Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een geniaal arsenaal tot ontploffing gebracht

(voor Desideratus Johannes Maria De Witte (1934 - 1970))

Je bent geboren op 15 maart 1934 in Sint-Amands. Je ouders waren toen 46 en 42 en ze hadden een kleine kruidenierswinkel. Je broer en zus waren al volwassen. Op de lagere school kreeg je les van je broer. Je studeerde aan de Grieks-Latijnse humaniora in het Sint-Jozefscollege in Aalst. Hier las je Hemingway, Camus, Sartre, Elsschot, Timmermans en Russische en Scandinavische boeken. Je las de Franse en Duitse romantici en je werd atheïst. Je hield van de muziek van Bach, Bartok en Corelli. Je ging vaak naar het graf van Emiel Verhaeren, wat je inspireerde tot je schrijverschap. Je was manisch-depressief en je begon met bijdragen in de schoolkrant. Pater Marcel Schuurmans stimuleerde je liefde voor poëzie. Je studeerde Germaanse filologie aan de Rijksuniversiteit van Gent, waar je werd beïnvloed door professor Herman Uyttersprot, die veel wist over Kafka, Rilke en Von Kleist.

Op je twintigste overleed je vader en een jaar later overleed je moeder. In december 1956 trouwde je met de zesentwintigjarige Anneke Hoegaerts en jullie woonden in de Leopoldstraat in Mechelen en in de Een-Meilaan in Kessel-Lo en later daar op de Trolieberg. Anneke had een enorme bewondering voor jou. Het huwelijk werd zwaar overschaduwd door jouw depressiviteit en levensmoeheid. Op je drie-en-twintigste behaalde je je diploma met een scriptie over Joachim Ringelnatz. Je was een jaar leraar Nederlands aan het Sint-Barbaracollege in Gent. Daarna was je leraar aan de Koninklijke Athenea van Leuven, Diest en Aarschot. En je gaf les op de meisjesschool 'Pius X' in Tessenderlo, waar Alice Nahon in een sanatorium verbleef. Je was medewerker van de Vlaamse Gids, Spectator en Nieuw Vlaams Tijdschrift. Je schreef over de onzinnigheid en de leegte van het leven, net als Sartre. Op je dertigste verscheen je debuutboek met verhalen 'Het glazen huis geluk' bij uitgeverij Manteau. Een jaar later verscheen je roman 'De vlucht naar Mytilene', over een lesbisch stel, waarvan Cecile naar haar man terug gaat en Marion daarom zelfdoding pleegt. Vier jaar later verscheen je tweede verhalenbundel 'De formule van Lorentz', waarvoor je een prijs van de Koninklijke Vlaamse Academie kreeg. Je bekritiseerde het werk van Mulisch, Fens, Claus en Teirlinck.

Op je vijfendertigste ging je met een studiebeurs naar Zuid-Afrika om een doctoraat te behalen in 'de sociologie van de Afrikaanse literatuur'. Je vertaalde de roman 'Orgie' van André Brink, maar deze vertaling bleef ongepubliceerd. Na een klein jaar ging je terug naar Anneke. Je maakte nog een reis van twaalf dagen naar Wenen, samen met je studie-collega Loekie Zvonik, die later 'Hoe heette de hoedenmaker?' schreef, over haar relatie met jou.

Je was al vanaf je jeugd gefascineerd door suïcide en je verzamelde biografieën over schrijvers, die zelfdoding pleegden en hoe ze dat deden. Je wilde er honderd beschrijven en het dan laten uitgeven, maar dat is er nooit van gekomen. Je had er al zeventig, waarvan twee getipte namen van Jeroen Brouwers. Hij was zogezegd je vriend en hij woonde niet ver bij jou vandaan. Jeroen heeft je idee gestolen en hij schreef 'De laatste deur', waarin hij uit schuldgevoel ook jou beschreef, want hij vond je geen volwaardige schrijver. Het werd nog erger, toen jij je manuscript 'Dichotomie van een geboorte' naar de uitgeverij Angèla Manteau stuurde. Jeroen werkte daar en hij las je roman-manuscript. Enkele maanden later verschijn zijn debuutroman 'Joris Ockeloen en het wachten', wat ongekend veel vergelijkingen met jouw manuscript vertoont. Jeroen loog zelfs over het feit, dat hij het manuscript had gelezen. Hij heeft je op aasgierwijze bestolen en hij pronkte schaamteloos met jouw veren, maar deze schandalige, gevoelloze broodroof is een zwarte bladzijde binnen zijn weetgierige oeuvre. Hij trok het redigeren wel heel erg veel naar zichzelf toe. Hoeveel van jou zit er in het totale werk van hem? Zijn ex-geliefde Anne Walravens, dochter van Jan Walravens, pleegde op 23-jarige leeftijd zelfdoding. Er hangen wat zelfdodingen rondom hem, waarmee ik niet wil suggereren dat zijn uitstraling...

Je schreef veel, maar er is maar weinig gepubliceerd. Je schreef herhaaldelijk over zelfdoding, maar je persoonlijke reden liet je achterwege, wat een literair mankement was. Op Jeroen's zolder deed je net alsof je jezelf ging ophangen en zei je dat de meeste schrijvers zo eindigden. Je vond het leven zinloos, meer liet je niet los.

Op 27 december 1970 stapte je in je Anglia-auto, samen met je hond Wolf, en na een intensieve voorbereiding heb je jezelf en Wolf vergast. Je nam eerst het slaapmiddel Bellanox in en je had een buigbare, plastic buis verbonden van de uitlaat naar de hermetisch afgesloten auto. Afgekeken van Stig Dagerman. Dat jij het uit vrije wil deed, is meer dan duidelijk, maar die arme hond had beter verdiend. Je werd zesendertig jaar. Zeven maanden later heeft Anneke zich op dezelfde wijze van het leven beroofd en zij had een arme kat bij zich. Alsof jullie farao's waren.

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 april 2013


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Frans de Wit
Datum:
8 maart 2021
Ik zal willen weten wie zijn ouders dan waren? Met namen graag over dit stuk Een geniaal arsenaal tot ontploffing gebracht

(voor Desideratus Johannes Maria De Witte (1934 - 1970))

Je bent geboren op 15 maart 1934 in Sint-Amands. Je ouders waren toen 46 en 42 en ze hadden een kleine kruidenierswinkel. Je broer en zus waren al volwassen. Op de lagere school kreeg je les van je broer. Je studeerde aan de Grieks-Latijnse humaniora in het Sint-Jozefscollege in Aalst. Hier las je Hemingway, Camus, Sartre, Elsschot, Timmermans en Russische en Scandinavische boeken. Je las de Franse en Duitse romantici en je werd atheïst. Je hield van de muziek van Bach, Bartok en Corelli. Je ging vaak naar het graf van Emiel Verhaeren, wat je inspireerde tot je schrijverschap. Je was manisch-depressief en je begon met bijdragen in de schoolkrant. Pater Marcel Schuurmans stimuleerde je liefde voor poëzie. Je studeerde Germaanse filologie aan de Rijksuniversiteit van Gent, waar je werd beïnvloed door professor Herman Uyttersprot, die veel wist over Kafka, Rilke en Von Kleist.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)