Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Zegel

Het tableau showt tieten met tepels zo groot als vingerhoeden. In de TSE* werden deuren en gordijntjes gesloten, terwijl dit werk pontificaal in de Petersburgse Hermitage is te bewonderen.
De schoonheid van dit schilderij met in het bijzonder haar pronte borsten doet ogen opslaan, knipperen, vergroten en bewonderen. Hij kijkt en participeert zonder op te vallen. Tijd heeft hem geleerd dat niemand zonder zonde is. Dat hebben zowel heden als verleden bewezen en zal ook de toekomst uitwijzen.

De reis begon daar waar de finish in geen velden of wegen is te bekennen. Zelf herinnerde hij zich alles, behalve de reden van haar afwezigheid. Hoewel hij was gewaarschuwd door jan-en-alleman en door haar voor het gevaar, herinnerde hij zich haar leven dat zich in het schouwspel heel anders had voorgespiegeld dan de waarheid zich laat gelden. In het tafereel lonkt zij lachend met wiegende heupen, terwijl de tijd slijtage heeft vertoond in het bijzijn van zowel passpiegel als bijna-vervlogen herinneringen.

Niemand durft haar te zeggen dat zij voorbij haar eigen tijd leeft. Bovendien houdt iedereen zijn of haar mond; niet vanwege angst voor reacties, maar slechts door het verbreken van hét, lees: hún Verbond. De zegel is het bewijs van zowel 'liefde voor' als 'vertrouwen op'. De 'liefde voor' is ernstig afgekalfd. Het 'vertrouwen op' is dramatisch geschaad. Door toedoen van en inmenging door lieden die voorbestemd zijn om te zingen in plaats van te plakken.

Een droom in duigen en in plaats van dit ideaal slechts ruige realiteit; pragmatisch telt hij de koepels die als kleurrijke uien nuchter het gewelf tippen. Op straat krioelt het van de mensen, hoewel het wriemelen, afgezet tegen een keur aan mozaïek, reuze meevalt. De Russische Petersburgse rodelt en laveert, skiet en schaatst om vervolgens al prevelend op de hoogste trede te eindigen. Ongevraagd trekt zij grenzen. Geen flauw idee van speels element of nu te bedenken strategie. Onbekommerd danst zij door het leven. Plukkend elke dag. Onbezorgd ook tussen ruziënde schimmen van dagen die eindeloos maar duren. Eeuwig fietst haar geweten zonder ook maar enig doel de tijd voorbij.

Er zal geen dag voorbij gaan, geen dag, dat wij niet samen denken. Ondertussen pluk jij bloesem die zonder geweten kort daarop sterft. Tijd genereert nieuwe. Hoewel niet elk leven wordt bekroond, blijft tijd vliegen. Juist om reden van verval. Dit zal zich gelukkig niet ten allen tijde laten gelden en is waarschijnlijk precies de reden van probate middelen die echt niet helpen. Tegenovergesteld aan de feiten van fictie; verzinsels afkomstig uit grote duimen die nooit afdoende worden leeggezogen, door een chronisch gebrek aan alles dat het leven enigszins acceptabel maakt. Tijd heeft mij geleerd. Daarnaast weet ik dat ik dankzij tijd een beheersbaar leven heb. Tijd signaleert een korte reactie en knipoogt. Vervolgens kunnen zij in bosjes de taal herexamineren...!

* TSE = Trans Siberië Express

Schrijver: Annejan Kuperus, 31 mei 2014


Geplaatst in de categorie: tijd

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
31 mei 2014
Email:
worldpoet546live.nl
Nooit te beroerd om even te zeggen: "Waar gáát
de volgende reis naar toe, mijnheer Kuperus?"
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
31 mei 2014
Een doolhof van woorden zonder uitgang. Ik kan er geen touw aan vastknopen. Dat zal dan wel de bedoeling zijn: totale ontregeling en verstandsverbijstering.
De enorme wirwar van woorden daarna weten me niet te boeien.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)