Het contrast tussen roem en innerlijk botste kapot

(voor Malik Bendjelloul (1977 - 2014))

Je bent geboren op 14 september 1977 in Ystad in Zweden. Ystad is ook bekend van de detective-serie 'Wallander'. Je vader is de Algerijnse arts Hacène Bendjelloul en je moeder is de Zweedse vertaalster en kunstschilderes Veronica Schildt. Je oudere broer is Johar, die tv-presentator en journalist is geworden. Je ooms Peter en Johan Schildt zijn beiden acteurs en schrijvers. Peter is getrouwd met Christine Herrström, auteur en scenariste. Johans moeder was de actrice Berit Inga Gramer. Je groeide op in het midden en het zuiden van Zweden, in Ängelholm.

In de jaren negentig speelde je in de SVT-dramaserie 'Ebba och Didrik'. Je speelde Philip Clavelle. Lisen Ydring en Johan Widerberg speelden de hoofdrollen. De afleveringen werden geregisseerd door je oom Peter. Je studeerde aan het Rönne Gymnasium in Ängelholm, waar je het sociaal-wetenschappelijke programma volgde. In 1996 studeerde je af en ging je door naar de Kalmar Universiteit, waar je journalistiek en media productie studeerde. Je werkte eerst bij Barracuda Film & TV, een onafhankelijk productiebedrijf. Daarna maakte je documentaires over musici, zoals Elton John, Rod Stewart, Björk en Kraftwerk.

Je begon je tv-carrière als verslaggever bij de SVT (Sveriges Television), waar je freelancer en verslaggever voor het programma Kobra was, dat in 2001 begon. Kobra ontving o.a. Norman Mailer, Joyce Carol Oates, Ingmar Bergman, David Lynch, Woody Allen, Viktor & Rolf, Madonna en Jeff Koons. Je was gastheer voor het ontbijt tv-programma 'Gomorron Sverige' en voor het ochtend radioprogramma 'P1-Morgon' van Sveriges Radio. In 2006 reisde je een half jaar door zestien landen in Zuid-Amerika en Afrika. Op jacht naar pakkende verhalen.

In 2012 maakte je de documentaire 'Searching for Sugar Man', wat je ook zelf geschreven hebt. Stephen en Craig proberen te ontdekken wat er met de Amerikaanse folk-muzikant Sixto Diaz Rodriguez is gebeurd, had hij zelfdoding gepleegd of zo niet, hoe ging het dan met hem. Sixto was erg populair in Zuid-Afrika, zonder dat hij dat zelf wist. Hij was ook geliefd in Australië, waar hij in 1979 en 1981 op tournee ging. Deze film was in januari 2012 de openingsfilm op het Sundance Film Festival. Je won de Special Jury Prize en de Publieksprijs voor de beste internationale documentaire. Fans wisten Sixto in het midden van de jaren negentig te vinden. Er volgde een muzikale revival voor Sixto. De film is opgenomen met een Super 8 film en met je smartphone, met behulp van een iPhone app, genaamd 8mm Vintage Camera.

Sixto is inmiddels 72 jaar en hij woont in de historische wijk Woodbridge in Detroit, met veelal Victoriaanse huizen. Sixto woonde in een armoedig kot en hij werkte al die jaren in de bouw, zonder dat hij geld voor zijn succesvolle albums kreeg. De film betekende uiteindelijk ook roem in Amerika. Op 9 mei 2013 kreeg hij een eredoctor in de Humane Letteren graad aan de Wayne State University. In 1981 behaalde hij daar al een Bachelor in de wijsbegeerte. In 1970 verscheen zijn debuutalbum 'Cold Fact', met het lied 'Sugar Man' (over een dealer) en 'Just like Janis', waarmee hij vermoedelijk zijn heroïneverslaving liet doorschemeren. In 1971 verscheen zijn tweede en laatste album 'Coming from Reality'.

Je documentaire werd overladen met belangrijke prijzen en de kassa rinkelde euforisch. Je was een erg bescheiden man en je had een krachtige, persoonlijke uitstraling met heldere, bruine ogen. In 2013 vertelde je voor de radio over het proces achter de documentaire. Sixto vertelde aan de producer van zijn tweede album, Steve Rowland, dat hij dertig nieuwe songs had geschreven, maar of er een derde album komt, is de vraag. Jij worstelde onderhuids met een suïcidale depressie en je werkte aan een filmproject, gebaseerd op 'The Elephant Whisperer' van Lawrence Anthony. Je had een liefdesrelatie met de Amerikaanse cineaste Bretagne Huckabee en je leek gelukkig. Je leed aan slapeloosheid en je voelde je eenzaam. Je had diverse, Zweedse contacten verloren.

Op 13 mei 2014 heb je in de gemeente Solna van Stockholm zelfdoding gepleegd. Je sprong voor een metro-trein in het ondergrondse systeem van Stockholm, wat is opgesierd door talloze kunstwerken, maar je blik was noodlottig verduisterd. Je werd zesendertig jaar.