneath the colours'. Je eerste solo-single heette 'Speed Kills', dus je kende de gevaren.
Na het album 'The Swing' stroomden de prijzen binnen en je zong op Live Aid, een initiatief van Bod Geldof, die later in je leven weer opdook, zij het minder fraai. Je trad op in de Crystal Ballroom aan de Fitzroy Street te Melbourne, waar men op straat openlijk in heroïne dealde. Daar ging je voor de bijl, omdat je van gekkigheid niet wist hoe je je depressies onder de knoet kon houden.
'Kick' verscheen en stond meteen op één in Australië. Het bevatte de tophits 'Never Tear Us Apart', met de aangrijpende videoclip op Père-Lachaise, 'Need You Tonight' en 'Mistify'.
Je woonde grotendeels in Engeland en in een horrorfilm speelde je de dichter Shelley, terwijl Bridget Fonda je vrouw Mary speelde.
Je scoorde met 'Suicide Blonde'.

En je werd verliefd op de schoonheidskoningin Helena Christensen, die acht jaar jonger was en met wie iedereen wel het bed in wilde duiken. Je had vanaf je dertigste vijf jaar lang een knipperlichtrelatie met haar, terwijl jullie in Frankrijk en Denemarken woonden.
Tijdens een fietstocht met haar botste je per ongeluk tegen een taxi, waarna de chauffeur je een schedelbasisfractuur bezorgde. Je lag twee weken in een ziekenhuis te Kopenhagen, maar dat was te weinig geweest, want je verloor veel van je geur- en smaakvermogen en je belandde in diepe depressies en je had onbeheersbare agressie-aanvallen.

Op Capri werd 'Full Moon, Dirty Hearts' opgenomen, waarbij je bijna alle bandleden fysiek bedreigde en Beers dreigde je zelfs met een mes te vermoorden. De titelsong was een duet met Chrissie Hynde, maar het album had geen succes.
Op je vijfendertigste ging het uit tussen jou en Helena.
Je werkte aan een solo-album. Tien jaar geleden had de televisiepresentatrice Paula Yates je al eens geïnterviewd voor een rockprogramma en nu kwam ze weer in je leven, want ze was helemaal gek van jou, ze stalkte je en ze bezocht al je concerten. Ze was toen nog de vrouw van Bod Geldof - daar is hij weer - en met hem heeft ze drie dochters gekregen.
Toch kregen jullie een intieme relatie en kregen jullie je dochter Heavenly Hiraani Tiger Lily Hutchence. Dat was twee maanden na de scheiding van haar met Bob. Bob kreeg de voogdij over de drie dochters en Paula deed een zelfdodingspoging en ze belandde in de psychiatrie, waardoor Bob ook de voogdij kreeg over Tiger, wat jou zielsongelukkig maakte, psychotisch en suïcidaal, want ze was alles voor jou. Toch had Bob wel gelijk want je was te ver heen.

'Elegant Wasted' verscheen en voor de wereldtournee zat je in hotelkamer 524 van het Ritz-Carlton hotel te Sydney. Na de zoveelste, telefonische ruzie met Bob deed je steeds onvoorzichtiger met je drugsinname, totdat je innerlijk zo verscheurd werd, dat je zelf een einde aan je te zware leven hebt gemaakt. Je combineerde alcohol, cocaïne, heroïne en Prozac. Dat trekt niemand en je onderstreepte de dodelijke combinatie met je riem, waarmee je jezelf hebt opgehangen aan de deurklink.
Drie jaar later beroofde Paula zichzelf van het leven met een overdosis heroïne.

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 april 2012


Geplaatst in de categorie: muziek

4.0 met 2 stemmen 86



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)