Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Als persona non grata buitengesloten

(voor Frances Imlay (1794 - 1816))

Je bent geboren op 14 mei 1794 in Le Havre.
Je moeder was de feministische schrijfster/filosoof Mary Wollstonecraft. Je vader was de Amerikaanse zakenman/schrijver Gilbert Imlay.

In mei 1795 probeerde je moeder zelfdoding te plegen, maar Gilbert heeft haar gered.
Als eenjarige reisde je met hen naar Scandinavië, wat in die tijd heel gevaarlijk was, gezien oorlog en barbarisme.
Terug in Londen deed je moeder een tweede zelfdodingspoging, ze sprong in de Thames, maar een passant heeft haar gered. Je moeder was zwaar depressief en Gilbert kon niet tegen het huiselijke bestaan en hij was gewetenloos. Gilbert heeft je moeder en jou in de steek gelaten en hij ging er met een wulpse actrice vandoor. Je kreeg veel liefde en aandacht van je moeder, die in 1797 met de filosoof/romanschrijver William Godwin trouwde. Op je derde overleed je moeder aan kraamvrouwenkoorts en bloedvergiftiging, na de geboorte van je halfzus Mary.

Op je zevende is William hertrouwd met zijn buurvrouw Mary Jane Clairmont, die moeder was van Claire, drie jaar, en Charles, zes jaar. Beiden zochten financiële stabiliteit, maar dat zou er nooit komen. William's vrienden vonden Mary Jane vulgair en oneerlijk. Ze snapten niet dat hij na jouw moeder met zo'n sletterig type verder wilde. Ook Mary en jij vonden haar een lelijke bitch, die steeds haar eigen kinderen voortrok.
Op je achtste werd je halfbroer Willem geboren. William vroeg Margaret King hoe hij het beste kon opvoeden. Zij was de meest geliefde leerling van je moeder. William deed echter weinig moeite om Mary en jou een goede opleiding te geven, wat dat betreft was hij niet voor gelijkheid tussen jongens en meisjes. Jane gaf jullie de nodige lessen, je kon prachtig tekenen en je werd muzikaal onderricht. Je ging naar de Anglicaanse kerk en je verhuisde naar de binnenstad van Londen, tussen de boekenwinkels, waar William zichzelf een belangrijk onderdeel van waande.

Op je twaalfde ontdekte je dat William niet je echte vader was. William probeerde nog iets te lijmen met Gilbert, maar die wilde bikkelhard nooit meer iets van jou vernemen. De uitgever/boekhandelaar Joseph Johnson was een goede vriend van je stiefvader, die ook het werk van je moeder publiceerde, o.a. 'Gedachten over het onderwijs van Dochters', de roman 'Mary: Een Fictie' en het traktaat 'Een Rechtvaardiging van de Rechten van de Vrouw'.
De zussen van je moeder, Eliza Bishop en Everina Wollstonecraft, waren te bang om voor jou te zorgen, vooral omdat William van hen walgde en hij hun hulp pertinent weigerde. William had geen vast inkomen, maar Joseph gaf hem geregeld een aardig bedrag, wat zijn brutale erfgenamen na zijn overlijden terug eisten. William kon slecht tegen lawaai en hij hield van de volkomen stilte. Hij leende tevens geld van zijn familie en van de sociaal hervormer Francis Place. De Amerikaanse vice-president Aaron Burr kwam bij jullie over de vloer, een fan van je moeder en zeer bezorgd over Mary, Claire en jou.

En toen kwam de dichter Percy Bysshe Shelley op de huiselijke toneelvloer. Via het werk van je moeder, dat hij zeer bewonderde. Dichters zijn vaak onverbeterlijke rokkenjagers, maar dat windt vele vrouwen juist op. Eenmaal bij jullie op de borrel werden Mary, Claire en jij alle drie verliefd op hem. Hij was onweerstaanbaar knap en hij kon met zijn muzikale woorden de atmosfeer ophemelen. Hij werd weliswaar ook verliefd op jou, maar hij begon een vurige liefdesrelatie met Mary, tot groot verdriet van jou, ook al was je niet jaloers op Mary. Shelley ging er met Mary én Claire vandoor naar het Europese vasteland. Daarna woonden ze in Londen.

De mafkees, escapist en flierefluiter Shelley was overigens getrouwd met Harriet Westbrook, zij het behoorlijk ongelukkig. Jij kwam geregeld bij je halfzussen en hem op bezoek en je probeerde Claire te bewegen om te vertrekken, maar zij viel voor de geraffineerde charmes van een nog grotere boef, Lord Byron. Ze werd de minnares van deze duistere dichter. Mary en Shelley kregen een dochter, die vroeg overleed, en een tweede kind begin 1816. Je raakte vereenzaamd en geïsoleerd. Je voelde je vreselijk terneergeslagen door de waanzinnige familieperikelen. Je stiefmoeder deed enorm vijandig en achterdochtig, terwijl William alleen maar aasde op het geld van Shelley, alsof hij daar als arme 'grootdenker' recht op had, alsof de al even arme dichter zijn dochters moest afbetalen.

Mary kuierde over de Zwitserse bergen, terwijl ze verzonken was in haar roman 'Frankenstein', die ze op haar negentiende begon te schrijven. Ze worstelde met de wispelturige, ontrouwe en onvoorspelbare Shelley en ze reageerde haar onvrede op jou af. Je werd net zo depressief als je moeder ooit en je belandde in suïcidale geestesgebieden. Claire was zwanger van mister Byron en Shelley was bang voor de wraak van Harriet, terwijl hij jou niet vertrouwde om bij de ingewijde groep te komen. Hij heeft je naakt zien badderen, maar toch wees hij je af, omdat hij al genoeg in de nesten zat wat het vrouwvolk betrof. Bij William en zijn feeks was het niet meer te harden en dus probeerde je steeds meer aansluiting bij het leven van je halfzussen te vinden. Je mocht toch wel ergens bij horen, maar in feite hebben ze je allemaal uit egoïstische motieven afgewezen, terwijl je volop gloeide van je wil om lief te hebben.

Op 9 oktober 1816 was je in de herberg 'Mackworth Arms Inn' in Swansea en Shelley had je wederom te kennen gegeven, dat hij niets van je wilde, wat je bijster cru vond, omdat je in vuur en vlam voor hem stond. Door iedereen verlaten zei je tegen de herbergiervrouw dat je niet gestoord wilde worden. Je postte nog twee alarmerende brieven en daarna heb je op je herbergkamer een overdosis laudanum ingenomen.

Je werd tweeëntwintig jaar en je bent in een armengraf gestopt. Suïcide was destijds nog een schande en je nabije nabestaanden hebben dan ook alle sporen uitgewist. Zelfs na jouw overlijden wilden ze niets met jou te maken hebben.

Harriet pleegde twee maanden na jou zelfdoding in het Serpentine-meer, terwijl ze zwanger was.
Shelley verdronk op zijn negenentwintigste tijdens een zeiltocht bij Italië.

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 mei 2013


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 2 stemmen 61



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
8 juni 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Goh! Joanan.
Bijzonder herkenbaar: alleen de titel al!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)