Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Je wist je innerlijke schoonheid vast te houden

(voor Irène Nemirovsky (1903 - 1942))

Je bent geboren op 24 februari 1903 in Kiev. Je vader was de bankier Leon Nemirovsky. Je bent grotendeels opgevoed door je Franse gouvernante en je had een slechte band met je moeder, wat vaak in je romans aan de orde komt. Op je veertiende vluchtte je via Finland en Zweden naar Frankrijk. Op je zestiende was je in Parijs, waar je literatuurwetenschappen aan de Sorbonne studeerde. Je vader wist daar opnieuw rijk te worden en op je achttiende begon je literatuur te bedrijven.
Op je drieëntwintigste trouwde je met de bankier Michel Epstein en jullie kregen samen twee dochters, in 1929 Denise en in 1937 Elisabeth.

Op je vierentwintigste debuteerde je met 'L'Enfant genial' bij Éditions Fayard. Twee jaar later verscheen je debuutroman 'David Golder' bij Éditions Grasset. Het is een jaar later verfilmd door Julien Duvivier, met de actrice Paule Andral, de minnares van Henri d'Orleans, en de acteur Harry Baur, die door de Gestapo vier maanden is gemarteld, waardoor hij is overleden. Duvivier verfilmde ook het leven van Therèse van Lisieux. Daarna verscheen je dubbel-novelle 'Le Bal', een ontroerend verhaal over Russische emigranten op de vlucht naar Frankrijk vanwege de Russische revolutie. Het is verfilmd door Wilhelm Thiele, met de pure schoonheid en grootsheid van Danielle Darrieux als de hoofdrolspeelster Antoinette Kampf. Je was een zeer geliefde auteur in Frankrijk, zelfs voor enkele antisemitische schrijvers, zoals Robert Brasillach, die de uitgever van de nationalistische, fascistische krant 'Je suis partout' was.

De oprichter was de schrijver Jean Fayard. Medewerkers o.a. de schrijver Lucien Rebatat, de karikaturist Ralph Soupault en de journalist Pierre Daye. Brasillach is na de bevrijding gefusilleerd en Daye vluchtte naar Argentinië. Rebatat zat tot 1952 gevangen en hij bleef een fascist. In 1935 verscheen je roman 'Le Vin de solitude' bij Éditions Albin Michel. Het is semi-autobiografisch en het is prachtig hoe de hoofdpersoon Helène wraak neemt op haar ijdele, kritische en extravagante moeder Bella. Helène weet namelijk de jonge minnaar van haar moeder te verleiden, hoewel ze hem in wezen onaantrekkelijk vindt.

Op je vijfendertigste werd jou het Franse staatsburgerschap geweigerd, wat een zeer laffe en onrechtvaardige beslissing was. Een jaar later werd je rooms-katholiek en je schreef bewust in 'Candide' en 'Gringoire', twee tijdschriften met antisemitische tendensen. Dit was een camouflage-techniek om uit de handen van de nazi's te blijven. Je wilde zo je Joodse wortels onzichtbaar maken en vooral je dochters beschermen tegen het aanstormende haatregime van de antisemieten. In het begin van de tweede wereldoorlog verloor Michel zijn baan als bankier en jij kon geen boeken meer publiceren. Toen de Duitse soldaten Parijs naderden, vluchtte je met man en kinderen naar het dorp Issy-l'Évêque. Daar verbleef je eerst in een hotel en later op verschillende plekken op het platteland. Je droeg een gele ster en je bleef schrijven, ook al kon je nog nauwelijks publiceren. In je werk getuig je van een bepaalde, Joodse zelfhaat, wat de vervolging door de nazi's nog schrijnender maakt.

Op 13 juli 1942 ben je gearresteerd door de Franse politie, omdat je een 'staatloze van Joodse afkomst' was. Collaboratie bij de politie was niet zo verwonderlijk, daar politiesystemen en militaire systemen elkaar grotendeels overlappen. Al moet ook genoemd worden, dat vele politie-agenten voor het verzet gekozen hebben. De Gestapo nam contact op met de SS-Reichssicherheitshauptamt en de Chef daarvan, Ernst Kaltenbrunner, die antwoordde, dat ze jou moesten vergassen, omdat hij jou een 'ontaarde kunstenaar van de misleidende, Joodse hegemonie' vond. Deze moordenaar is op 16 oktober 1946 opgehangen, vanwege zijn oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Incluis het gruwelijke bevel om jou te vergassen. Je vertelde je dochters dat je een reis ging maken. Zij werden gelukkig door liefdevolle mensen opgevangen. Je werd eerst naar het konvooi verzamelkamp bij Pithiviers gebracht, samen met 928 andere Joodse ongelukkigen.

Op 17 april 1942 belandde je in het concentratiekamp Auschwitz. Na twee dagen kreeg je een getatoeëerd kampnummer. Na een maand zware, helse ellende overleed je op 17 augustus 1942 door de tyfus. Je werd negenendertig jaar. Op 6 november 1942 werd Michel direct na aankomst in Auschwitz vergast. Pas in de late jaren negentig las je dochter Denise je manuscript in minuscule letters 'Suite française', wat in 2004 een bestseller werd en waarvoor je de Prix Renaudot ontving. Denise zegt erover 'Het toont aan dat de nazi's er niet echt in geslaagd zijn haar te vermoorden. Het is geen wraak, maar een overwinning!'. De inmiddels overleden Elisabeth schreef een biografie over jou, 'Le Mirador'.

Schrijver: Joanan Rutgers, 19 april 2013


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 3 stemmen 1.192



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
6 juni 2013
Email:
worldpoet546live.nl
1 Man, 1 groot leed.
Edoch, pure schoonheid en vooral zuiverheid willen
hierdoor hoe dan ook schijnen! Kwade boosaardige
krachten vernietigen tenslotte zichzelf.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)