Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Hard gevochten en veel gewonnen

(voor Anna Bilinska-Bohdanowicz (1857 - 1893))

Je bent geboren in Zlotspolu in Oekraïne, waar je vader een huisdokter was.
Je groeide deels op in Vyatka, waar je je eerste tekenlessen kreeg, van de eerbiedwaardige Michael Elwiro Andriolli, die in Moskou, Sint-Petersburg en Rome had gestudeerd. Hij overleefde je maar enkele maanden.

Op je achttiende ging naar het Conservatorium in Warschau, waar je twee jaar muziek en kunst hebt gestudeerd.
Op je twintigste nam je privé-lessen bij de hoogleraar Wojciech Gerson, die meteen je grote natuurtalent herkende. De oude baas keek ook opvallend veel naar je rijkbedeelde boezem, maar dat vond je bijzonder eervol, zolang hij er maar met zijn bevende tengels vanaf bleef.

Je vriendinnen waren Maria Gazycz, Aniela Wislocka en Zofia Stankiewiczówna. Met hen ging je vaak uit drinken en naar de musea.
Je exposeerde in Warschau en vanaf je vijfentwintigste heb je zeer veel gereisd, naar Wenen, Padua, Venetië, Salzburg, München en Parijs. In de musea heb je je voorgangers bestudeerd en heb je vooral van hun zichtbare inspanningen genoten.

In Parijs ging je als eerste Poolse vrouw naar de Academie Julian, die vooruitstrevend was aangaande vrouwelijke studenten. De oprichter Rodolphe Julian zag je geniale talent en daarom hoefde je van hem geen collegegeld te betalen, wat goed uitkwam, want op je zevenentwintigste overleed je vader en hij liet je geen cent na, waardoor je in diepe armoede voort moest ploeteren.

Het jaar daarop overleed je verloofde Wojciech Grabowski op vijfendertigjarige leeftijd. Hij was kunstschilder, net als zijn broer Andrzej.
Na zijn heengaan belandde je in een diepe zenuwinzinking, een zware, emotionele crisis. Je reisde naar Normandië, waar je zorgde voor de schilderes Maria Gazyez en met het verdiende geld verbleef je in La Rochelle, Bedonet, Beg-Meil en op het eiland Oleron.
Je was de weg kwijt en intens verdrietig, maar ondanks je psychische pijn wist je toch mooie landschappen te schilderen en voor je dertigste keerde je terug naar Parijs, terwijl je al succes had geboekt op de Franse Salon, wat je daarna nog drie keer zou doen.

Je werd privé-lerares aan de Academie Julian, waar je een goed salaris aan overhield. Tijdens de wereldtentoonstelling won je een zilveren medaille voor 'Een zelfportret' en op 'Zelfportret met een palet' draag je een huishoudstersschort en zit je rechterhand vol kwasten, terwijl je heel lief glimlacht en de haren lekker in de war hebt zitten. Een bekoorlijke vrouw met volle, rode, glimmende lippen.

In Berlijn kreeg je de opdracht om de pianist Józef Hofman te schilderen en in diezelfde stad won je een gouden medaille voor zeven schilderijen. Je leefde van je schilderijen, die vooral in Frankrijk en Engeland zeer gewild waren. Je schilderde uitermate realistisch en je werd vaak gepakt door flitsbeelden, die je later zorgvuldig uitwerkte.

Op je vijfendertigste trouwde je met de arts Antoni Bohdanowicz en je schilderde een prachtig zelfportret met je arm daadkrachtig in je rechterzij, de jurk felverlicht en opvallend geschetst als een striptekening, schitterend in combinatie met de rest, die perfect geschilderd is.
Je schilderde ook een negerin met blote borsten, wat destijds mode was in Parijs. Je schilderde trouwens voornamelijk vrouwen, stuk voor stuk uitmuntend.

Je ging samen met Antoni terug naar Warschau, waar jij een schilderschool voor vrouwen wilde oprichten, maar dat mooie plan moest je laten varen, want je kreeg veel last van reuma en op je zesendertigste kreeg je ineens een hartaanval, die je fataal werd.

Je schilderij van de negerin is in de tweede wereldoorlog gestolen door de nazi's, maar in 2012 is het weer opgedoken en naar Warschau gebracht.

De Belgische schilder Alfred Stevens schilderde jou ooit in een badkuip, terwijl je je ondergoed aanhield, een opengeslagen boek op een stoel en in je hand twee witte rozen. Een pikant schilderij, dat ik graag in mijn kunstcollectie zou willen opnemen, maar ik vrees het ergste.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 mei 2012


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

1.7 met 3 stemmen 272



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Agnieszka
Datum:
8 mei 2012
Op je laatste zin had ik eigenlijk een afbeelding van Alfred Stevens' The Bath (1867) verwacht. Graag gelezen verder, fraai geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)