Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Camel - You Are The One

Camel is een Engelse, progressieve rockband, die in 1971 is opgericht door de zanger/muzikant Andrew Latimer, die de constante factor van de groep is gebleven.
Hij is op 17 mei 1949 in Guilford geboren en hij is getrouwd met Susan Hoover, die sinds het album 'Nude' uit 1981 de songteksten voor Camel schrijft. Verder is er de toetsenist Peter Bardens, de drummer Andy Ward en de bassist Doug Ferguson, die in 1977 Camel verliet en projectontwikkelaar van ontroerend goed werd.

Andy Ward vluchtte in de alcohol en drugs en hij deed een poging tot zelfdoding door zijn polsen door te snijden. Hierdoor raakte hij in de vergetelheid, ook al was hij nog betrokken bij het begin van Marillion en verscheen zijn solo-album 'Sticking Around'.

Camel is beïnvloed door Genesis en Santana.
Februari 1973 verscheen het debuutalbum 'Camel' bij MCA Records, met de eerste single 'Never Let Go', gezongen door Peter.
Maart 1974 verscheen het tweede album 'Mirage' en in april 1975 het derde album 'Music inspired by The Snow Goose', gebaseerd op een novelle van Paul Gallico en geheel instrumentaal uitgevoerd.
In mei 1976 verscheen 'Moonmadness', met 'Another Night', over een ochtenddepressie. Doug werd vervangen door Richard Sinclair en de saxofonist Mel Collins kwam erbij. Richard werd de hoofdzanger.

In 1977 verscheen 'Rain Dances' en in 1978 'Breathless', waarna Andrew en Peter uit elkaar gingen. De koers was jazzrock. Peter werd vervangen door Jan Schelhaas en David Sinclair. Richard en David vertrokken en Kit Watkins en Colin Bass kwamen.
In 1979 verscheen 'I Can See Your House from Here', met het bij de fans alom geliefde nummer 'Ice'. Daarna verscheen 'Nude', over een vermiste, Japanse soldaat, die niet wist dat de Tweede Wereldoorlog was afgelopen en die op het eiland Lubang bleef vechten, totdat hij in 1974 in Japan als een held is ontvangen. Een monumentaal, ontroerend gezongen album.

In mei 1982 verscheen het wat mij betreft mooiste album 'The Single Factor', met het fantastische liefdesnummer 'You Are The One', het korte, diepgevoelige, troostrijke 'Lullabye', dat me vaak gesteund heeft, 'Heroes', 'Sasquatch' en 'Today's Goodbye'.

Eind 1983 vertrok Kit Watkins opnieuw en raakten de bandleden jarenlang verwikkeld in juridische problemen met hun manager.
April 1984 verscheen 'Stationary Traveller', in samenwerking met Ton Scherpenzeel, de melodische zanger van Kayak. Het album ging over de ellende van de Berlijnse Muur. Van Kate Bush werd een Fairlight CMI-synthesizer geleend.
Andrew verhuisde naar Amerika en in 1991 verscheen 'Dust And Dreams', gebaseerd op 'The Grapes of Wrath' van John Steinbeck.

Er verschenen diverse live-albums en in 1996 verscheen 'Harbour Of Tears', waarmee de Ierse havenplaats Cobh bedoeld wordt, vanwaar veel migranten naar Amerika vertrokken.

In 2002 overleed Peter Bardens aan longkanker. Hij werd 56 jaar.

In 2003 verscheen 'A Nod and a Wink', een ode aan de progressieve rockbands uit de jaren zeventig. De keyboardspeler Guy LeBlanc schreef twee nummers. Vanwege de hoge kosten stopte Andrew met live-optredens, maar ook vanwege medische problemen. Kort voor het laatste tournee, moest Guy afzeggen, vanwege een hartaanval van zijn vrouw.

In 2006 ging Andrew terug naar Engeland. Na het overwinnen van kanker ging Andrew in oktober 2013 toch weer op tournee, samen met Colin Bass, Denis Clement, Guy LeBlanc, Jason Hart en Ton Scherpenzeel. Andrew miste zijn overleden vriend Peter en in november 2013 verscheen een heropname van 'The Snow Goose', opgedragen aan Peter Bardens.


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=ae9JDtoW-Fk

Schrijver: Joanan Rutgers, 10 juli 2015


Geplaatst in de categorie: muziek

4.0 met 1 stemmen 54



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)