Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Deze vrouw schilderde mooier dan Monet

(voor Elin Danielson-Gambogi (1861 - 1919))

Je bent geboren op 3 september 1861 in Noormarkku. Je ouders waren Karl Emil Danielson en Rosa Amalia Gestrin. Je familie leed aan geldgebrek en voedselschaarste. Op je tiende ging jullie boerderij failliet. Op je elfde pleegde je vader zelfdoding. Ondanks het karige geld ging je toch naar privé-scholen. Je moeilijke jeugd heeft bepaald, dat je kunstenares wilde worden. Op je vijftiende zat je op de Finse Art Society tekenschool in Helsinki en woonde je bij je oom Mauritz Gestrin en je tante Clara Gestrin. Samen met Helena Westermarck en Helene Schjerfbeck kreeg je les in de antieke schilderkunst. Jullie studeerden aan de privé-academie van Adolf von Becker.

Je twijfelde aan een lange carrière als schilderes, vanwege de hoge kosten van de studie en de economische onzekerheid. Je wilde een tijd industriële kunstenares worden en dus leerde je op porselein te schilderen. Je maakte enkele decoratieve schilderijen voor de Arabia fabriek. Je studeerde kort aan het Jyväskylä seminar om lerares te worden, maar op aanraden van Von Becker en Sjöstrand ging je in 1883 met een beurs naar Parijs. In Parijs leerde je realistisch schilderen en ontwikkelde je de olieverf-techniek. Je studeerde bij Gustave Courtois en Raphaël Collin. Je was lid van een Scandinavische kunstenaarskolonie, net als Schjerfbeck. Je studeerde aan de Academie Colarossi, net als Westermarck, Schjerfbeck en Agda Lindqvist. Je leerde er o.a. naaktmodellen tekenen en schilderen. Je deed mee aan de zomeracademie in Bretagne, waar je in de open lucht schilderde, o.a. een jonge moeder, een appeloogst en schepen. Daarna woonde je weer in Noormarkku.

Je werkte meestal in een naturalistische stijl, maar door de invloed van Pierre Puvis de Chavannes ging je steeds meer symbolistisch, impressionistisch schilderen. Je schilderde mensen in alledaagse momenten. Je maakte grote altaarstukken en in 1889 zat je nog een half jaar in Parijs. De liefde voor de schilder Akseli Gallen-Kallela deed je naar Finland terug keren. In 1890 maakte je 'Na het ontbijt', waar een rokende vrouw op staat, wat in jouw tijd provocerend was. In 1890 studeerde je in Turku aan de tekenschool van Victor Westerholm. Je verbleef in de kunstenaarskolonie in Önningeby, waar je bevriend was met Amelie Lundahl, Hanna Rönnberg, Fredrik Ahlstedt, Victor Westerholm, Alex Federley en JAG Ackeen.

Terug in Parijs woonde je samen met Hanna Rönnberg en studeerde je opnieuw aan de Academie Colarossi, maar je ging al snel weer terug naar Noormarkku, waar je een eigen atelier had. In 1893 schilderde je het schone 'Moederschap'. In 1895 ging je met een reisbeurs naar Florence, waar je vier maanden verbleef. In datzelfde jaar woonde je in Antignano en trouwde je met de schilder Raffaello Gambogi, die dertien jaar jonger was. Je woonde met hem in een vier-kamer appartement in Torre del Lago. Je zelfportret van 1899 is om verliefd op te worden.

In 1900 verhuisde je naar Antignano terug en brak je internationaal door. De schilderes Dora Wahlroos kwam langs en die had een affaire met Raffaello, waardoor je werktempo verminderde. Je ging naar de Aland-eilanden en Sint-Petersburg. In 1902 ging je naar Italië terug, waar je een doodzieke Raffaello verzorgde en die het zonder jouw zorg niet had overleefd. Je had geldproblemen en in 1908 overleed je moeder.

Je woonde tot oktober 1913 in Finland en daarna definitief in Antignano, waar je op 31 december 1919 door een longontsteking overleed. Je werd achtenvijftig jaar en je bent in de Livorno Misericordia Cemetery begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 september 2014


Geplaatst in de categorie: idool

3.3 met 3 stemmen 50



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)