Dichters spreken nu eenmaal graag de waarheid

Yahya Hassan is op 19 mei 1995 in de havenstad Aarhus geboren. Zijn ouders zijn Palestijnse vluchtelingen en hij heeft vier zussen. Hij groeide op in een achterstandswijk, waar gettovorming heerste.
Zijn vader is gewelddadig, want hij slaat zijn vrouw en zijn kinderen stelselmatig. Als zijn vader hem sloeg, draaide zijn moeder haar hoofd weg en kwam ze niet voor hem op.
Na de scheiding van zijn ouders wist zijn vader gewoonweg een nieuwe vrouw uit Tunesië te regelen.

Op zijn dertiende belandde Yahya in diverse instellingen voor probleemjongeren, door zijn aanpassingsproblemen en kleine criminaliteit, zoals inbraken. Hij liep weg uit deze instellingen, totdat een leraar hem literatuur te lezen gaf en hij daar bijzonder warm voor liep. Hij begon uit zichzelf te dichten en - dichters eigen - te rebelleren. Hij keerde zich tegen de moslimgeneratie van zijn ouders. Zijn ooms keken stiekem naar pornofilms, ze dronken alcohol en ze flesten de sociale dienst. Als er iemand arbeidsongeschikt was geraakt, dan gingen ze feestvieren. Ondertussen deden ze alsof ze vrome moslims waren en bezochten ze braaf en opzichtig de moskee. Zijn ouders waren hypocriet, ze deden onverschillig tegen hun eigen kinderen en ze waren religieus fanatiek. Dat religieuze fanatisme kwam voort uit hun koppigheid om alles en iedereen, wat niet op hen leek, te bestrijden en te vermijden.

Yahya is boos op zijn ouders en hun generatiegenoten, die binnen een schijnheilige subcultuur deden aan godsdienstige huichelarij en het misbruik van uitkeringen. Hij is getraumatiseerd door de negatieve indoctrinaties van zijn ouders. Alles wat Deens was, moest worden vermeden en daarom zijn er nu zoveel buitenlanders, die de westerse maatschappij niet erkennen. De vrije wil werd uitgeschakeld. De sociale controle was meedogenloos. De vuile was buiten hangen werd niet getolereerd.

Maar Yahya is niet bang voor mogelijke represailles van deze moslim-politie, zoals hij zegt. Hij is niet voor niets geïnspireerd door grote geesten als Dostojevski, de dichter Michael Stunge en de schrijver Karl Ove Knangard. Hij zag het zelf gebeuren, iedereen verkocht hasj, iedereen stal, iedereen heelde en iedereen ontdook de belasting. En het zijn er niet een paar, wat men vaak vergoelijkend pleegt te stellen, maar het zijn juist de meesten, aldus Yahya.

In 2013 kwam bij uitgeverij Gyldendal zijn titelloze debuutdichtbundel uit, die in Denemarken meer dan 100.000 keer is verkocht en dat is heel veel voor een dichtbundel. Maar met zijn onverhulde poëzie heeft hij ook de woede van vele haatdragende moslims op zijn dak gekregen. Die willen niet dat hun overlevingsmechanismen en schone schijn cultuur worden doorgestoken. Die geloven heilig in 'hun heiligheid', hoe scheef die ook in de ogen van de woedende rapdichter Yahya mag zijn. Die bagatelliseren de schaduwzijde van de islam, die kijken graag weg, net als Yahya's moeder. Die hebben nog teveel profijt van hun al dan niet godsdienstige praktijken. Ze voelen zich misschien wel verraden door die knappe Yahya met zijn boekenverstand, die de moslim-cultuur durft aan te vallen met in hun ogen gore leugens, omdat ze hun ogen gesloten willen houden voor de bikkelharde waarheid, die hen in een angstaanjagende identiteitscrisis kan doen storten. Ze willen hun houvast niet verliezen, ook al is hun houvast dan hier en daar wat onvolmaakt, maar allez, alleen Allah is volmaakt, toch?...

Yahya doet inmiddels een tweejaarlijkse, academische schrijfopleiding en hij wordt beschermd door bodyguards en agenten in burger. Hij kreeg namelijk ruim dertig doodsbedreigingen en op een treinstation in Kopenhagen werd hij door een 24-jarige man mishandeld. De dader kreeg vijf maanden gevangenisstraf.

Verder is er de lokale politicus Mohamed Suleban, die hem wil aanklagen, vanwege racisme, hoe humoristisch is dat! De term 'racisme' misbruiken om vreselijke misstanden binnen de islam te verdoezelen! Volgens Yahya deden de moslim-immigranten alles, wat de koran juist verbiedt. Je verschuilen achter een nietszeggende, omhoog torenend gebedsgebouw, waarachter gebakken lucht bestaat, is lafhartig en de boel op spiritueel gebied bedotten.
Nee, geef mij Yahya maar, die eerlijk met de pijnlijke feiten voor de dag komt en dan ook nog op een subliem poëtische wijze! Die zich niet verschanst achter holle waarheden en kromgetrokken godsdienstbeweringen. Die uit liefde voor de waarheid de rotzooi van zijn bekrompen, schijnheilige, niet assimilerende, intolerante, ondemocratische, homofobe, kortlontjesdragende, gewelddadige, kinderen mishandelende, kortom, in wezen uitgespeelde moslimmilieu heeft geopenbaard.
Door deze dichtersheld is het islamitisch geschreeuw meteen betekenisvol verstomd. Het Oog van Allah kijkt mee!...