Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Had je verdriet maar niet weggedronken

(voor Helen Morgan (1900 - 1941))

Je bent geboren op 2 augustus 1900 als Helen Riggins in Danville.
Je vader Frank Riggins was een boer en schoolmeester in Davis Township, nabij Attica. Je moeder was Lulu Wang.
Na de scheiding van je ouders kreeg je de achternaam Morgan. Je moeder trouwde en scheidde opnieuw, waarna ze met jou naar Chicago verhuisde.
Je had moeite met studeren en je werkte als manicure enbaliemedewerkster om rond te komen.
Vanaf je twintigste nam je zangles en je zong in een speakeasy in Chicago. Op je 22e deed je mee aan de wedstrijd voor Miss Montreal, maar je werd gediskwalificeerd, omdat je een Amerikaanse was.
In New York ontmoette je Katherine Campbell, een Miss America. Je zong hoog, dun en wat wankel, maar je was buitengewoon in trek als levensliedzangeres, vooral in Chicago, o.a. in Blly Rose's 'Backstage Club'.

Je dronk vaak tijdens je optredens en je werd een zware alcoholist. Je lag vaak op de piano te zingen, omdat je te dronken was om te staan. Enkele gangsters probeerden je financieel te ondersteunen, omdat je poogde een eigen nachtclub te starten. Je was ook een ster in de nachtclubs van New York, vooral in 'Chez Morgan', waar ondanks de drooglegging veel gedronken werd. Je debuteerde in de film 'Six Cylinder Love'. Daarna speelde je in 'The Heart Raider'.

In 1926 kreeg je een dochter, Elaine Danglo, die naar adoptie-ouders ging. Op je 27-ste speelde je de alcoholistische Julie La Verne in de musical 'Show Boat', waarin je 'Bill' en 'Can't Help Lovin' That Man' zong.

Je werd gearresteerd vanwege je overtreding van de drankwetten. Je heropende later de club 'Helen Morgan House of the Summer' en je werd opnieuw gearresteerd voor je drankbezit. In april 1929 werd je door de jury vrijgesproken. Je beloofde niet meer in nachtclubs op te treden.
Je verscheen in twee verfilmingen van 'Show Boat', gebaseerd op een roman van Edna Ferber.

Je was drie keer getrouwd, eerst met Lowell Army, toen met Maurice Maschke en daarna met Lloyd Johnson.

In 'Applause' speelde je Kitty Darling, de hoofdrol. In de Broadway-musical 'Sweet Adeline' zong je meerdere liederen, zoals 'Never Leave Me!' en 'Here I Am'. Voor de verfilming werd jij vervangen door de sopraan Irine Dunne.
Je trad op met de Ziegfeld Follies en in je vrije tijd studeerde je aan de Metropolitan Opera. Je speelde in de muzikale komedie 'Glorifying the American Girl', met Johnny Weissmuller. Je speelde als Lola Fagan de hoofdrol in 'Roadhouse Nights'. Je speelde in het Chicago Loop Theatre en je was veel op je boerderij in het dorpje High Falls.

Nadat je in 1940 nogmaals Julie La Verne in Los Angeles speeld had, moest je door alcoholschade naar een ziekenhuis. Dankzij je man en manager Lloyd Johnson maakte je in 1941 een soort van come-back. Toch had je lange alcoholgebruik je lichaam gesloopt. Je speelde in 'George White's Scandals' en op het podium stortte je in elkaar.
Op 9 oktober 1941 overleed je in een ziekenhuis in Chicago door cirrose van de lever.
Je werd eenenveertig jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 27 januari 2014


Geplaatst in de categorie: idool

2.5 met 4 stemmen 515



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)