Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Je levenswerk platgewalst en je liefdesleven mislukt

(voor Kurt Tucholsky (1890 - 1935))

Je bent geboren op 9 januari 1890 in de Lübecker Strasse 13 in Berlijn. Je was de oudste zoon van de Joodse bankier Alex Tucholsky en zijn nicht Doris Tucholsky.
Je vroege jeugd woonde je in Stettin, nu van Polen. Op je negende ging je terug naar Berlijn. Je had een gespannen relatie met je moeder, terwijl je van je vader hield en hem respecteerde. Je zat op het Franse gymnasium en op je dertiende ging je naar het Koninklijke Wilhelms-gymnasium. Op je vijftiende overleed je vader.

Na je examen ging je in oktober 1909 Rechten studeren in Berlijn, Genève en Thüringen. Je grootste interesse bleef de literatuur. In september 1911 ging je met je vriend Kurt Szafranski naar Praag om je lievelingsschrijver Max Brod te ontmoeten. Ondanks je doctoraat aan de universiteit van Jena in Thüringen heb je geen juridische carrière afgelegd, maar een literaire.

Je bent begonnen als journalist. In 1912 verscheen je boek 'Rheinsberg - ein Bilderbuch für Verliebte', wat je in een 'Boek Bar' op de Kurfürstendamm verkocht. Iedere koper ontving een gratis glas schnaps.

Op 9 januari 1913 verscheen jouw eerste artikel in het weekblad Die Schaubühne van de Joodse schrijver en theater-criticus Siegfried Jacobsohn, jouw goede vriend en mentor. Je had je succes als schrijver/journalist/satiricus aan Siegfried te danken.
In 1916 publiceerde je de legerkrant Der Flieger op een militaire academie in Alt-Autz, waar je je latere vrouw Mary Gerold ontmoette. Je walgde van wapens en je wilde zeker niet naar de loopgraven.
In 1918 werd je politie-inspecteur in Roemenië en in Turnu Severin werd je protestants. Na de oorlog was je een overtuigde pacifist.

Je werd hoofdredacteur van het satirische supplement 'Ulk' van het links-liberale Berliner Tageblatt en je werkte voor Die Weltbühne. Je gebruikte vier pseudoniemen: Ignaz Wrobel, Theobald Tiger, Peter Panter en Kaspar Hauser. Je schreef teksten voor de zangeressen Claire Waldorf en Trude Hesterberg.
In mei 1920 ben je getrouwd met dokter Else Weil.
Na de moord op minister Walter Rathenau dichtte je al dat het gepeupel de weg voor de nazi's vrij maakte.
In het najaar van 1922 was je zwaar depressief en deed je een poging tot zelfdoding.
In februari 1924 zijn Else en jij gescheiden.
Je werkte bij de Berlijnse bank Bett, Simon & Co en in het voorjaar van 1924 ging je naar Parijs als correspondent voor Die Weltbühne en de Vossische Zeitung.

Op 30 augustus 1924 trouwde je met Mary Gerold, maar in Parijs werd al snel duidelijk, dat je huwelijk met Mary niet lang en gelukkig duurde.
Net als Heinrich Heine bleef je de rest van je leven grotendeels uit Duitsland.
Op 3 december 1926 overleed Siegfried Jacobsohn en tot mei 1927 was jij hoofdredacteur van Die Weltbühne, waarna je die baan aan je vriend Carl von Ossietsky gaf, die als pacifist in 1935 de Nobelprijs voor de Vrede ontving. In 1928 zijn Mary en jij gescheiden en in 1929 ging je met je geliefde, de journaliste Lisa Matthias op vakantie naar Zweden, wat in 1931 resulteerde in de roman 'Schloss Gripsholm'.

Je schrijfacties voor de republiek, democratie en mensenrechten kwamen niet over en de nazi's wonnen meer en meer terrein. 'Soldaten zijn moordenaars!', schreef je terecht. In 1930 verhuisde je naar Hindas, nabij Göteborg. In 1931 eindigde je liefdesrelatie met Lisa. Je had een chronische neuskwaal en je literaire kracht zakte in.
Op 28 februari 1933 werd Carl door de nazi's gevangen genomen en naar het concentratiekamp Esterwegen gebracht. Je voelde je schuldig jegens hem, omdat jij was gevlucht. In 1933 stopten de nazi's Die Weltbühne en werden jouw boeken verbrand.
Je laatste liefdesrelatie was met de arts Hedwig Müller uit Zürich.

Op 20 december 1935 nam je 's avonds in je huis in Hindas een overdosis slaapmiddelen. De volgende dag werd je in coma naar het ziekenhuis in Göteborg gebracht, waar je 's avonds overleed.
Je werd vijfenveertig jaar en je bent begraven onder een eik nabij kasteel Gripsholm in Mariefred.

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 februari 2015


Geplaatst in de categorie: idool

4.5 met 2 stemmen 81



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
13 februari 2015
Dankjewel voor deze mooie aanvulling, Ton, je vormt daarmee de kroon op de boodschap.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
12 februari 2015
Ja, wat een duistere tijd om in te leven.
Dan zou je bijna wensen dat mensen niet zo gevoelig waren.
Wat ze wel zijn, en dichters als Kurt Tucholski zeker.
Ik ken zijn afkeer van oorlog en geweld via het gedicht:
Der Graben (de loopgraaf) dat Hanns Eisler zeer effectief heeft verklankt zoals op bijgaande you-tube filmpje duidelijk mag zijn.
Zie deze link (als die werkt, anders plakken in browser)
www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=U9eQ38d9iZ4

Moeder waarom heb je je kinderen opgevoed
en je twintig jaar voor hen ingespannen
.....
tot ze hen van je hebben afgenomen
voor de loopgraven...
......
Reik je hand uit naar je broeders (in de andere loopgraven)
als het mooiste geschenk dat er is

Stijg uit boven de loopgraven...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)