Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Je verzetsbaas veroorzaakte onwetend je arrestatie

(voor Yolande Beekman-Unternährer (1911 - 1944))

Je bent geboren Yolande Elsa Maria Unternährer op 28 oktober 1911 in Parijs. Je vader Jacob was een zakenman en je ouders waren van Zwitserse afkomst.
Je groeide op in Parijs en Londen. Je sprak Duits, Frans, Engels en wat Italiaans. Je moeder was kleding-ontwerpster in Highgate en Camden Town. Je hielp haar.

In het begin van de tweede wereldoorlog werd je marconist bij de Women's Auxiliary Air Force in Oxfordshire. In je tijd bij W.A.A.F. werden de rekruut/legersergeant Jaap Beekman en jij verliefd op elkaar en jullie trouwden in augustus 1943 in Londen.

Door je talenkennis kwam je bij de Special Operations Executive, waar je getraind werd voor acties in bezet Frankrijk. Je trainde samen met Noor Inayat Khan, Beatrice Yvonne Biesterveld en Cecily Lefort. Je was zelfverzekerd en vastberaden. Vlak na je huwelijk kwam je voor het eerst in actie, terwijl je zwanger was. Bij het station King's Cross nam je afscheid van Jaap, die je nooit terug zag.

Je landde nabij Angers, waar de leider Henri Déricourt iedereen een fiets gaf. Je bereikte Parijs per trein. Je schuilnaam was Yvonne de Chauvigny en je werd naar het noorden van Frankrijk gestuurd. Je baas was Gustave Bieler, leider van het Musicus-netwerk, die sabotage-missies organiseerde. De hoofdbasis was in Saint-Quentin. Jullie vernielden Duitse opslagtanks met benzine, spoorlijnen, bruggen, sluizen en trekkers, die schepen versleepten. Bovendien gaf je draadloze berichten door aan Engeland, 's avonds vanuit een zolderkamertje. Je verdeelde ook de spullen, die door de geallieerden werden gedropt. Je bent twee keer bijna opgespoord en gesnapt door de Duitsers, maar je wist beide keren de zendapparatuur op tijd uit te zetten, waarna je tijdelijk een ander schuiladres had.

Je verbleef eerst kort bij Mademoiselle Lefevre, daarna bij Camille Boury, die bij de Pharmacie Corteel werkte. Verder verbleef je in het huis van Gobeaux aan de Rue de la Fère. Daar lag je vaak onverstoord te lezen op een divan, niet bang om te worden gearresteerd. Je werkte altijd alleen, wat extra moedig was, want anderen hadden vaak bodyguards.
Je was een zeer gewaardeerde geheim agente en je werkte mee aan de voorbereidingen voor D-Day. Bieler was voorzichtig en vermeed onnodige risico's.

Omdat Bieler 21 locomotieven had gesaboteerd, wilde de Gestapo hem maar al te graag arresteren. Het verzenden van radiosignalen werd steeds riskanter, gezien de verbetering van de Duitse opsporingsmethoden. Camille Boury zag een verdachte man op straat, die luisterde naar een koptelefoon. Je wist net op tijd te ontkomen en je vluchtte naar het Café Moulin Brule, een veilige schuilplek. De volgende dag, op 13 januari 1944, kwam Bieler om een nieuwe schuilplak door te geven. Plotseling kwam de Gestapo naar binnen en werden jullie gevangen genomen. Jij was toevallig een bonus voor hen.
Jullie werden door de Gestapo langdurig gemarteld, zonder dat jullie geheimen openbaarden. Bieler werd op 5 september 1944 doodgeschoten en jij ging naar de Tresnes gevangenis in Parijs. Daar werd je opnieuw zwaar mishandeld.

In mei 1944 ging je naar een vrouwengevangenis in Karlsruhe, waar je een cel deelde met Elise Johe, Anie Hagen en Clara Frank. Je prikte jezelf met een borduurnaald om met je bloed te kunnen schrijven op wc-papier. Samen met Noor Inayat Khan, Madeleine Damerment en Eliane Plewman werd je naar het concentratiekamp Dachau gebracht. Op 13 september 1944 werd jij samen met deze verzetsstrijdsters door laffe smeerlappen in het achterhoofd doodgeschoten. Je werd tweeëndertig jaar.
Je bent postuum geëerd met de Croix de guerre.

Schrijver: Joanan Rutgers, 4 april 2014


Geplaatst in de categorie: idool

4.3 met 3 stemmen 74



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)