Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Uit pure armoede

(voor Sint Pio van Pietrelcina (1887 - 1968))

Je bent geboren als Francesco Forgione op 25 mei 1887 in Pietrelcina, in de regio Campania. Je vader was Grazio Mario Forgione (1860 - 1946) en je moeder was Maria Giuseppa Di Nunzio (1859 - 1929). Je oudere broer was Michele en je jongere zussen waren Felicita, Pellegrina en Grazia, die later een Birgittijnse non werd. Je groeide op in een vroom boerengezin. Je werd gedoopt in de Santa Anna kapel, waar je later misdienaar werd. Twee andere kinderen overleden in hun kleutertijd. Op je vijfde wilde je al monnik worden. Je gebruikte een steen als kussen en je sliep op de stenen vloer. Tot je tiende verzorgde je een kudde schapen en je leed aan tyfus. Als kind sprak je met Jezus, Moeder Maria en je beschermengel. Je kreeg ook visioenen. Op je tiende was je klaar met drie jaar lagere school en wilde je intreden bij de Kapucijner Orde in Morcone, maar je moest eerst meer studeren en diploma's halen. Op je vijftiende werd je novice bij de kapucijner paters en je deed je geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid. Voortaan heette je Fra Pio. Op je zeventiende verloor je de eetlust en je leed aan slapeloosheid, uitputting, flauwvallen en heftige migraine. Je braakte veel en je leefde op melk en kaas. 's Nachts schreeuwde en brulde je en je zweefde boven de grond. Je leed continu aan astmatische bronchitis. Je studeerde zes jaar voor priester en op je drie-en-twintigste werd je in de kathedraal van Benevento door aartsbisschop Paolo Schinosi tot priester gewijd. Vier dagen later deed je je eerste mis. Omdat je een slechte gezondheid had, woonde je tot je negenentwintigste weer bij je familie. Daarna ging je naar een agrarische gemeenschap in San Giovanni Rotondo, in de regio Foggia, waar je de rest van je leven bleef. In 1917 moest je in militaire dienst, wat 182 dagen duurde. Gezien je wonderwerken werd je naar je klooster teruggestuurd, waar je voor velen een geestelijk leidsman werd. Je riep op tot: wekelijkse biecht, dagelijkse Eucharistie, geestelijke lezing, meditatie en gewetensonderzoek. Je zei: 'Bid, hoop en maak je niet ongerust, doe boven alles de wil van God!'. Je werd geestelijk en fysiek aangevallen door de duivel, die zich vermomde als paus Pius de Tiende, de heilige Franciscus van Assisi, Moeder Maria, een beschermengel en de gekruisigde Christus. Je lichaam werd pijnlijk geslagen. Toch wist je feilloos onderscheid te maken tussen echte verschijningen en duivelse illusies. Je vertrouwde rotsvast op de hulp van de echte verschijningen. In 1911 vertelde je aan pater Benedetto, je geestelijk adviseur, dat je rode plekken in je handen had gekregen, die in het midden pijn deden en dat ze ook onder je voeten zaten. Je smeekte God om de zichtbare tekenen van de stigmata te verwijderen, wat een periode gebeurde. Je kreeg ook de pijn van de doornenkroon en de geseling te verduren. Dat gebeurde een aantal jaren één keer per week. In een visioen doorstak Jezus Christus je zijde en je had inderdaad een zichtbare wond in je zijde. Dit doorboren van het hart duidt op de vereniging van liefde met God. Je voelde in het diepst van je ziel een open wond en voortdurende pijn. Op 20 september 1918 kreeg je de vijf wonden van Christus en deze stigmata bleven er vijftig jaar lang. De wonden werden onderzocht door artsen en andere mensen. Je had de gaven van genezing, bilocatie, levitatie, profetie, wonderen, zonder slaap en voedsel kunnen, helderziendheid en een heerlijke geur verspreiden. Dat laatste bleek gewoon Eau de Cologne te zijn. Je droeg vele jaren vingerloze handschoenen om je handwonden te bedekken. De Franciscaanse monnik/arts/psycholoog Agostino Gemelli (1878 - 1959) noemde jou 'een onwetende en automutilerende psychopaat, die de goedgelovige mensen uitbuit!'. Hij zei dat je je wonden openhield met carbolzuur. Waarschijnlijk maakte je die wonden met spijkers, naalden en brandwonden. Ook gebruikte je fenol en salpeterzuur. Geen wonder dat dat zeer doet. Ook paus Johannes de Dertiende (1881 - 1963) vond jou een bedrieger met immense misleidingen. Volgens anderen ontving je vrouwen in je kloostercel en overtrad je de regel van kuisheid. Je stichtte het privé-ziekenhuis 'Casa Sollievo della Sofferenza', bekend vanwege de extreme hygiëne. Tijdens je overlijden op 23 september 1968 waren de wonden allemaal gesloten en verdwenen. Je bent begraven in de kerk van Onze Lieve Vrouw van Genade. Er waren ruim 100.000 mensen bij je afscheidsmis. Paus Johannes Paulus de Tweede heeft je in 2002 heilig verklaard, ook omdat je ooit zijn biechtvader was en je zijn pausdom voorspelde. Je overblijfselen liggen sinds 2010 in een gouden crypte nabij San Giovanni Rotondo. Er is een groot standbeeld van jou geplaatst, wat door speciale verf zonne-energie opwekt, om je franciscaanse inborst te benadrukken. Heb je Franciscus van Assisi bedrieglijk nagebootst of was je werkelijk zo heilig als hem?

Schrijver: Joanan Rutgers, 9 december 2012


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)