Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De zangeres van 'Étienne'

(voor Guesch Patti (16 maart 1946))

Je bent geboren in Parijs als Patricia Porasse en als kind kreeg je de Baskische bijnaam 'Guesch', die je later als je artiestennaam gebruikte, terwijl 'Patti' een bijnaam voor Patricia is.

Op je negende was je al balletdanseres en danste je mee in een ballet, dat plaatsvond in de de Opera National de Paris, opgericht in 1669 door koning Lodewijk de Veertiende.
Je danste bij de choreograaf Roland Petit (1924 - 2011) in de Paris Opera Balletschool. Roland was getrouwd met de balletdanseres Renee Marcelle (Zizi) Jeanmarie (1924) en hun dochter heel Valentine en is danseres/actrice.

Daarna studeerde je moderne dans bij Carolyn Carlson en Pina Bausch. Carolyn (1943) is een Amerikaanse danschoreograaf/dichteres met Finse wortels en je ging naar haar Atelier de Paris.
Pina (1940 - 2009) was een Duitse choreograaf en ballet-directrice van het Wuppertal Opera Ballet.

Je begon je zangcarrière bij de pianist Yves Gilbert en op je negentiende maakte je twee liedjes, die helaas niet werden opgemerkt.
Maar liefst negentien jaar later maakte je deel uit van het trio 'Dacapo' en drie jaar later had je je eerste solo-hit 'Étienne' van het gelijknamige debuutalbum. Je kreeg er een gouden plaat en de Vincent Scotto prijs voor. Ik ben nog steeds helemaal verknocht aan dat lied en ik herinner me nog goed de pittige videoclip erbij, rauw en sexy, ook qua dansuitvoering, want je deed een striptease-act met loerende mannen op de voorgrond. Op de televisie werd het vaak gecensureerd uitgezonden, maar het lied verkocht niet voor niets meer dan een half miljoen keer en het stond in vele landen op nummer één. Het is één van mijn lievelingssongs. Het breekt oergevoelens in me los. Superbe!

Met 'Labyrinthe' had je net zoveel succes en op je tweeënveertigste ontving je de Victoire de la Musique voor de beste, nieuwe zangeres.

Je tweede album 'Nomades' verscheen en je toerde door Europa, Canada en Amerika. Het album was niet erg succesvol, ondanks de magnifieke songs als 'Comment dire', 'L'Homme au tablier vert' en de titelsong.

Je derde album 'Gobe' werd door de muziekcritici zeer positief ontvangen, maar de verkoopcijfers bleven nogal laag.

Op je negenenveertigste verscheen 'Blonde', met zeer gewaagde, experimentele muziekklanken. De titelsong werd ondersteund door de popzanger Étienne (hé!) Daho (1956) en het lied 'Un peu, beaucoup' door de popzangeres Françoise Hardy (1944). 'Blonde', 'La Marquise' en 'Amnésie' verschenen op single.
De Engelse, geniale filmregisseur Peter Greenaway koos voor 'Blonde' als hoofdlied bij zijn film 'The Pillow Book'.

Op je vierenvijftigste verscheen je vijfde album 'Demières Nouvelles', dat gaat over verloren liefde en verstikkende eenzaamheid. Twee jaar later kwam dit album op DVD uit, hier en daar muzikaal gewijzigd en met schitterende dansuitvoeringen. Met ene (Speedy?) Gonzales zong je het duet 'Dans tes yeux'.

Je verliet de zangkunst, omdat het je al met al te weinig had opgeleverd en dus nam je je danscarrière weer op. In het Theatre des Abbesses danste je choreografieën van Odile Duboc, Daniel Larrieu en Dominique Mercy, de naaste collega van Pina Bausch.
Je acteerde in enkele films en je speelde in het toneelstuk 'Les Monologues du vagin'.
Op je zesenzestigste is er blijkbaar een nieuwe cd van jou in de maak, ik ben zeer benieuwd.

'Je me sens étourdie, toute allourdie, mais un très grand appetit.'

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 mei 2012


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)