Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Welke Sherlock Holmes ontdekt de waarheid?

(voor Thelma Alice Todd (1906 - 1935))

Je bent geboren op 29 juli 1906 in Lawrence, Massachusetta.
Je ouders waren John en Alice Todd. Je vader was afstandelijk, beledigend en liefdeloos. Je moeder manipuleerde jou.
Je was een uitstekende leerling en je behaalde hoge cijfers. Je wilde graag lerares worden en als zodanig werkte je twee jaar aan de Lowell Normal School. Maar je moeder pushte je om mee te gaan doen aan schoonheidswedstrijden, waardoor je op je negentiende Miss Massachusetts werd. Daarna begon je een filmcarrière.
Je schokte de brave burgers door nooit ondergoed te dragen.
In negen jaar speelde je in 119 films, al zaten daar ook veel korte films tussen. Je maakte zes films met Laurel en Hardy.

Je had een losbandig leven, waarbij je door dronkenschappen veel auto-ongelukken kreeg. Van 1932 tot 1934 was je getrouwd met Pasquale (Pat) DiCicco, met wie je vaak in dronken staat op de vuist ging. Je bent van hem gescheiden, omdat hij je systematisch bleef slaan. Hij voelde zich vernederd door jou en hij aasde op wraak.
Na een blindedarmontsteking ging je bij wijze van troost nog meer drinken en drugs gebruiken. Je kreeg een relatie met de filmdirecteur Roland West, die op dat moment getrouwd was met de actrice Jewel Carmen. Roland raadde je aan om een wegrestaurant te beginnen en dat werd 'Thelma Todds Sidewalk Café', met uitzicht over de oceaan.

Op je twintigste speelde je in je debuutfilm 'Fascinating Youth', een stomme film. Daarna volgden de komedie 'Rubber Heels', 'The Noose' en het drama 'Her Private Life'. Samen met ZaSu Pitts speelde je in een eigen serie slapstick komedies om de vrouwelijke Laurel en Hardy te zijn. Pitts werd later vervangen door Patsy Kelly. Je speelde in Roland's film 'Corsair' en in de komedie 'No Limit', met Clara Bow in de hoofdrol.

Je kreeg een relatie met de psychopathische gangster Charles Luciano, die je dronken voerde en je met een amfetaminen-verslaving opscheepte. Hij wilde op de derde, ongebruikte verdieping van jouw café een illegale goktent beginnen, maar dat weigerde jij absoluut. 'Over mijn lijk!', schreeuwde je. 'Daar kan ik voor zorgen!', reageerde hij. Je laatste film was 'The Bohemien Girl', met Laurel en Hardy.

Op maandag 16 december 1935 ben je om half elf door jouw schoonmaakster gevonden. Je lag in jouw Lincoln Phaeton cabriolet in de garage van Jewel Carmen. Je was overleden door koolmonoxide-vergiftiging. De nacht ervoor was je op een feest in het 'Trocadero', een gewild café-restaurant. Je was boos op je ex-man en gangster DiCicco, die daar verscheen met de knappe actrice Margaret Lindsay. Je voelde je diep beledigd. Hij had zijn wraak. Stanley Lupino en zijn dochter Ida vermaakten de gasten.

Je was nooit echt depressief, oordeelden vrienden, maar dat kwam door de amfetaminen. Toch was je 'zelfdoding' onder verdachte omstandigheden. Ook al oordeelde de Grand Jury, dat je toch depressief was en vaak had gedreigd met zelfdoding. Ook hing er een dreigend faillissement boven je hoofd. Sommigen dachten, dat je werd afgeperst en dat je weigerde om te betalen. Je was gewond aan je gezicht, je had een gescheurde lip, je neus was gebroken, je had twee gebroken ribben en blauwe plekken rond je nek. Bovendien zat er zoveel alcohol in je lichaam, wat iedereen buiten westen zou maken. Je zei tegen Ida, dat je een rijke zakenman had versierd. Je verliet om kwart voor drie dronken 'Trocadero'. Ernest reed je terug en om half vier kwam je thuis. Roland was boos, omdat je zo laat terugkeerde en hij had de voordeur op slot gedraaid. Die deur had je nooit op hoge hakken kunnen bereiken. De garage zat op slot. Pesterij van Roland? Hij zei dat hij niet door had, dat jij erin zat. Mogelijk heb jij de auto gestart om warm te blijven of om jezelf te verstikken.
Jij? Was je daar dan nog toe in staat?
En wie heeft je zo genadeloos in elkaar geslagen?...

De mogelijke verdachten van de moord op jou zijn: Pat DiCicco, Roland West, Jewel Carmen en Charles Luciano. Ook de mysterieuze zakenman geldt als een verdachte, net als je boekhouder. Je ging om met zeer gevaarlijke mannen, die je misbruikten en mishandelden. Gestoorde fans bedreigden je vaak per post met de dood.
Je was ook verslaafd aan dieetpillen, want als je vijf kilo zou aankomen, dan zou de filmdirecteur Hal Roach je ontslaan. De methode van je laatste mishandelingen verraadt het misdadige werk van onderwereldfiguren. Dus gok ik op DiCicco of Luciano. Moet ik kiezen tussen die twee, dan wijs ik Luciano aan, omdat die het meeste van jou wilde plukken. Uit frustratie dus. Maar ik kan er helemaal naast zitten.

Je bent gecremeerd en de as is later in de kist van je moeder gezet. Je moeder erfde al je bezittingen en DiCicco kreeg één dollar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 februari 2013


Geplaatst in de categorie: idool

3.0 met 3 stemmen 158



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)