Beschouwingen

Niet meer ergeren

Waar is mij aan erger is de geluidsoverlast van de buren. De zware bastonen van hun radio hoor ik duidelijk in mijn kamer. Zelf heb ik de televisie heel zacht staan en gebruik ik de ondertiteling, want ik wil niemand lastig vallen met hard geluid. Mijn radio is onlangs stuk gegaan en ik schaf ook geen nieuwe aan. Op de televisie is een klassieke zender, namelijk Brava. Dan geniet ik van opera's en concerten, maar zachtjes, dan klinkt het mooier.

Vandaag heb ik besloten mij niet meer te ergeren, want dat is slecht voor je gezondheid. Voorheen ergerde ik mij aan de katten van de buren in mijn tuin. Maar nu niet meer, ik zeg met een lach op mijn gezicht:
''Hé katten in de tuin, dat is effen leuk, zal ik melk voor jullie halen?''
Oud brood vind ik niet erg meer, ik doe de sneetjes in een broodrooster, heerlijk met boter en suiker en kaneel. Ik probeer mij nergens meer aan te ergeren en ik zeg u, je stemming wordt vriendelijker. Als mensen mij onderbreken in een gesprek, niet aan ergeren, laat gaan en lach naar ze. Je voelt je dan een stuk beter, maar toen ik vanmorgen weer scheuten van pijn in mijn rug voelde, vloekte ik als een ketellapper, maar had meteen spijt en begon ik hardop te lachen en riep, ga weg pijn. Gaat niet weg hoor, maar het voelt minder pijnlijk.

Schrijver: kees niesse, 25 januari 2014