Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Van Duivels tot Donateurs

Angst ken ik niet en bang kan ik niet zijn daar mijn leven zich op mijn 23ste zonder opgaaf van reden van mij heeft afgescheiden. Gelukkig, maar bovenal terecht, werd mij een tweede leven gegund. Gedevalueerd ten opzichte van het eerste, dat wel, door een verloren pingpongbal. Daarentegen op meerdere manieren in waarde gestegen door toegenomen relevantie. Deze revaluatie heeft mij uiteindelijk doen inzien dat niet alles goud is wat er blinkt.

Dat leven uiteindelijk, hoe je het ook wendt of keert, altijd één keer meer vallen dan opstaan zal zijn.

Hierop vormt niemand een uitzondering. Hoewel mijn 'Antidementiva'* zich toch anders zou laten lezen als wij als mensheid wat verder in de tijd en van de inmiddels voorbije Paasdagen zouden zijn verwijderd. Niet vanwege de opbouw, maar puur en alleen door de destructie van het verhaal.
De historie van het hiervoor genoemde tafeltennisballetje verdient enige uitleg, daar er anders sprake zou kunnen zijn van een duiding, niet geheel overeenkomend met de intentie van de auteur, de bedoeling van ondergetekende. Hoewel er sprake was van het begin van een Indian Summer, in mijn beleving althans, viel de nacht in slechts een fractie van een seconde. De tijd stond stil en het lange wachten was begonnen. Het kwaad daarentegen had zich hier vlak voor al voorgedaan.

De nazomer dompelde zich in rouw; het licht was inmiddels opgeslokt. Door de rauwe werkelijkheid ingehaald. De tijd was stil blijven staan, hoewel het door haar, aan mijn linker pols cadeau gedane uurwerk, zich van mijn afwezigheid-tussen-aanhalingstekens niets aantrok. Gelukkig maar; 45 uur later liep het nog net zo fanatiek als daarvoor, terwijl de drager van dit uurwerk zich vertwijfeld afvroeg waarom zijn vriendin en familieleden zich rond het vreemde bed waarop hij lag, hadden verzameld en er door medici vragen op hem werden afgevuurd, die gelukkig onmogelijk fout waren te beantwoorden. Dat hij de aan hem gestelde vragen als enigszins onnozel beschouwde, was voor iedereen rond zijn bed reden voor het slaken van een zucht van verlichting.

Het kwaad had zich elders genesteld. Had zich verstopt om zich pas te melden als de tijd daarom vroeg. Dat moment liet niet lang op zich wachten, daar tijd ongedurig is in tijden van nood. Zo dwaalde ik enige tijd in een doolhof dat helemaal geen labyrint bleek te zijn. Verloor ik de liefde van mijn leven, terwijl ik uiteindelijk niet de liefde van haar leven bleek te zijn.

Het bleek nog vernederender te kunnen...!

Door slechts leugen en bedrog raakte ik als klap op de vuurpijl ook nog eens mijn toenmalige baan kwijt, daar niet iedereen het Negende Gebod al te serieus heeft genomen. 'Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste', werd tegengesteld geïnterpreteerd, waardoor mijn kop werd afgehakt in plaats van de kanissen van hen wier mombakkes bij zowel KLEINE als GROTE LEUGENS noch verkrimpt, noch verbleekt, daar gevoelloosheid nooit met emotie gepaard gaat. Het ARGUMENTUM AD HOMINEM dat zij naar voren brachten, de drogreden die de positie van de opponent, hun eerlijke, hardwerkende en oprechte collega onderuit heeft geschoffeld, raakte kant noch wal.

Een magistraat, weliswaar zonder voldoende inzicht, maar met een zwak voor de op papier altijd sterkste, toonde slechts begrip, in elk geval teveel besef, voor de partij die dat op dat moment geenszins verdiende. De gebakken peren waren voor mij. Een (kanton)rechter is ook maar een mens. Precies om die reden stond ik daarom niet met lege handen toen het vonnis werd geveld. Het judicium gaf mij de vrijheid tot realisatie van de waarheid aangaande Een Droom. De Droom; mijn Absolute Ideaal. Hiervoor ben ik de Absoluut-naast-de-waarheidsprekers immer dankbaar; van Duivels tot Donateurs zou in die zin zomaar eens... .

Nee, teveel eer voor types die naar mijn bescheiden mening nauwelijks voor een gemiddelde schurk onderdoen. Deze gewoon zonder probleem evenaren. Een beetje boef bekent bij een op-heterdaad, duivels daarentegen geloven wat zij in de spiegel zien: realiseren zich dat zij uiteindelijk hebben, maar vooral zíjn verloren...!


*Middel ter verbetering van het geheugen of 'job-doping'

Schrijver: Annejan Kuperus, 13 april 2015


Geplaatst in de categorie: misdaad

4.0 met 1 stemmen 145



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Thea Hulsbus
Datum:
18 april 2015
Opgelucht voor even, een achtervolging voor de rest van je leven, helaas niet terug te draaien, een kruis blijft het je geven!
Naam:
Ton Hettema
Datum:
14 april 2015
Zo, ik hoop maar dat dit je heeft opgelucht
en dat je werkelijk blij en vrij kunt zijn

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)