Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een verloren stem verwoestte jouw levenszin

(voor Roxana Briban (1971 - 2011))

Je bent geboren op 28 oktober 1971 in Boekarest. Op je zesde kreeg je interesse in de muziek en begon je klassieke zang te leren. Je leerde viool spelen en je werd soliste in het Roemeense Radio Kinderkoor, waarmee je meer dan 300 concerten in en buiten Roemenië gaf. Je studeerde aan de George Enescu Muziek Universiteit in Boekarest. Als studente won je vele prijzen bij diverse competities, zoals de Magda lanculescu, de Jeunnesses Musicales, de George Enescu, de Hariclea Darclee en de Ludovic Spiess, gewonnen bij het Roemeense Musical Forum. Voorts won je de Golden Voice bij de Roemeense Radio Omroep.Je kreeg o.a. les van professor Maria Slatinaru-Nistor. Op je 23-ste voltooide je je studie.

Op je 25-ste trouwde je met Alexandru Briban.

Op je 28-ste debuteerde je als soliste bij de Nationale Opera in Boekarest, als Contessa in 'Le nozze di Figaro' van Mozart. Daarna begon je internationale carrière. Vanaf 2003 stond je in de Weense Staatsopera en speelde je Michaela in 'Carmen' van Georges Bizet, Donna Elvira in 'Don Giovanni', Mimi in 'La Bohème' van Giacomo Puccini, Cio-Cio-San in 'Madame Butterfly', Amelia Grimaldi in 'Simon Boccanegra' van Giuseppe Verdi en Tatiana in 'Eugene Onegin' van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski. Je deed ook optredens in de Berlijnse Opera, het Théâtre du Capitole in Toulouse, het Teatro Municipal de Santiago in Chili en het Muziektheater in Amsterdam. Verder trad je op in Athene, Singapore, Bangkok, Seoul, Madrid, Zürich en Dresden.

Door je lirico-spinto sopraanstem had je toegang tot het spelen van velerlei rollen. Je speelde Leila in 'De Parelvissers' van Bizet, Margherita in 'Mephistopheles' van Arrigo Boito, Donna Anna in 'Don Giovanni', Violetta Valery in 'La Traviata', Alice Ford in 'Falstaff', Aida in 'Aida' en Elisabetta de Valois in 'Don Carlo'. Je zong vocaal-symfonische werken van Beethoven, Bach, Händel, Verdi, Mendelssohn, Brahms, Sjostakovitsj, Mahler en Hindemith.

Je was hoogsensitief en je leefde zeer teruggetrokken. Je laatste optreden was in het Koninklijk Paleis in Warschau. Je samenwerking met de Roemeense dirigent Ioan Holender eindigde, omdat hij na 18 jaar zijn baan bij de Weense Staatsopera opgezegd heeft. In juni 2009 werd je contract met de Nationale Opera in Boekarest beëindigd, waardoor je zwaar depressief werd. Je kreeg nauwelijks nog opdrachten. Je vertelde Alexandru herhaaldelijk, dat je wilde sterven. Je deed verschillende pogingen tot zelfdoding, maar je werd gelukkig steeds op tijd gered. Je was in behandeling bij een psychiater. Je had anderhalf jaar problemen met je stem.

Op zaterdagmiddag 20 november 2010 pleegde je in Boekarest zelfdoding. Je had Alexandru gevraagd om bronwater te kopen. Enkele dagen voor je overlijden verstuurde je op Facebook een foto van een bloedende hand van Madame Butterfly, die zelfdoding pleegde door haar keel met het harakiri-mes van haar vader door te snijden. Je verstuurde ook een film van 'La Traviata', waarin jij de courtisane Violetta speelde, die door tuberculose overleed. Je verstuurde de sterfscène. In de badkamer deed je de deur op slot.

Je ging met je kleren aan in de badkuip liggen. Je nam eerst een overdosis medicijnen. Daarna heb je je polsen doorgesneden en heb je drie plastic zakken over je hoofd getrokken, die je rond je keel hebt vast gebonden. Deze driedubbbele methode was effectief en nadat Alexandru de badkamerdeur geforceerd had, vond hij je ontzielde lichaam in een bloedrode badkuip.

Je werd negenendertig jaar en je bent in Boekarest begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 9 december 2014


