Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Teveel verdriet is dodelijk

(voor Florence Deshon (1893 - 1922))

Je bent geboren op 19 juli 1893 in Tacoma.
Je ouders waren Samuel en Florence Caroline Danks. Je vader kwam uit Engeland en je moeder uit Oostenrijk. Je broer Walter was een jaar ouder.

Toen je vader het gezin verliet, stopte je met school om je moeder te helpen.
Je was eerst toneelspeelster en je speelde in 'My Lady Dress' en 'Seven Chances'.
Op je eenentwintigste debuteerde je het filmdrama 'The Beloved Vagabond'. Je tweede film was 'The Ruling Passion' en daarna volgde 'Jaffery', waarin je een glansrol speelde. Je speelde in 24 zwijgende melodrama's en misdaadfilms.

Je had een affaire met Charlie Chaplin en met de dichter/schrijver Max Eastman, die je op je eenentwintigste ontmoette.

Je was recalcitrant, heroïsch en compromisloos. Je wandelde met een Japanse, zijden parasol. Je had een gedurfde geest en schoonheid, een sterke aantrekkingskracht en een onnavolgbare lach.
Je had vaak ruzie met Max en dus was het beter om uit elkaar te gaan, maar ja, je reed met Max in zijn oude T-Ford naar zijn huis in Croton, een voormalige cider-molen, waar jullie de liefde bedreven. Je werkte aan een film in Boston en Washington.

Max was betoverd door je aanstekelijke lach en in november 1921 publiceerde hij 'Het Gevoel voor Humor', dat hij aan jou heeft opgedragen. Je kreeg het Spaans benauwd bij de gedachte aan een huwelijk met alle beperkingen vandien. Je was een zeer trotse vrouw en erg slordig met het nakomen van afspraken.
Max was gescheiden van Ida Rauh en in 1924 trouwde hij met de kunstschilderes Elena Krylenko.

Je speelde in meerdere films een hoofdrol, ook in je laatste film 'The Roof Boom' van John Dillon.

Je appartement was onderverhuurd aan de feministe/schrijfster Doris Stevens, die streed voor vrouwenkiesrecht. Doris was in 1921 getrouwd met Dudley Field Malone, een advocaat/politicus/. Zij waren op huwelijksreis in Europa. Jij was met psycho-therapie begonnen.

Op 3 februari 1922 pleegde je zelfdoding in je appartement op 120 West Eleventh Street, drie hoog, in Rhinelander Gardens. De gasverlichting lekte zoveel gas, dat je bewusteloos raakte, ook al stond je slaapkamerraam open. Max had je die middag nog gesproken en jullie zouden over enkele dagen samen naar een theatervoorstelling gaan. Jullie hadden onlangs ruzie gemaakt en dat wilden jullie goedmaken, maar je bleef er toch intens verdrietig en boos over en je was uiterst neerslachtig, wat op foto's duidelijk te zien is.
Je werd gevonden door Minnie Morris, die de krant bezorgde en de gaslucht rook. Je werd in een ambulance zo snel mogelijk naar het St. Vincent's Hospital gebracht, waar je de volgende middag bent overleden. Max gaf nog zijn bloed om je te doen herleven.

Je werd achtentwintig jaar. Volgens Max faalde je om je acteercarrière nieuw leven in te blazen en was je zwaar teleurgesteld over de waarde van je filmrollen.

Vreemd dat Max niet aanwezig was bij de begrafenisdienst. Voelde hij zich schuldig vanwege de laatste, heftige ruzie? Na je begrafenis verbleef hij vijf jaar in Europa. Op de vlucht voor een slecht geweten?

Je bent in stilte begraven in de Mount Zion Cemetery in Maspeth, in de wijk Queens van New York City.

Je hield zielsveel van je vrije ziel en de filmillusies hadden dat te wreed van je afgepakt. Chaplin verzweeg je tragedie en ook maar de minste vorm van betrokkenheid en schuldgevoel. Hij gaf geen zier om jou en hij schrapte je uit zijn autobiografie, terwijl je één van de belangrijkste personen in zijn leven bent geweest.

Schrijver: Joanan Rutgers, 26 december 2013


Geplaatst in de categorie: idool

3.5 met 2 stemmen 710



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)