Veel roem, weinig geluk
(voor Yolanda Christina Gigliotti (1933 - 1987))
Je bent geboren op 17 januari 1933 in Caïro, in de wijk Shubra. Je grootouders kwamen uit Serrastretta, in het verre zuiden van Italië, waar nu een museum over jou staat. Je vader Pietro Gigliotti was een eerste violist van het Caïro Opera House. Je was het middelste kind en je broers waren Orlando en Bruno. De laatste werd later je manager. Je ging naar een Italiaanse, roomse school en je studeerde stenografie. Op je zeventiende won je een schoonheidswedstrijd en je ging voor het modehuis Donna werken. Op je twintigste werd je Miss Egypte en je werd ontdekt door de Franse regisseur Marc de Gastyne, waardoor je op kerstavond naar Parijs vertrok. Je veranderde je naam in Dalida, een bijbelse vrouw, op aanraden van Eddie Barclay (1921 - 2005).
Je begon een carrière als zangeres en actrice. Je zong in het Engels, Frans, Italiaans, Arabisch, Duits en Spaans. Je stond negentien keer op nummer één en je verkocht wereldwijd meer dan 130 miljoen albums. Je was zeer populair in Japan.
Met Franse films had je minder succes. Je begon met een cabaret-act op de Champs-Élysees. Je debuutsingle was 'Madonna', uitgebracht door de platenmaatschappij van Eddie, die net als Alain Delon het bed met jou deelde. De volgende single 'Bambino' was een groot succes en je trad op met Charles Aznavour (22 mei 1924). De hits 'Gondolier' en 'Tu me donnes' volgden. Er volgde een succesvolle wereldtournee en generaal Charles de Gaulle (1890 - 1970) schonk je de Medaille de la Presidence de la Republique.
Op je achtentwintigste ben je met Lucien Morisse getrouwd.
Op je vierendertigste schoot de zanger/acteur Luigi Tenco (1838 - 1967) zichzelf dood, omdat een lied van hem niet doorging naar de finale. Een te grote vereenzelviging met zijn werk. Je zou met hem trouwen en jij vond hem in zijn hotelkamer. Een maand later nam je een overdosis drugs in een hotel te Parijs. Je lag vijf dagen in coma.
Niet lang daarna werd je zwanger van Lucio, een 18-jarige student. De abortus-operatie maakte je onvruchtbaar. In 1970 schoot je ex-man Lucien zich door zijn hoofd.
Je had drie jaar een relatie met Arnaud Desjardins (1925 - 2011), filosoof/mysticus/schrijver, maar omdat hij getrouwd was, gingen jullie uit elkaar.
Op 25 april 1975 sprong de Israëlische popster Mike Brant (1947 - 1975) uit zijn appartement in Parijs. Hij was een goede vriend van jou, maar eenzaam en depressief.
In 1976 had je een disco-hit met 'J' attendrai' en twee jaar later met 'Salma Ya Salama', gebaseerd op een Egyptisch volksliedje. 'Helwa Ya Balady' en 'Ahsan Nass' volgden en je was de eerste die Arabische en westerse muziek mixte. Je werd op de Egyptische luchthaven zelfs door de president verwelkomd en iedereen smulde van je vrouwelijke schoonheden en je weergaloze stem.
De Libanese zangeres Nouhad Wadi Haddad (21 november 1935), beter bekend als Fairuz, was je vriendin.
Vanaf je single 'Generation '78' kreeg je veel homofiele fans. Je had een wervelende show in Carnegie Hall, New York, met choreograaf Lester Wilson (1942 - 1993), die ook de choreograaf van John Travolta was, tijdens 'Saterday Night Fever'. Je zong uitbundige dansliederen in kleurige jurken, maar later ook droevige, sobere liederen, die je levenseinde aankondigden, zoals 'Mourir sur scène', 'Bravo' en 'Téléphonez-moi'.
In 1981 was je de eerste zangeres, die een diamanten elpee ontving. In 1983 verscheen je album 'Les P'tits Mots' en je minnaar van 1972 tot 1981, Robert Chanfray, de graaf van Saint-Germain, pleegde zelfdoding door koolmonoxide-vergiftiging met zijn Renault.
Na hem had je o.a. seksaffaires met een geluidstechnicus, een advocaat, een piloot en een arts.
In 1986 verscheen je laatste album met nieuwe songs 'Le visage de l'amour'. Je uiterst emotionele lied 'Je suis malade' ging over je persoonlijke verdriet, kwellingen en ellende.
In Canada probeerde een zotte fan je met een hamer te ontvoeren. In 1985 onderging je twee oog-operaties. In 1987 had je een laatste concert in Ankara. Je had nog een affaire met een getrouwde man.
Op 3 mei 1987 verliet je het aardse leven met een overdosis slaappillen in combinatie met whisky. Dat was in je woning aan de Rue d' Orchampt 11.
Je schreef: 'Het leven is ondraaglijk voor mij, vergeef me!'.
Je bent begraven op de begraafplaats Montmartre, waarop een levensgroot beeld van jou is geplaatst, van de beeldhouwer Alain Aslan, zeer fraai en eerbiedwaardig.
Geplaatst in de categorie: idool
Yolanda Christina Gi
204
Geef je reactie op deze inzending: