Iconisch beeld
Subtitel: Parallel
Citaat: Vaststaat dat honderdduizenden Armeniërs tussen 1915 en 1916 zijn omgekomen, maar over het precieze aantal bestaat veel onenigheid
Als wij zijn wat wij herinneren, is de één zich bewuster van het leven zoals zich dat hier afspeelt dan de ander. Het ene geheugen is het andere niet. Bovendien liggen malversaties, net als de zon af en toe moet meemaken, altijd op de loer. In sommige gevallen kan die handig zijn. In andere echter duidelijk niet. Blijkt bovendien het tegendeel waar te zijn. De foto naar aanleiding waarvan ik 'Iconisch beeld' ben gaan schrijven, staat in LETTER&GEEST van dagblad Trouw van zaterdag 18 april jl. Deze foto op zich is misschien niet controversieel. De aanleiding van de fotograaf om dit plaatje te schieten daarentegen is meer omstreden dan welke reden voor een strijd ook:
Armeniërs die gedwongen moesten verhuizen en in groten getale naar de Syrische woestijn werden gedreven.
Inclusief de vernietiging van de Armeniërs, ging vrijwel tegelijkertijd het Ottomaanse rijk zelf ten onder dat vanzelfsprekend geenszins de bedoeling was en is geweest.
De ruiter te paard, rechts op de door mij gerefereerde foto, gaat in dit iconisch beeld kijken of er nog meer Armeniërs zijn die hij kan opjagen. Opjuinen om deze 'ondergeschikten' massaal naar de Syrische woestijn te verdrijven. Zichtbaar zijn vijf volwassenen, opgedeeld in vier vrouwen en één man. Bepakt en bezakt, met bij zich vier kinderen; twee jongens, een meisje en een in doeken gewikkeld kind. Gezichten spreken boekdelen. Als ook zij zijn wat zij zich herinneren, is tijd in principe nog niet rijp voor een eeuwig samenzijn... .
X X X X X X X
Inmiddels rukken nieuwe mensen op naar het Westen. Verschillen tussen deze en die van 7 à 8 decennia terug in de tijd, zijn moeilijker te benoemen dan die ene overeenkomst: de parallel van rücksichtslos ofwel roekeloos geweld jegens (groepen) mensen die niet staan waar zij voor staan. Die een andere mening hebben dan zij. Voor het gemak en het overzicht deel ik deze even op in twee afdelingen: groep G en groep K. Deze laatste is de dwingend-aanvallende, terwijl de eerste, groep G, dit geenszins is.
Groep K heeft vanaf het vierde kwartaal van de vorige eeuw pionnen uit- en ingezet die zich gestaag in het Westen hebben verspreid. De dwingend-aanvallende wint steeds meer terrein. Op een vaak allesbehalve vredelievende manier, getuige de wijze waarop zij 'weer honderden yezidi's heeft vermoord'.
Laat de duivel heel snel van het spreekwoordelijke kussen verwijderen...! Als die eliminatie, die verwijdering, niet snel zijn beslag krijgt, wordt namelijk een niet te benijden drieluik gecreëerd:
-de periode 1914 - 1918, waarin in 1915 de Armeniërs werden 'verdreven'.
-de Tweede Wereldoorlog, waarin voornamelijk, maar niet 'slechts' joden op beestachtige wijze zijn geëlimineerd, en actueel:
-het oprukken van despotisme
Dwingelandij op weg naar de Derde, terwijl zeer recent MET RESPECT de Tweede is herinnerd...!?!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: oorlog
Oorlog
158
Geef je reactie op deze inzending: