De fatale val van een cocaïne-verslaafde

(voor Sandy Denny (1947 - 1978))

Je bent geboren als Alexandra Elene MacLean Denny op 6 januari 1947 in Merton Park, Londen. Als kind speelde je piano en je Schotse oma was een zangeres van traditionele songs. Je was al vroeg geïnteresseerd in de zangkunst. Je ging naar de Coombe Girls 'School in Malden en daarna ging je naar het Royal Brompton Hospital om verpleegkundige te worden, maar dat was al snel voorbij, waarna je vanaf september 1965 studeerde aan het Kingston College of Art.

Op de campus werd je lid van de folk club, met o.a. de gitarist John Renbourn, die later speelde in folkrockband Pentangle. Je zong 's avonds in folk clubs traditionele songs van o.a. Tom Paxton. Op 2 december 1966 had je een eerste optreden in het Cecil Sharp House. Midden 1967 begonnen je opnamen bij Saga Records. Je zong folk-covers van tijdgenoten, o.a. van je vriend Jackson Carey Frank, die aan paranoïde schizofrenie leed.

Je zong drie songs op het album 'Alex Campbell & His Friends' en zes songs op het album 'Sandy & Johnny', met Johnny Silvo. In 1970 verscheen je solo-album 'It Is Sandy Danny', met tien folkrock songs. Tijdens een optreden in The Troubadour aan Old Brompton Road ontdekte een lid van de Strawbs jou en werd je een tijd de zangeres van die band. Pas in 1973 verscheen het album 'All Our Own Work', met jou song 'Who Knows Where the Time Goes?', wat o.a. door Judy Collins is uitgebracht, waardoor je naam als songwriter aanzienlijk steeg. Na de Strawbs kwam je in mei 1968 bij de folkrockband Fairport Convention terecht, die een vervangster voor Judy Dyble zochten. Je sterke persoonlijkheid en je zuivere muzikaliteit gaven de doorslag.

In januari 1969 verscheen 'What we did on our holidays', naast jou met de zanger Iain Matthews, de gitarist Richard Thompson, de gitarist Simon Nicol, de bassist Ashley Hutchings en de drummer Martin Lamble, die op 12 mei 1969 op zijn 19-de verongelukte. In juli 1969 verscheen 'Unhalfbricking', met de song 'A Sailor's Life', wat zeer belangrijk voor de ontwikkeling van de folkrock was. In december 1969 verscheen 'Liege & Lief', een invloedrijke album. Daarna verliet je Fairpost Convention.

Je vormde je eigen band Fotheringay, samen met de Australische gitarist Trevor George Lucas. In juni 1970 verscheen het enige album 'Fotheringay', met vijf songs van jou. In 1971 verscheen je solo-album 'The North Star Grassman and the Ravens', met raadselachtige teksten. De song 'End november' is geïnspireerd op het overlijden van Martin Lamble en een droom. In 1972 verscheen 'Sandy', volgens velen je beste album. Samen met Robert Plant zong je 'The Battle of Evermore' op het vierde album van Led Zeppelin.

In 1973 trouwde je met Trevor Lucas en verscheen 'Like an Old Fashioned Waltz', met je lievelingssong 'Solo'. In 1974 werd je weer lid van Fairport Convention en in 1975 verscheen 'Rising for the Moon', met vijf songs van jou. In mei 1977 verscheen jouw laatste album 'Rendez-vous', een solo-album, wat slecht verkocht, waarna Island Records je heeft ontslagen. Je woonde van 1974 tot 1978 in Byfield. In juli 1977 werd jullie dochter Georgia geboren. Tijdens de zwangerschap gebruikte je cocaïne en alcohol. Vlak na de geboorte botste je met je auto en liet je Georgia alleen om in een kroeg te gaan drinken. Op 27 november 1977 was je laatste optreden in het Royalty Theatre. Inmiddels was je al jaren een drugsverslaafd en je verwaarloosde Georgia.

In maart 1978 viel je van een trap met je hoofd op beton. Je kreeg de pijnstiller Dystalgesic, wat samen met alcohol fataal kan zijn. Op 13 april 1978 nam Trevor Georgia uit voorzorg mee naar Australië. Op 17 april 1978 belandde je in een coma en op 21 april 1978 overleed je in het Atkinson Morley Hospital door een hersenbloeding. Je werd eenendertig jaar en je bent begraven in de Putney Vale Cemetery.

Sandy Denny Trevor L Trevor Lucas Georgia Denny-Lucas

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.8 met 24 stemmen 394