Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Soulzangeres met een eenzame ziel

(voor Phyllis Linda Hyman (1949 - 1995))

Je bent geboren op 6 juli 1949 in Philadelphia en opgegroeid in St. Clair Village.
Je vader was een Italiaan en je moeder was een Afrikaan. Je was het oudste kind van zeven kinderen.
Je studeerde aan het Robert Morris Business College, want je was van plan om een juridisch secretaresse te worden, maar dat liep anders, want je ging tevens naar een muziekschool en op je eenentwintigste ging je met een band op tournee. Na die band werd je de zangeres van de band 'The Hondo Beat'.

Op je vijfentwintigste speelde je een rol in de film 'Lenny', over de komiek Lenny Bruce, die overleed door een overdosis morfine. Je was de zangeres van de band 'Phyllis Hyman en de P/H Factor'. Je bent op je vijfentwintigste ontdekt door Sid Maurer, pop-artiest, en Fred Frank, een oud-promotor van Epic Records.

Je verhuisde naar New York om je zangcarrière meer kansen te schenken. Je was de achtergrondzangeres van Jon Lucien en je werkte in twee nachtclubs aan de Upper Westside van Manhattan. Norman Connors beluisterde je tijdens een concert van Jon in de Carnegie Hall en je mocht meezingen op Norman's vierde album. Het lied 'You are my Starship' werd goud en je carrière steeg als een pijl omhoog. Je brak ook door met een remake van 'Betcha By Golly, Wow'. Je zong met Pharoah Sanders en de Fatback Band en in 1977 verscheen je debuutalbum 'Phyllis Hyman' bij Buddah Records, dat werd opgegeten door Arista Records, bij wie je een jaar later 'Somewhere in My Life' uitbracht. Barry Manilow produceerde het titelnummer.

In de late jaren zeventig trouwde je met je manager Larry Alexander, maar dat werd al gauw een scheiding, ook op zakelijk gebied. Je was biseksueel en je zocht de rest van je leven tevergeefs naar een geschikte partner, met veel eenzaamheid en verdriet als gevolg. Je begon cocaïne te gebruiken en dat bleef een levenslange verslaving, naast je alcohol-verslaving. Je raakte ondergesneeuwd door dat uithollende, witte poedertje. Het gaf je tijdelijk vleugels, maar op de lange duur brokkelde je persoonlijkheid uiteen en vergrootte je de innerlijke leegte.

Met Michael Henderson had je een grote hit met 'We can't fall in love again'. Je speelde mee in de Broadway musical 'Sophisticated Ladies', met muziek van Duke Ellington. Je werd genomineerd voor een Tony Award en je won een Theatre World Award voor Beste Nieuwkomer. Je zong op soundtracks voor films, je deed tv-commercials en je zong mee met Chuck Mangione, een bugel-speler en componist, The Whispers en The Four Tops. Je zong bij drie nummers op het album 'Looking Out' van de jazz-pianist McCoy Tyner.
Je album 'Living All Alone' verscheen en met Barry Manilow zong je het duet 'Black and Blue'. Je zong niet zomaar over eenzaamheid en droefenis, je zong werkelijk met je diep lijdende ziel.

Je speelde in de films 'School Daze' en 'The Kill Reflex' en je zong bij de saxofonist Grover Washington Jr. en de muzikant Lonnie Smith.
Je album 'Prime of My Life' was je meest succesvolle album, met de hitsingle 'Don't Wanna Change The World', die op nummer één stond in twee hitlijsten. Zowel het album als de single werden goud.
Je zong nog de titelsong 'Remember Who You Are' voor een album van Norman Connors, je trouwe ontdekker. Je lied 'I Refuse To Be Lonely' was zeer autobiografisch.
Je kreeg financiële problemen en je carrière glipte uit je handen, terwijl je steeds vaker onvoorspelbaar gedrag vertoonde en om de haverklap moest je weer ergens in een wegrestauranttoilet nog meer witte poeder snuiven. In combinatie met whisky waren de gevolgen desastreus en soms verdween je al na twee songs wankelend het podium.
Je leed ook aan obesitas, maar ook met je eenzaamheidsgevoelens proberen weg te eten, faalde je. Verder was je obsessief bang om je uiterlijke schoonheid te verliezen, al was je nog even mooi als altijd. Het is een cultuurstoornis om uiterlijk verval niet te willen accepteren. Het zou juist omgekeerd moeten zijn. Je had al twee keer geprobeerd een einde aan je leven te maken en rond je vijfendertigste kreeg je de diagnose manisch-depressief, wat steeds erger werd en niet stopte.

Op 30 juni 1995 nam je in de voormiddag een overdosis pentobarbital en secobarbital, verdovings- en slaapmiddelen. Dat gebeurde in je slaapkamer van je New Yorkse appartement aan 211 West 56th Street. Je werd bewusteloos gevonden en naar het St. Luke's-Roosevelt Hospital gebracht, waar je drie uur later overleed. Je was oververmoeid en zwaar depressief, maar je voelde je vooral alleen gelaten in je superzware levensstrijd. De drugs en drank hadden ook een onoverbrugbare kloof tussen jou en de levenden geslagen. De rekbaarheid was eruit. Je stond eenzaam en alleen oog in oog met de wrede doodsteek van de donkere kant van je geestesziekte. Je had niemand, die het afweerde, zelf was je inmiddels volkomen weerloos.
Je werd vijfenveertig jaar, al had je qua inhoud dubbel geleefd. Je herdenkingsdienst was in de St. Peter's Lutheran Church in Manhattan.

Postuum verscheen het album 'I Refuse To Be Lonely', wat suggereert dat je om je eenzaamheid zelfdoding hebt gepleegd, maar die eenzaamheid was wel het gevolg van een geestesziekte, die je niet op eigen houtje had moeten drogeren, maar je had echt vakkundige hulp moeten zoeken. Waarschijnlijk voorzag je dat de weg van afkicken en herstel veel te zwaar zou zijn, wat je dodelijke valkuil is geworden.

Je had een fenomenale alt-stem, die heerlijk uithaalde en heel subtiel uiterst gevoelig was en absoluut betoverend. Veel dank voor je goudeerlijke, niet in rijkdom uit te drukken, muzikale erfenis.

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 maart 2013


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 2 stemmen 175



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Len Cornelis
Datum:
13 maart 2013
Dank voor de tip en het verhaal. Deze zangeres kende ik niet. Mooie stem, inderdaad een lage alt. Beetje Oleta Adams, maar dan toch weer anders. Prachtmuziek, maar blijkbaar toch veel drama in het leven van Phyllis.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)