Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Op de rand van waanzin

(voor Edith Minturn Sedgwick (1943 - 1971))

Je bent geboren op 20 april 1943 in Santa Barbara. Je moeder was Alice Delano de Forest (1908 - 1988) en je vader was Francis Minturn Sedgwick (1904 - 1967), een beeldhouwer, rancher en filantroop. Je bent vernoemd naar je tante Edith Minturn Stokes (1867 - 1937), die in 1897 is geschilderd door John Singer Sargent (1856 - 1925). Ze was een vitale, rijzige en aantrekkelijke dame. Je opa DeForest (1855 - 1938) was een hoge pief bij de spoorwegen. Je andere opa was de schrijver/advocaat Henry Dwight Sedgwick (1861 - 1957). Je bent de nicht van de actrice Kyra Sedgwick (1965, New York). Je groeide op in materiële rijkdom, maar je vader had een narcistische persoonlijkheidsstoornis en hij was emotioneel zeer afstandelijk, hij was een controlefreak en een misbruiker. Je bent verzorgd door kindermeisjes en dat geïsoleerd van de minder voorname buitenwereld. Je oudere zus brak met het gezin en je twee oudere broers zijn vroeg overleden. Francis had een zeer slechte relatie met zijn vader en hij leed aan psychische stoornissen, hij was op zijn vijftiende al alcoholverslaafde en hij was een drugsgebruiker. Robert had ook psychische problemen. Ook jij had een uiterst moeizame relatie met je vader, die openlijk vele minnaressen had, wat je erg boos maakte. Emotioneel in de knoop kreeg je anorexia nervosa. Op je dertiende ging je naar de Branson School, maar door je anorexia was je er al gauw weer af, wat twee jaar later ook gold voor de St. Timothy's School in de staat Maryland. Op je negentiende ging je naar het Silver Hill Hospital in New Canaan, waar je 45 kilo bleef wegen, omdat ze daar weinig hielpen. Daarna ging je naar het Bloomingdale Insane Asylum in New York, waar je fantastisch verbeterde. Je raakte zwanger van een Harvard student en je moeder regelde een abortus. Op je twintigste ging je samen met je nicht Lily Saarinen in Cambridge kunst studeren. In mei 1964 heeft Francis zichzelf opgehangen in de badkamer in het Silver Hill Hospital, een dag voor zijn zesentwintigste verjaardag. Kort daarvoor had hij tegen zijn vader gezegd, dat hij homosexueel was, waardoor zijn woedende vader nooit meer met hem wilde praten. Anderhalf jaar later reed Robert op zijn Harley Davidson en zonder helm zichzelf te pletter tegen een bus op Eighth Avenue in New York. Hij werd eenendertig. Je wist dat het zelfdoding was en je was kapot van verdriet. Je verhuisde naar New York en na een tijd bij je seniele oma betrok je een appartement, wat door je moeder geheel werd ingericht. Je begon te feesten en in een half jaar joeg je er tachtig duizend dollar doorheen, o.a. voor kleding, sieraden en cosmetica. Toen je chauffeur je Mercedes in de prak reed, liet je jezelf met limousines vervoeren. Je gebruikte drugs en via vrienden van Timothy Leary kwam je aan LSD. Je onderdrukte je trauma's. In maart 1965 ontmoette je Andy Warhol (1928 - 1987) in het appartement van Lester Persky (1925 - 2001), een filmmaker. Samen met je vriend Chuck Wein (1939 - 2008) bezocht je de studio van Warhol 'The Factory' en je kreeg kleine rollen in 'Vinyl' en 'Horse'. Daarna had je de hoofdrol in 'Poor Little Rich Girl', waarin je jezelf speelde. Andy vond het schitterend dat je in korte tijd zoveel geld had opgemaakt. Ronald Tavel (1936 - 2009) schreef 'Kitchen', met jou in de hoofdrol en met Rene Ricard (1946, Boston), dichter/kunstschilder. In 'Beauty No. 2' speelde je naast Gino Piserchio (1944 - 1989), die door aids overleed. Je liet je haar kort knippen en je spoot het zilvergrijs om op Andy's pruiken te lijken. Je was de 'Superstar' van Andy. Je speelde in 'Outer and Inner Space', 'Prison', 'Lupe' en 'Chelsea Girls'. Door een ruzie met Andy, want hij betaalde jou te weinig, eiste je dat je in die laatste film onzichtbaar gemaakt werd en zo kreeg Nico de hoofdrol en heet de film 'Afternoon'. Je speelde nog in 'The Andy Warhol Story', maar die film is verdwenen of vernietigd. Je woonde in het Chelsea Hotel en je kreeg een relatie met Bob Dylan, die in november 1965 met Sara Lounds trouwde, wat je veel pijn heeft gedaan. In 1966 kreeg je een relatie met Bob Neuwirth (1939, Akron), een vriend van Dylan, maar je verslaving aan barbituraten en je heroïnegebruik waren de reden van zijn vertrek. Je speelde een zo goed als autobiografische glansrol in de avant-garde film 'Ciao! Manhattan' van David Weisman en John Palmer. Je belandde in diverse inrichtingen en op 24 juli met Michael Bret Post, die je ontmoette in de psychiatrische afdeling van het Cottage Hospital. Je bleef afhankelijk van alcohol, drugs en barbituraten. Op 16 november 1971 overleed je door een overdosis alcohol en barbituraten. Lange termijn zelfdoding. Je werd achtentwintig jaar. Je bent begraven in de Oak Hill Cemetery in Ballard. In 1988 is je moeder naast jou begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 29 november 2012


Geplaatst in de categorie: idool

2.0 met 4 stemmen 57



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)