Geplaatst in de categorie: idool

4.5 met 4 stemmen 136



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
11 december 2014
Joanan, ik zag nu pas hoeveel, meer dan 2000 (!) levens je al hebt beschreven. Natuurlijk valt daar veel uit af te lezen, maar ik denk dan ook aan een column/beschouwing waarin ik e.e.a. ook spiritueel probeer te bezien. Vanuit de religie enz. je leest hem nog!
Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
10 december 2014
Ik begrijp het volkomen en ik spreek (helaas?) ook uit ervaring,(hoe verrijkte dat mij, uiteindelijk goddank), maar... hoe dit te beschrijven voor hen die hiervan niets begrijpen? Hoe hen wakker te schudden? Misschien is het beter als we e.e.a. uitwisselen buiten Nederlands.nl. en er dan samen of los van elkaar eens aandacht aan besteden? Ik heb e.e.a. bewust wat simpel verwoord, maar gezien je reactie... Als jij het liever bij je stukken laat, vind ik dat prima. Jij geeft het gegeven op jouw manier al alle aandacht. Ik hoop er zelf wel een column aan te wijden. Jouw schrijfsels brachten mij daartoe en jij brengt het alles op jouw manier inderdaad al genoeg onder woorden. Of we er wijs aan doen dit op deze uitgebreide manier op Nederlands.nl te bespreken weet ik (nog) niet. Ga vooral door zoals je bezig bent. Ik ga me nog eens in de hele materie verdiepen.
Zo 'weledel' ben ik trouwens nu ook weer niet hoor.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
10 december 2014
Ten eerste heb ik dikwijls gerefereerd naar 'De laatste deur' van Jeroen Brouwers en is dat nog steeds een boeiend naslagwerk over suïcide bij literaire beroemdheden. Ik heb het als adolescent letter voor letter met bijna lam gelegde ademhaling gelezen en als een spons opgezogen. Toch was het ruimschoots incompleet, ondanks de zwaarlijvigheid, en voegde Jeroen er in 'Het circus der eenzaamheid' enkele beroemdheden, die suïcide pleegden, aan toe. En nog bleef hij in gebreke en daar heb ik ruimschoots op ingehaakt door hier op 'beschouwingen' zijn zelfdodingenlijst tot nu toe ongekend volledig aan te vullen. Met vooral als motor mijn autistische betrokkenheid met deze navrante tragici. Het is niet om het record, maar om de inhoud. En omdat ik hun schemergebied zelf heb ervaren, kan ik me hun pijnlijke situaties heel goed inleven.
Jeroen is één van mijn allergrootste meesters op het gebied van hagiografie in combinatie met zelfdoding. Verder heb ik mij volop verdiept in het literaire werk van schrijvers, die zelfdoding pleegden, en ook in hun biografieën. Volgens mij heb ik in mijn prozagedichten op Verhalen.nl de meeste mensen in die categorie wel lyrisch tot in de verste diepte bepsychologiseerd. Jeroen heeft één van mijn idolen Jotie T'Hooft nog ontmoet/gekend en daar ben ik nog steeds een beetje jaloers op. Ik herkende mij ooit geheel in Jotie en ik lakte zelfs mijn nagels zwart en ik gebruikte zwarte oogpotlood, net als hij.
Toch ben ik meer een Dylan Thomas, weet ik.

Ten tweede, weledele Anneke, vraag je naar het waarom en hoe, terwijl dat duidelijk tussen de regels te lezen valt, wat mij betreft. Roxane werd de laatste anderhalf jaar van haar zangcarrière op hoog niveau ineens overal opzij gezet en afgedankt, wat haar enorme val/doodsmak veroorzaakte. Ze had geen tegengif voor het gif van de wrede afwijzingen. Haar teer-gevoelige ziel, zoals jij opmerkt, had geen voldoende weerstandsvermogen. Ze is van huis uit rijkelijk bedeeld en misschien niet voorbereid op aardse teleurstellingen. Dat kan zijn. Maar ten diepste leed zij aan een zware depressie en dat is geen kattenpis, kan ik je melden, maar een constante stiletto tegen je halsslagader. Natuurlijk weten we nooit de ware toedracht aangaande Roxanes zelfdoding, maar we proberen het wel zo veel mogelijk te benaderen. Wie weet werd ze enkel door haar ouders bemind, wanneer ze hoge resultaten op zanggebied presteerde en is er daardoor iets totaal in haar geknapt na de ineenstorting van haar zangcarrière. Het besef van nooit echt bemind geweest zijn en dezelfde kilte in het hier en nu!
Waarom heeft Alexandru niet opgetreden na zoveel pogingen tot zelfdoding en doodwensen van haar? Heeft hij het bewust op het beloop gelaten? En waarom heeft hij na haar zelfdoding al haar dierbare attributen, zoals haar piano, voor veel geld verkocht, om daarna met talloze escorthoeren naar bed te gaan? Is dat een logische vorm van verwerkingsmechanisme of een indirecte manier van schuldbekentenis? In de menselijke psyche zijn er zoveel antwoorden mogelijk.
Maar onderschat alsjeblieft het verstikkende monster van de zware depressie niet, die isolatie en suïcide veroorzaakt. Want dat gaat veel dieper dan de populaire term 'depressie' en kostte o.a. het leven aan groot-kunstzinnige zielen als Virginia Woolf, Sylvia Plath, Marina Tsvetajeva en Ingrid Jonker.
Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
9 december 2014
Email:
annekehaasnoothotmail.com
Triest, maar helaas vaak bij kunstzinnige,tere, gevoelige zielen het geval. Zou meer willen weten over het waarom en hoe. Heeft het te maken met iemands constitutie, milieu?
Jeroen Brouwers schreef ooit De Laatste Deur; over zelfmoordgevallen in de literatuur. Als jij er niet toe komt, besteed ik er wellicht zelf eens aandacht aan binnenkort.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)