Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Ondergang van een veelbelovende musicus

Via een Volkskrantartikel-interview met het Assense folkduo Tangarine ontdekte ik het tragische levensverhaal van de stadszwerver Robert Willem Imker (1948 - 2001), die jarenlang een markante verschijning in Assen was.

Op zijn zeventiende woonde hij aan de Rozenstraat en was hij verwarmingsmonteur.
Hij speelde urenlang gitaar achter zijn ouderlijke huis en hij had grootse plannen met zichzelf. Hij vormde de groep 'Tokki and the streetdogs' en een straathond was hij zeker. Met zijn broer Remco richtte hij de groep 'Sound of Ymker' op en hij trad in Utrecht op met niemand minder dan Pink Floyd, Jethro Tull en Cuby & The Blizzards.
Hun enige single is 'Train of Doomsday', misschien wel geïnspireerd door de doemgedachten van de Jehova Getuigen, waar Robert en Remco tijdelijk lid van waren.

Zijn bijnaam 'Tokkel' kreeg hij nadat hij gesnapt werd bij het stelen van enkele appels. De boer achtervolgde hem en hij verstopte zich in een kippenhok. Toen de boer daar langs liep, riep hij 'toktok!'.

Robert trouwde en met zijn vrouw kreeg hij twee dochters.
De scheiding met zijn vrouw was de nekslag en hij hief de band op, hij werd een kluizenaar, verslaafd aan drank en drugs. Hij werkte nog wel een tijd samen met Herman Brood, die hem meesleepte naar Amsterdam, waar hij hem in bad stopte en nieuwe kleren voor hem kocht. Toch waren het zwerversbloed en zijn verslavingen sterker.

Eén van zijn laatste woonstekken was een keet op het Veemarktterrein. Hij sliep ook op het station of in een schuurtje van zijn zus. Hij bivakkeerde ook in de directiekamer van de leegstaande vleesfabriek bij de Roldertunnel. Hij vroeg iedereen, die hij tegenkwam, om een gulden. Daar kocht hij dan wijn voor. Eten kreeg hij van de lokale horeca-ondernemers.

Robert overleed onder zeer tragische omstandigheden, het was extreem koud en hij was erdoor heen, hij strekte zich uit en hij blies zijn laatste adem uit.
Herman Brood legde een gitaar van Robert, die hij had achtergelaten, op zijn grafkist. Een prachtig gebaar, want Herman herinnerde zich de ooit zo levenslustige gitarist van voordat het dramatisch bergafwaarts ging. Hoewel zijn unieke zwerverschap geniale hoogtepunten kende en hij één van de markantste Swiebertje's van Nederland was. Als zwerver was hij cum laude geslaagd en dat is meerzeggend dan menige andere vorm van overleven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 september 2013


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 2 stemmen 965



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Daan Venema
Datum:
5 februari 2024
Heb nogal wat aanvullingen en wijzigingen op bovenstaande verhaal. Ben enige jaren voor zijn zwervers bestaan zeer nauw met hem bevriend geweest. Rian zijn vrouw werkte in mijn winkel in de Rolderstraat.Tokkel was niet in het kippenhok maar in een boom, tok tok.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)