Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Je grensverleggende lef was typisch voor ware artisticiteit

(voor Helen Clare Chadwick (1953 - 1996))

Je bent geboren op 18 mei 1953 in de wijk Croydon van Zuid-Londen. Je was een conceptuele kunstenares. Je studeerde aan het Croydon College of Art, die sinds 1868 bestaat en David Bowie studeerde er ook, net als de schilder/graficus Sean Scully. Daarna studeerde je aan de Faculteit der Letteren en Architectuur van de Universiteit van Brighton.
Van 1973 tot 1976 studeerde je er sculptuurkunst en later werd je er lerares. En daarna studeerde je aan het Chelsea College of Arts, net als de surrealistische kunstschilderessen Leonora Carrington, Rita Angus en Ethel Walker.

Als jonge kunstenares woonde je in de Beck Road in Hackney, Londen. Het oudste gebouw daar is de St. Augustine's Tower uit de 13-de eeuw, wat behoorde tot de Orde van de Ridders van Sint Jan, waarvan koningin Elizabeth de Tweede de patrones is. De Amerikaanse galeriehoudster Maureen Paley woonde ook in jouw straat en zij was één van je eerste vriendinnen. Zij woonde vanaf 1977 in Londen en ze studeerde fotografie aan het Royal College of Art. Zij deed ook mee aan jouw eerste, feministische expositie, getiteld 'In the Kitchen'. Je hielp Maureen om van haar Victoriaanse rijtjeshuis een expositieruimte te maken. Jij was een en al vakkundigheid.

In 1986 maakte je het grootste en meest complexe werk in het Instituut voor Moderne Kunst in Londen. Het was o.a. twaalf levensgrote beelden van jouw lichaam, afgewisseld met dieren, planten, objecten, levensmiddelen, vijf gouden bollen, foto's waarop jij huilt, een sierlijke spiegel van Venetiaans glas, rottende compost in een hoge, vierkante, glazen bak etcetera. Het werk is gekocht door het Victoria and Albert Museum. In 1986 poseerde je ook naakt met je rechterhand op een schedel en met een afgewend gelaat achter je linkerhand. In 1987 werd je genomineerd voor de Turner Prize. In 1989 verscheen 'Meat Abstracts', grote foto's van vlees, afgewisseld met leer en stof. 'Viral Landscapes' waren uitvergrote foto's van jouw lichaamscellen. 'Cacao' was een fontein van dikke chocolade, het overmatig fysieke verlangen en plezier, maar tevens misselijkmakend. Je wilde het lichaam gebruiken om een gevoel van innerlijke relatie met het publiek te creëren.

Naast jouw werk was er ook werk van Hannah Collins, Angela Bulloch, die nu in Berlijn woont en werkt, Ben Langlands en Nikki Bell, een artistiek stel. Later exposeerde Maureen o.a. Sarah Charlesworth, Rosemarie Trockel, Günther Förg, Charles Ray, Mike Kelley en Michelangelo Pistoletto. In 1990 verscheen 'Erotiek', waarin je twee hersenen naast elkaar verbeeldde. Van december 1990 tot december 1991 werd de galerie naar Dering Street verplaatst. Je kunst wist de rol en het beeld van de vrouw in de samenleving aan te pakken. Je werkte graag samen met je vriendin en collega Elaine Shemilt, met wie je feministische video en multi-media-installatie werk maakte. In jouw werk zie je vaak je soms ongemakkelijke relatie met je eigen lichaam en het lichaam van je partner.

Je gebruikte organische materialen, zoals vlees, bloemen, chocolade, hout, bont en brons. In 1991-1992 maakte je je beroemde, hermafrodiete 'Piss Flowers', bronzen sculpturen, gegoten uit holtes, gemaakt bij het plassen in de sneeuw, door jou en door je man David Notarius. In 1995 werkte je in het King's College Hospital, waarbij je IVF-embryo's, die voor implantatie waren afgewezen, fotografeerde. Deze reeks foto's, getiteld 'Unnatural Selection', is nooit voltooid, omdat je op 15 maart 1996 in Camden bent overleden. Je had in het ziekenhuis een virus opgelopen, waardoor je pompende hartspier fataal verzwakte. Je werd tweeënveertig jaar.

Schrijver: Joanan Rutgers, 16 april 2015


Geplaatst in de categorie: idool

3.5 met 4 stemmen 60



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)