Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Stemanalyse: Hemelse Chocolade

(voor Laura Pausini Alice Rossella (16 mei 1974))

Je bent geboren in Faenza en opgegroeid in Solarolo.
Je bent de oudste dochter van vader Fabrizio en moeder Gianna Ballardini en je hebt een jongere zus.

Op je elfde deed je al je eerste live-optreden in een pianobar te Bologna, samen met je vader, die ook je zanglessen verzorgde. Je trad in meerdere pianobars op en op je dertiende verscheen je demo-album 'I Sogni di Laura', geproduceerd door je vader, met acht covers en vijf nieuwelingen.

Op je zeventiende zong je 'New York' van Liza Minelli tijdens het Castrocaro Music Festival en op je negentiende won je met 'La Solitudine' op het San Remo Music Festival. Het nummer kwam op één in de hitparade.

Bij Warner Music Italië verscheen je debuutalbum 'Laura Pausini', met de hits 'Non c'è' en 'Perche non Torna Più', een eerbetoon aan je vriendinnen Laura en Simone, die door een auto-ongeluk gestorven zijn.

Je tweede album 'Laura' verscheen, met 'Strani Amori' (= Vreemde liefdes), 'Gente' (= Mensen), 'Lui non sta con te' en 'Lettera'.

Op je eenentwintigste verhuisde je naar Milaan met je vaste vriend Alfredo Cerruti Jr (1969), tevens je manager/producent. Je Spaanstalige album werd diamant en verkocht over de miljoen exemplaren en werd platina in Argentinië. Je ontving de World Music Award en de Lo Nuestro Award.

Je platina-album 'Le cose che vivi/Las Cosas Que Vives' verscheen, een Italiaanse en Spaanse versie, met de hit 'Incancellabile' (=Onvergetelijk), ook in het Portugees.

Je deed een wereldtournee van vier maanden en op je volgende album 'La mia risposta/Mi respuesta' had Phil Collins een lied geschreven. Er volgde weer een wereldtournee.
Je zong met Luciano Pavarotti de aria 'Mijn hart behoort geheel aan jou' uit een operette van Franz Léhar.
De single 'One More Time' verscheen, geschreven door Richard Marx voor de film 'Message in a Bottle'.
Op 'Tra te e il mare' is de titelsong geschreven door de popzanger Biagio Antonacci (1963, Milaan).
Voor 'Viaggio con te' ontving je de Lunezia Award en je startte in Miami je wereldtournee.
Een live-opname van je concert in Milaan verscheen op DVD.

Op je achtentwintigste was je relatie met Alfredo voorbij en je kreeg een relatie met je nieuwe manager Gabriele Parisi (1972).
Je eerste, Engelse album 'From the Inside' stelde je imposante, eerbiedwaardige rondborstigheid erg teleur en dus hield je het op je moedertaal en het Spaans. Je deed opnieuw een duet met Pavarotti en je werd op je volgende album beïnvloed door Phil Collins en Celine Dion.
Je zong met veel woede en verbittering over je kapotte liefdesrelatie (met Alfredo) en je snakte naar onafhankelijkheid en innerlijke harmonie. Zelfs Madonna heeft er aan meegeschreven. Een lied gaat over een Iraakse jongen, die zeer ernstig gewond raakte door een raketinslag, hij verloor zijn gezinsleden en beide armen. Ik denk aan 'War' van Bruce Springsteen.
Je won een Grammy Award voor dit album.
Je relatie met Gabriele ging na drie jaar naar de barrebiesjes.
Je won een tweede Lo Nuestro Award en je zong duetten met Tiziano Ferro, Juanes en Johnny Hallyday (1943, Parijs).
Je won nog een Grammy Award, die je opdroeg aan wijlen Pavarotti.
Je zong duetten met Andrea Bocelli en James Blunt en je won een derde Grammy Award.

Je bent een mezzo-sopraan en je zingt hoogstgevoelig en krachtig en geregeld hoogst betoverend.
Momenteel heb je een liefdesrelatie met de bofkont Paolo Carta (1964, Rome), ex-zanger/componist/producent/gitarist.

Je maakte tot nu toe elf albums/cd's en op 19 mei 2012 sta je in de Heineken Music Hall, drie dagen na je 38-ste verjaardag, voorstelling overigens geheel uitverkocht.


Zie ook: http://www.youtube.com/wa...?v=xh8YC_Gxops&feature=related

Schrijver: Joanan Rutgers, 20 mei 2012


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 3 stemmen 158



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)