Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over humor

PRIETPRAAT (5)

Hallo Mien, ben je daar? O, je bent in de keuken bezig, zie ik. Ja, je vraagt je natuurlijk af waarom ik zo vroeg al thuis kom. Nee, ik ben niet ziek geworden. Ik zal het je vertellen. Je zult je oren niet geloven. Hoe bestaat het? In wat voor maatschappij leven we tegenwoordig?

Kom ik vanmorgen op de zaak. Is er een nieuwe collega gekomen. Een jonge vrouw. Nou, niet gek, denk ik nog. Ziet er goed uit. Rondborstig en billijk, zal ik maar zeggen. Ha ha! Nou ja, ze was natuurlijk nog wat onwennig. Begrijpelijk, zo’n eerste dag. Allemaal nieuwe gezichten. Dus ik denk op een gegeven moment: weet je wat, ik ga d’r wat op haar gemak stellen. Dus toen ze even naast m’n stoel stond om over iets uitleg te vragen, leg ik m’n arm even losjes om haar heup heen en ik zeg tegen d’r.: nou, effe wat anders: ken jij die mop van die twee lesbische vrouwen die bij de dokter komen? Zegt een van die dames tegen de dokter …

Nou ja, Mien, je hebt zelf die mop gisterenavond al gehoord, toen ik'm aan Jan vertelde. Dus die hoef ik nou niet te herhalen. Om je rot te lachen!

Wat denk je dat dat vrouwtje tegen me zegt? Ze zegt heel nuffig: sorry, maar ik hou daar niet van. Nee, laat ik precies zeggen wat ze zei. Ze zei: sorry, maar ik ben van zulke verhaaltjes niet gediend! Ha ha, niet van gediend! En wat doe ik? Word ik kwaad? Nee, helemaal niet! Dat weet je zelf ook wel Mien, zo ben ik niet. Dus wat doe ik: ik knijp haar even zacht in haar billen en ik zeg: nou ja weifie, dat je geen gevoel voor humor hebt, daar kan jij ook niks aan doen. Dat hebben vrouwen nou eenmaal niet. Even goeie vrienden hoor! Ja, dat zei ik nog: even goeie vrienden. Maar ze loop met een nijdig gezicht de deur uit. Om haar humeur weer wat op te krikken, roep haar nog na: maar een mooi kontje heb je wel!

Komt een tijdje later de secretaresse van de baas binnen en zegt tegen me: even bij meneer komen. Nou, ik kom argeloos het kantoor van de baas binnen. Ik zie meteen aan z’n gezicht dat-ie een rotbui heeft. Zegt ie: ik heb een klacht over je gekregen wegens vrouwonvriendelijk gedrag en seksuele intimidatie. Hoor je dat, Mien? Seksuele intimidatie! Dus die griet had zich over mij beklaagd. Ik leg hem nog uit wat er werkelijk gebeurd is, maar hij was niet voor reden vatbaar. Woedend was-tie. Tierde maar door. Ik zal het nog één keer door de vingers zien, zegt-ie, maar dat is ook de laatste keer. Als het weer gebeurt, vlieg je de laan uit. En vandaag wil ik je hier niet meer zien. Ga naar huis en kom haar morgen je excuses aanbieden.

Excuses aanbieden! Nou vraag ik je, Mien, waar is de redelijkheid gebleven? Excuses aanbieden! Waarvóór excuses aanbieden? Wat zeg jij daar nou van?

Hè? Wat vertel je me nou? Wel allemachtig. Mien, dat kun je niet menen. Ik kan m’n oren niet geloven. Dus jij vindt ook dat ik…? Nou ja, zeg, zoiets zal je toch door je eigen vrouw gezegd worden!

Schrijver: H.P. Winkelman, 14 juli 2014


Geplaatst in de categorie: humor

5.0 met 1 stemmen 234



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)