Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Het gevaar van geïsoleerde krankzinnigheid

(voor Reetika Gina Vazirani (1962 - 2003))

Je bent geboren op 9 augustus 1962 in Patiala.
Je had vier broers en zussen. Je vader was een bekwame en progressieve tandarts. Je moeder was een diplomaat.
Op je zevende emigreerde je naar Amerika, wat gepaard ging met een groot aanpassingsproces. Je was begaafd en je sprak perfect Engels, Frans en Hindi. Je woonde in Silver Spring en je vader was professor in de tandheelkunde aan de Howard University.
Op je twaalfde heeft je vader zelfdoding gepleegd. Je voelde je compleet afgewezen door hem en je was gevoelsmatig jarenlang in shock na zijn overlijden, ook omdat er in het gezin over gezwegen werd.

Je voelde je niet welkom in de wereld, alleen wel in de boekenwerelden. Je werkte nauwkeurig en analytisch. Je was gepassioneerd, fragiel en zeer eerlijk.
Je studeerde aan het Wellesley College, waar je biochemie studeerde en later economie. Daar ontmoette je de dichter Derek Walcott, die je mentor werd. Verder studeerde je aan de University of Virginia.
Op je zestiende hertrouwde je moeder.

Op je zesentwintigste ben je getrouwd met John Jordan en je woonde in Nashville en Blackburg. Je werkte in een boekenwinkel en je was lerares Engels.
Op je drieëndertigste verscheen je debuutdichtbundel 'White Elephants', waarvoor je de Barnard New Women Poets Prize won.
Een jaar later zijn John en jij gescheiden.
Je bent ontdekt door Marilyn Hacker, Ethelbert Miller en je mentor Rita Dove.
Voor je tweede dichtbundel 'World Hotel' kreeg je de Anisfield-Woolf Book Award. Je was redacteur van het literaire tijdschrift 'Shenandoah', waarin o.a. WH Auden, Ezra Pound, William Faulkner, EE Cummings, James Merrill en Flannery O'Connor publiceerden.

Je kreeg een relatie met professor Yusef Komunyakaa, een Afro-Amerikaanse dichter, die de Pulitzer Prize for Poetry 1994 had gewonnen en de Ruth Lilly Poetry Prize. Hij wilde wel met je trouwen, maar dat wilde jij niet meer. Jullie kregen een zoon Jehan en je verhuisde naar zijn grote, oude huis in Trenton. Het was een uitgeleefd huis en de buurt was gevaarlijk en je was ver bij je familie en vrienden vandaan. Je kreeg angststoornissen en je relatie verliep steeds moeizamer tot slecht. Je voelde je hopeloos en je ging met Jehan in Georgetown naar de kerk en in Williamsburg was je lid van een bijbelclub. Je zocht troost in het christelijk geloof, maar vooral menselijke aansluiting.

Je relatieproblemen met Yusef werden almaar groter en inwendig ebde je bij hem weg. Je vriend Joy Mandal, een fotograaf uit New York, kwam langs om publiciteitsfoto's te maken en je openbaarde hem dat je zelfdoding overwoog. Hij zou een psycholoog voor jou regelen, maar dat liep mis.
Je ging in wanhoop praten met de priester D'Silva, die merkte dat je geestelijk in de war was. De tranen stonden in je ogen en in je psychose leende je een bijbel bij je buren. Van de priester kreeg je een hulpboek tegen depressie, terwijl hij een psychiater voor je had moeten regelen.
Je belde je vriendin Diane Taylor en je fluisterde 'Diane, ik ga mezelf en Jehan pijn doen!'. 'Bel de zelfdoding hotline!', reageerde zij, maar dat wilde je niet, want je was bang om opgenomen te worden en om gedrogeerd te worden.
Je belde naar de dominee in Georgetown, Denise King-Miller, waar je op haar antwoordapparaat sprak 'Ik denk dat ik mezelf pijn ga doen!', maar Denise hoorde de boodschap pas vele uren later. Je miste opeens je vader en dat maakte je nog wanhopiger. Je voelde zijn voorbeeld in je branden. Het tragische was, dat je niet verzekerd was, waardoor je de kosten van een psychiater niet kon betalen.

Op 16 juli 2003 zijn de ontzielde lichamen van jou en je tweejarige zoon Jehan gevonden door een vriend en Jane, die met de sleutel kwam. Je had eerst met een keukenmes een pols van Jehan doorgesneden en in zijn lichaam gestoken. Daarna heb je met een keukenmes je eigen polsen doorgesneden en andere steekwonden gemaakt. Jullie lagen in de woonkamer naast elkaar.
Was je blinde, egoïstische moord op Jehan een straf voor Yusef of kon je niet scheiden van Jehan? In beide gevallen had je niet het recht om een onschuldig, weerloos mens in je ultieme zelfdestructie mee te nemen. Geen enkele moeder heeft het recht om het leven van 'haar' kind te nemen.
Je liefdeloze moorddadigheid was deel van je onbehandelde geestesziekte en je psychotische, suïcidale staat van depressie. Je was niet bij zinnen en ontoerekeningsvatbaar.
Je stond op het punt om toe te treden tot de afdeling Engels van de Emory University in Druid Hills, maar daar was je gestoorde geest ver van verwijderd. Hoe slim je ook was, je wist niet door de vooroordelen over psychiatrische hulpverlening heen te komen. Je zat daarvoor waarschijnlijk te zeer gevangen in je onwerkelijke angstbelevingen.

Postuum verscheen je dichtbundel 'Radha Says', samengesteld door de dichter Leslie McGrath en de sitar-muzikant Ravi Shankar. Een uitgave van het online-kunsttijdschrift 'Drunken Boat', naar een gedicht van Arthur Rimbaud.

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 maart 2013


Geplaatst in de categorie: idool

2.0 met 1 stemmen 74



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)